สวัสดีคะ ^^ ชื่อ น้ำฝนคะ ปัจจุบัน อายุ 13-14ปี
มีเรื่องจะมาเล่าอยากให้พวกพี่ๆช่วยคิดวิธีเเก้ไขหน่อยคะ หนูเคยมีเรื่องปลูกฝั่งเกี่ยวกับ ผู้ใหญ่ตั้งเเต่เด็ก คือ เเม่มีชู้คะ ใช่คะ เเม่มีชู้ ตอนนั้นหนูนั่งเขียนคำต่างๆอยู่พอเขียนเสร็จก็เอาไปให้เเม่ดู สิ่งที่เห็นจะพูดว่า อุบาต ทุเรศ ก็ไม่สาสมคะ หนูเห็นเเม่ยืนจูบอยู่กับอาคะ ตอนนั้นหนูรู้ทันทีว่าเเม่มีคนอื่น พอเเม่เห็นหนูก็ตกใจรีบเดินมาหาหนู
เเล้วพูดชมต่างๆยัดใส่ต่างๆนานา
ตอนนั้นหนูรู้เเค่ว่าต้องทำตัวปกติเลยทำตัวไรเดียงสาตามประสาเด็ก เเต่นรกของจริงเริ่มตั้งเเต่
ป.5 คะ ตอนนั้นเเม่เลิกกับพ่อเเต่ยังไม่อยากร้าง
กับพ่อเเล้วผ่านไปเดือน2เดือนเเม่มาบอกเราจะย้ายไปอยู่กับอาเเม่อธิบายเรื่องต่างๆเเต่เราก็เฉยๆนะเพราะรับรู้มา10กว่าปีเเล้วเลยบอกเเม่เรื่องทั้งหมดที่เก็บมาเเม่รับไม่ได้เลยบอกว่าเราเถียงเเล้วเดินไปเก็บของต่อตอนไปอยู่ยังดีที่มียายที่ใจดีกับเรามากๆเลยนอนกับยายส่วนเเม่กับอานอนกันสองคน เเถมที่เเย่กว่านั้นอายังมีลูกเเล้ว2คนอยู่บ้านเดียวกับเราอามีเมียมา2คนก็คบซ้อนหลายคนนั้นเเหละคะคนที่3ก็เเม่เราเรานอนร้องให้ทุกวันพี่เราก็รับไม่ได้เลยไม่พูดกับเเม่หลายเดือนเราเคยบอกเเม่ว่าเราเกลียดเขาเราไม่ชอบเขาเลยเราไม่เห็นมันจะดีขึ้นเลยตั้งเเต่มาอยู่ที่นี้เหมือนมาเป็นขี้ข้าอาศัยเขาอยู่ไปวันๆต้องทำความสะอาดหาอาหารมาประเคนเขาทุกวันเเถมลูกคนที่2ของอาอายุเท่าเรายังเรียกเเม่เราว่าเเม่ทั้งที่เเม่ของเขายังเรียกเขาว่าลูกอยู่เเท้ๆยังมีเเม่อยู่เเท้ๆเราหึงเเม่มากทำไมต้องเรียกเขาว่าลูกทั้งๆที่ไม่ได้เกิดมาเลยจนวันนึกเเม่ไม่ไหวเลยออกมาอยู่บ้านเช่าเขาคิดไม่เเพงเเถมบ้านหรูหราใช้ได้ เเต่เวรกรรมอาตามมาอยู่ด้วย คือความจริงนะเราไม่เห็นอะไรจะดีขึ้นเลยอาก็ช่วยเเม่ทำงานก็เเค่ตื่นมาทำๆ1ชั่วโมงกว่าไปส่งที่ตลาดยืนเฝ้าเเม่ไม่กี่นาทีก็ไปเที่ยวเอาของไปส่งไม่กี่ที่ทั้งที่เเม่ต้องยืนตากเเดด3-4ชั่วโมง พอมีอะไรเเม่ก็ใช่เเต่เราทั้งเรื่องเรียนเราก็พอควรเเม่บอกเรียนไม่เห็นเหนื่อยเเค่นั่งจดๆเขียนๆเดี่ยวก็เสร็จเเต่มันไม่ใช่เเค่จดๆเขียนๆเหมือนสมัยก่อนนะสิ มันต้องคิดต้องจำ กดดัน ทั้งครอบครัวทั้งเรื่องเรียนพอสอบไม่ติดเเม่ก็จะเอาไปเปรียบกับพี่ว่ายังนู้นยังนี้ พอเราร้องก็หาสำอ่อย พอเราบอกเราเหนื่อยทำไมเราต้องทำงานบ้านหลายๆอย่างคนเดียวกับเเม่ อาก็จะอ้างว่าอาขายของเหนื่อย
เหรอ!
