เพิ่งดูเปิดกองวิกสาม "เพลิงนาคา" แอบใจแป้วกับบทที่เพิ่มมาแฮะ

รอดูเรื่องนี้มาเป็นปี เพราะชอบนิยายมาก 
วางตัวนักแสดง ถูกใจอั้มคนเดียว คนอื่นรู้สึกไม่ตรงเท่าไหร่
ริวใช้ดาราไม่รู้จัก ทำให้แอบกลัวว่าต้องปรับบทให้เธียรเด่นกว่าแน่ๆ 
แต่ก็พยายามทำใจ ทำละครยังไงมันก็ต้องมีพระเอกนางเอกคู่กัน
แล้วคู่นี้ก็จะเด่นน้อยกว่าคนอื่นไม่ได้ 
(แต่ทำไมกรงกรรมยังทำได้เลย ) 

แต่พอมาดูเปิดกองวิกสาม ใจแป้วเลยค่ะ 
นี่ขนาดทำใจมาประมาณหนึ่งแล้วว่ามีเปลี่ยนบทแน่ๆ แต่ก็ไม่คิดว่าเปลี่ยนขนาดนี้

จุดหลักเลยที่รู้สึกว่าไม่โอคือ ไม่น่าเพิ่มเรื่องพี่น้องมาแย่งรักผู้หญิงคนเดียวกันเลยค่ะ
(ทีแรกที่เห็นมีซีนอดีต นึกว่าใส่มาเล่าตำนานตระกูลตามนิยายเท่านั้น นี่เขียนตำนานใหม่ไปอีก )

เสียดายน้ำหนักปมเดิมของเรื่องต้องมาถูกแบ่งไป 

ชอบนิยายเรื่องนี้เพราะความแปลกใหม่ไม่ซ้ำใคร
กับพล็อตที่แข็งแรงในการถ่ายทอดธรรมะให้เข้าใจง่ายมากกว่า

ทำไมละครไทยทุกอย่างในชีวิตต้องหมุนรอบเรื่องรักๆ ใคร่ๆ อย่างเดียว
จะโกรธจะแค้นหนักๆ ได้ จะมีเรื่องมีราวกันได้
ต้องมีสาเหตุมาจากความรัก/ความแค้นเพราะรักเท่านั้นหรือ
แค่ความยึดถือในอัตตาตัวตนในเผ่าพันธุ์ในสิ่งที่ศรัทธาไม่พอหรือไร

คือเสียดายพล็อตเรื่องเขาเข้มแข็งอยู่ ไม่ต้องใส่ชิงรักหักสวาทมาอีกก็ได้
แถมยกโขยงกันกลับชาติมาเกิดอีก ซ้ำซากกับเรื่องอื่นเกิน คนยิ่งบ่นเบื่อเรื่องกลับชาติอยู่
(ในนิยายมีแค่ริวคนเดียว ไม่นับสิงหานาคราชกับชัยยะนาคาที่อยู่ยาวมา ไม่ถือว่ากลับชาติมา
ที่เหลือคนธรรมดาสามัญ ไม่มีอะไรซ่อนเร้นเกินความรับรู้ของมนุษย์ธรรมดาทั้งนั้น)

แต่ก็ได้แค่บ่นอ่ะนะ สุดท้ายคงรอดูอยู่ดี อยากดูซีจี อยากดูอั้มแสดงเป็นสิงหานาคราชด้วย
ยกเว้นถ้าสิงหานาคราชจะเวิ่นเว้อเรื่องความรักเกินงามจนรับไม่ไหว ก็ค่อยเทละกัน 

ปล. แล้วรู้สึกว่า ผกก.พูดถึงสัญญาขันธ์ผิดไปนะคะ
ฟังแล้วงงๆ จะมีคำสัญญา(promise)ต่อกันก็อย่างหนึ่ง
กับสัญญาขันธ์คือความจำได้หมายรู้ก็อีกอย่างหนึ่ง
มันอาจฟังเหมือนจะคล้ายแต่ก็ต่างกันคนละอย่างกัน นี่พูดปนกันหมดเลย (-_-'

ปล. อีกอย่าง ทำไมพันเกลียวต้องแต่งออกมาเป็นแม่มด ใส่ขาวยังเข้าทีเข้ากับความเป็นพันเกลียวกว่า 
ในช่วงเวลาของเรื่องนี้พันเกลียวเดินสู่เส้นทางธรรมจริงจังแล้วด้วย ถึงไม่ยึดแต่งขาวก็ไม่น่าแต่งเป็นแม่มด fc.พันเกลียว เสียใจ