คุณจำชื่อคนที่แอบชอบคนแรกในชีวิตได้ไหม ? สำหรับผมแล้ว คุณอาจจะคิดว่า เป็นอะไรที่แปลก หรือ น้ำเน่า แต่มันคือเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับผม ตอนนี้ผมอายุได้ 33 ปีแล้ว อยู่ในวัยทำงาน ก็จุดเริ่มต้นของเรื่อง ก็คงต้องย้อนกลับไปเมื่ออายุ 12 ปี ตอนนั้นเรียนอยู่ชั้น ป.6 เป็นเด็กต่างจังหวัดครับ แอบชอบเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ซึ่งเธอเป็นนักเรียนย้ายเข้ามาเรียนใหม่ แต่ด้วยนิสัยของผมนี่สิครับคือปัญหา คือแบบว่าขี้อายมากๆ เน้นนะครับว่า ขี้อายมากๆ เวลาเจอเขาหรือ เวลาที่เขาจะคุยด้วย ก็จะไม่คุยและเดินหนี ก็เพราะอายนั่นแหละครับ แต่เชื่อไหมครับว่า ผมจะเขียนชื่อเธอไว้ในสมุด เวลาที่ผมอยากจะคุยกับเธอ แต่ไม่กล้าคุย สรุปก็คุยกับชื่อเธอที่เขียนนั่นแหละ 5555+ แล้วก็เป็นแบบนี้มาตลอด จนจบ ป.6 ต่างคนต่างก็แยกย้ายกันไป แล้วก็ไม่ได้ติดต่ออะไรกันเลย...... แต่ถึงแม้ว่า ผมจะเรียนจบ มัธยมต้น มัธยมปลาย ปริญญาตรี และตอนนี้ทำงานพร้อมเรียนปริญญาโทไปด้วย ผมก็ยังเขียนชื่อเธออยู่ ซึ่งผมก็ไม่รู้เหตุผลนะว่าทำไมถึงอยากจะเขียน เวลาไหนที่ท้อ เหนื่อย เบื่อๆ คิดอะไรไม่ออก ผมก็จะเขียนชื่อเธอในสมุด แปลกนะครับ ชื่อเธอมันอาจะไม่ได้ทำให้ผมหายท้อ หายเบื่อ หรือคิดอะไรออกขึ้นมาเลยหรอก แต่มันทำให้ผมรู้สึกดีทุกครั้งเวลานึกถึงภาพเด็กผุ้หญิงตัวเล็ก น่ารักคนนั้น ... และช่วงอายุ 31 ปี ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งทักมาในเพส ซึ่งผมก็จำได้ทันทีว่า คือ เธอคนนั้น เพราะหน้าตาเธอไม่เปลี่ยนมากเท่าไร แต่ชื่อเปลี่ยนไป จากชื่อที่ผมเขียนมาตลอด ก็เพราะว่าเธอเปลี่ยนชื่อครับ 5555+ ผมก็เลยได้คุยกับเธอครั้งแรก ต้องบอกว่า กว่าจะได้คุยกันก็ 19 ปีเข้าไปแล้ว แถมเป็นการคุยกันแบบไม่เห็นหน้ากันด้วย เธอก็เล่าเรื่องชีวิตของเธอให้ฟัง ว่า เพิ่งเลิกกับแฟน มีลูก 1 คน และเธอก็ยิงคำถามมาเลย ทำไมเมื่อตอนเป็นเด็กไม่คุยกับเธอ เวลาเธอเดินเข้าไปคุยด้วยทำไมเดินหนี ผมเลยสารภาพไปว่า แอบชอบเธอ แต่มันอาย เลยไม่กล้า เธอบอกว่า ตอนแรกคิดว่า "คิดว่าชาตินี้ทั้งชาติจะไม่ได้คุยกัน" ผมก็เลยบอกไปว่า เรามีอะไรอยากจะบอกเธออีก รู้ไหม เราเขียนชื่อเธอมาตลอดเลยนะ เขียนมาจนกระทั่งวันนี้ เธอคงจะไม่เชื่อนะครับ ผมเลยเอาหลักฐานที่ผมเขียนให้เธอดู เธอเลยเชื่อ แล้วเธอก็ถามผมว่า เขียนชื่อเธอทำไม ชื่อเธอสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ ผมตอบเธอไปว่า " เธอไม่ได้สำคัญอะไรมากหรอก แต่เธอคือคนที่อยู่ในความรู้สึกนึกคิด เราเขียนชื่อเธอ เพราะเราจะได้ไม่ลืม ว่า..เธอคือคนแรกที่เรารู้สึกดี และถ้าวันหนึ่ง เราแก่ไปความจำไม่ดี สิ่งที่เราจะไม่ลืมก็คือสิ่งที่เราเขียน ซึ่งมันก็คือชื่อเธอ เราเลยอยากจำชื่อนี้ตลอดไป" ผมไม่รู้ว่า เธอจะรู้สึกยังไงหลังจากที่ได้อ่านข้อความที่เราคุยกันไปแล้ว แต่ผมก็ดีใจที่ได้บอกความรู้สึกและสิ่งที่ทำมาตลอดให้เธอรู้..... แล้วขอย้อนกลับมาถามเพื่อนๆว่า คุณจำชื่อคนที่แอบชอบคนแรกในชีวิตได้ไหม ?
คุณจำชื่อคนที่แอบชอบคนแรกในชีวิตได้ไหม