รถเเม่เราก็ช่วยเรื่องเงิน ค่าน้ำค่าไฟก็เเม่เราเเถมเอาเเต่เล่นการพนันพอได้ก็ดีเเต่พอเเพ้อ่ะล่าสุดก็20000ใครอีกล่ะเเม่เราอีก สิที่หาจ่ายพอเเบบนี้บอกเครียดเเย่กว่านั้นคือเคยเห็นเขามีอะไรกันเราล้มทั้งยืนทักไปบอกพี่พี่โมโหมากเลยบอกจะให้นอนหอ รร เเต่เเม่ไม่ยอม ทุกวันเอาจริงๆเหอะไม่มีอะไรดีเลยเหมือนเลี้ยงอะไรบ้างอย่างที่เอาเเต่ดูดไม่คาย เลยเราเลยคิดว่าเราจะเข้าไปคุยดีๆว่าตั้งเเต่อยู่มามีอะไรดีขึ้นใหมถ้าเขาไม่ฟังเราหาว่าเราเถียง เมื่อเราโตเราจะบังคับให้เข้าเลิกกันถ้าเขาหาว่าเราอกตัญญูเราก็ยอมเพื่ออานาคตเเละครอบครัวที่เราคาดหวังถึงมันจะไม่ได้เป็นไปตามที่ต้องการเเต่เราเชื่อว่าเเม่ต้องเข้าใจเรา
พวกพี่ๆคิดว่าหนูควรเเก้ไขยังไงดีคะหนูช้ำใจมากไม่รู้จะหาใครช่วยพี่หนูเองก็ไม่ยากยุ้งบอกอยู่ไปก่อนเดี่ยวก็ชินไม่ชินเลยคะร้องทุกวัน
ไม่รู้จะหันหน้าหาใครเลยคะ😭😔
มีพ่อเลี้ยงเเต่ไม่เอาไหนเลย
มีเรื่องจะมาเล่าอยากให้พวกพี่ๆช่วยคิดวิธีเเก้ไขหน่อยคะ หนูเคยมีเรื่องปลูกฝั่งเกี่ยวกับ ผู้ใหญ่ตั้งเเต่เด็ก คือ เเม่มีชู้คะ ใช่คะ เเม่มีชู้ ตอนนั้นหนูนั่งเขียนคำต่างๆอยู่พอเขียนเสร็จก็เอาไปให้เเม่ดู สิ่งที่เห็นจะพูดว่า อุบาต ทุเรศ ก็ไม่สาสมคะ หนูเห็นเเม่ยืนจูบอยู่กับอาคะ ตอนนั้นหนูรู้ทันทีว่าเเม่มีคนอื่น พอเเม่เห็นหนูก็ตกใจรีบเดินมาหาหนู
เเล้วพูดชมต่างๆยัดใส่ต่างๆนานา
ตอนนั้นหนูรู้เเค่ว่าต้องทำตัวปกติเลยทำตัวไรเดียงสาตามประสาเด็ก เเต่นรกของจริงเริ่มตั้งเเต่
ป.5 คะ ตอนนั้นเเม่เลิกกับพ่อเเต่ยังไม่อยากร้าง
กับพ่อเเล้วผ่านไปเดือน2เดือนเเม่มาบอกเราจะย้ายไปอยู่กับอาเเม่อธิบายเรื่องต่างๆเเต่เราก็เฉยๆนะเพราะรับรู้มา10กว่าปีเเล้วเลยบอกเเม่เรื่องทั้งหมดที่เก็บมาเเม่รับไม่ได้เลยบอกว่าเราเถียงเเล้วเดินไปเก็บของต่อตอนไปอยู่ยังดีที่มียายที่ใจดีกับเรามากๆเลยนอนกับยายส่วนเเม่กับอานอนกันสองคน