ช่วงเวลาเคว้งคว้าง

เรากับแฟนพึ่งเลิกกัน เราไม่มีเพื่อน เราเป็นคนที่มีเเต่เเฟนจริงๆ พอเลิกกันมันโครตเเย่เลย เราไม่มีใครคอยปรึกษา เราค่อนข้างเก็บตัว พยายามไม่แสดงอาการให้คนอื่นในบ้านรู้เพราะกลัวพวกเขาเป็นห่วง ตอนนี้เราโครตเหงา เศร้า  เสียใจ มาจะเข้าสัปดาห์ที่2 คือมันแย่มาก เราไม่มีความสุข เราไม่มีเเม้เเต่คนคุยด้วย อาการแบบนี้คือสักพักมันก็จะหายไปใช่ไหมคะ? มันรู้สึกหม่นมาก เรามีเเฟนคนนี้คนที่สอง ค่อนข้างจริงจัง เราตกลงจะแต่งงานกัน เมื่อเราเรียนจบ เรารักเขามาก ยอมมีอะไรด้วยไปแล้ว เรารู้สึกว่าเราป็นลูกที่แย่มากของพ่อแม่ ที่ไม่เชื่อฟังเขา ในสิ่งที่เขาเตือน เรารู้ว่าเรารักจึงยอม มีอะไรด้วย เราอยากตัดเขานะ เเต่รู้ว่าตอนนี้ยังทำไม่ได้ เราโดนเขาด่า ว่า ตะคอก สารพัด โดนดูถูกบ้าง เเต่ไม่รู้ทำไมเรายังทน เราไม่อยากไปจากเขาสักที ทำไมเราต้องรักคนที่ร้ายกับเราด้วยคะ