อยากร้องไห้นะ แต่ร้องไม่ออก

เศร้าที่ 1 นาตาชา ตอนแรกทำใจว่าฮอวค์อาย เพราะเห็นเข้าสู่ดาร์กไซด์ขนาดนั้น ไหงกลายเป็นนาตาชาไปได้ T_T เฟลไปหน่อยนึงละ 

เศร้าที่ 2 กัปตันก็เกษียณ ธอร์ก็ออกไปผจญกาแลกซี่ ที่จริงในความรู้สึกเรา ธอร์น่าสงสารที่สุดค่ะ ครอบครัวไม่เหลือใครเลย T_T โดดเดี่ยวที่สุดแล้ว ตอนแรกนึกว่าโลกิจะกลับมา ลืมไปว่า โดนธานอสฆ่าตายนี่หว่า ไม่ได้หายไปเพราะอัญมณี จบเลย

ตัวละครที่เราชอบพอจะทำให้ตามมาร์เวลต่อก็เหลือหมอแปลกกกับสไปดี้แค่นั้นเอง 

สุดท้าย ที่เศร้ามากที่สุด คือไอรอนแมน 
ไอรอนแมนเป็นตัวละครที่เราชอบที่สุดในจักรวาลหนังมาร์เวลค่ะ ยืนหนึ่งเลย ผูกพันมา 11 ปี ตอนจากไปคือโหวงเลย
จะหาว่าเราอินเวอร์ก็ได้ แต่เรานอยด์มาก (ถึงจะพอเดาได้เพราะป๋า RDJ จะไม่เล่นต่อแล้วก็เถอะ แต่ก็ทำใจไม่ได้จริง ๆ)
จะมีบทให้สั่งเสียซักหน่อยก็ไม่ได้ ต้องให้เปปเปอร์พูดแทน T_T (แต่ก็เข้าใจแหละ โดนพลังอัญมณีซัดไปขนาดนั้น จะให้พูดจ๋อย ๆ ก็กระไรอยู่)
แล้วตอนงานศพที่เอาเตาปฏิกรณ์อารค์ไปลอยน้ำ กับตอนที่ลูกสาวชอบกินชีสเบอร์เกอร์ และตอนข้อความสุดท้ายในเกราะที่บอกว่า I love you 3000
คือเป็นอะไรที่บีบหัวใจมาก ๆ อยากร้องไห้แต่ร้องไม่ออก
(ปกติเราไม่ค่อยร้องไห้เพราะตัวละครตายค่ะ จะร้องไห้ตอนฉากทะเลาะกันมากกว่า อย่างใน Civil War แปลกเนอะ 555) ถ้าเราร้องไห้ออกมาเลยคงรู้สึกดีกว่านี้ เพราะถ้าร้องไห้คงได้ระบายความรู้สึกออกมาบ้าง
สุดท้าย ออกจากโรงด้วยความรู้สึกอึมครึม กลับไปเปิดดู ไอรอนแมน 1 บนเน็ตฟลิกซ์ หวังว่าจะช่วยให้หายคิดถึง เปล่าเลย คิดถึงหนักกว่าเดิม บอกเลยว่าพอย้อนกลับไปดูแล้วทำให้อินกับการตายของโทนี่ขึ้นอีกเยอะ ทั้งเรื่องเปปเปอร์ ทั้งเตาปฏิกรณ์อาร์ค (หลักฐานที่บอกว่า โทนี่ สตาร์ค ก็มีหัวใจ) ทั้งชีสเบอร์เกอร์ ทั้งประโยคสุดท้ายของภาคที่บอกว่า "I am Ironman" 
แต่ที่ย้อนกลับไปดูแล้วอินที่สุด คือประโยคที่ยินเซ่น (คนที่ช่วยโทนี่ตอนโดนผู้ก่อการร้ายจับ) บอกกับโทนี่ก่อนตายว่าว่า "Don't Waste your life"
เรานี่น้ำตารื้นเลย ในใจได้แต่คิดว่า นายใช้ชีวิตได้คุ้มค่าที่สุดแล้ว โทนี่
ยังไงก็...ยอมรับว่าเป็นการตายที่สมศักดิ์ศรีจริง ๆ  ไม่ได้เศร้ากับการตายของตัวละครแบบนี้มานานแค่ไหนแล้วนะ T_T

ขอเวลาทำใจแปป ฮืออออ