เเถมที่เเย่กว่านั้นอายังมีลูกเเล้ว2คนอยู่บ้านเดียวกับเราอามีเมียมา2คนก็คบซ้อนหลายคนนั้นเเหละคะคนที่3ก็เเม่เราเรานอนร้องให้ทุกวันพี่เราก็รับไม่ได้เลยไม่พูดกับเเม่หลายเดือนเราเคยบอกเเม่ว่าเราเกลียดเขาเราไม่ชอบเขาเลยเราไม่เห็นมันจะดีขึ้นเลยตั้งเเต่มาอยู่ที่นี้เหมือนมาเป็นขี้ข้าอาศัยเขาอยู่ไปวันๆต้องทำความสะอาดหาอาหารมาประเคนเขาทุกวันเเถมลูกคนที่2ของอาอายุเท่าเรายังเรียกเเม่เราว่าเเม่ทั้งที่เเม่ของเขายังเรียกเขาว่าลูกอยู่เเท้ๆยังมีเเม่อยู่เเท้ๆเราหึงเเม่มากทำไมต้องเรียกเขาว่าลูกทั้งๆที่ไม่ได้เกิดมาเลยจนวันนึกเเม่ไม่ไหวเลยออกมาอยู่บ้านเช่าเขาคิดไม่เเพงเเถมบ้านหรูหราใช้ได้ เเต่เวรกรรมอาตามมาอยู่ด้วย คือความจริงนะเราไม่เห็นอะไรจะดีขึ้นเลยอาก็ช่วยเเม่ทำงานก็เเค่ตื่นมาทำๆ1ชั่วโมงกว่าไปส่งที่ตลาดยืนเฝ้าเเม่ไม่กี่นาทีก็ไปเที่ยวเอาของไปส่งไม่กี่ที่ทั้งที่เเม่ต้องยืนตากเเดด3-4ชั่วโมง พอมีอะไรเเม่ก็ใช่เเต่เราทั้งเรื่องเรียนเราก็พอควรเเม่บอกเรียนไม่เห็นเหนื่อยเเค่นั่งจดๆเขียนๆเดี่ยวก็เสร็จเเต่มันไม่ใช่เเค่จดๆเขียนๆเหมือนสมัยก่อนนะสิ มันต้องคิดต้องจำ กดดัน ทั้งครอบครัวทั้งเรื่องเรียนพอสอบไม่ติดเเม่ก็จะเอาไปเปรียบกับพี่ว่ายังนู้นยังนี้ พอเราร้องก็หาสำอ่อย พอเราบอกเราเหนื่อยทำไมเราต้องทำงานบ้านหลายๆอย่างคนเดียวกับเเม่ อาก็จะอ้างว่าอาขายของเหนื่อย
เหรอ!
รถเเม่เราก็ช่วยเรื่องเงิน ค่าน้ำค่าไฟก็เเม่เราเเถมเอาเเต่เล่นการพนันพอได้ก็ดีเเต่พอเเพ้อ่ะล่าสุดก็20000ใครอีกล่ะเเม่เราอีก สิที่หาจ่ายพอเเบบนี้บอกเครียดเเย่กว่านั้นคือเคยเห็นเขามีอะไรกันเราล้มทั้งยืนทักไปบอกพี่พี่โมโหมากเลยบอกจะให้นอนหอ รร เเต่เเม่ไม่ยอม ทุกวันเอาจริงๆเหอะไม่มีอะไรดีเลยเหมือนเลี้ยงอะไรบ้างอย่างที่เอาเเต่ดูดไม่คาย เลยเราเลยคิดว่าเราจะเข้าไปคุยดีๆว่าตั้งเเต่อยู่มามีอะไรดีขึ้นใหมถ้าเขาไม่ฟังเราหาว่าเราเถียง เมื่อเราโตเราจะบังคับให้เข้าเลิกกันถ้าเขาหาว่าเราอกตัญญูเราก็ยอมเพื่ออานาคตเเละครอบครัวที่เราคาดหวังถึงมันจะไม่ได้เป็นไปตามที่ต้องการเเต่เราเชื่อว่าเเม่ต้องเข้าใจเรา
พวกพี่ๆคิดว่าหนูควรเเก้ไขยังไงดีคะหนูช้ำใจมากไม่รู้จะหาใครช่วยพี่หนูเองก็ไม่ยากยุ้งบอกอยู่ไปก่อนเดี่ยวก็ชินไม่ชินเลยคะร้องทุกวัน
ไม่รู้จะหันหน้าหาใครเลยคะ😭😔