คิดถึงพันทิปมากๆ เอาแต่อ่านของคนอื่น
เรามีปัญหาเรื่องความรัก
เมื่อย้อนเวลาไปเมื่อ 2 ปีก่อน มีพี่ในบริษัทจีบเราแบบคนใสซื่อ แต่เรามีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้นสถานะเรากะแฟน ความรักก็ราบรื่นดี
จนพี่เขาตามจีบมา 2 ปี เราก็ไม่สนใจ พอมาปีที่3 นี้ อยู่ดีๆใจเรา มีความคิดถึง ความผูกพันธ์ อยากอยู่ด้วยกัน อยากไปไหนด้วยกัน
ยิ่งเรามีแฟน และพี่คนนั้นก็ทำงานที่เดียวกัน แล้วยังต้องคุยงานด้วยกันอีกแต่อยู่กันคนละแผนก เราก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
เพราะตอนที่เราอยู่กัน 2 คน เขาน่ารัก ทีเสน่ห์ แต่เวลาทำงาน ก็มีมุมนึง เราก็เหมือนกันที่มีมุมคนทำงาน
เราจะเจอกันเวลาเลิกงาน คุยกันในลานจอดรถ แต่เวลาทำงานก็ line คุยกันทั้งงานและส่วนตัว
ในระหว่าง 2 ปีที่พี่เขาตามจีบเรา แล้วเราไม่ได้เล่นด้วย ช่วงนั้นพี่ที่บริษัทก็ค่อนข้างเป๊เหมือนกัน ไปไม่ถูกทาง
พี่เขาก็มีคนที่คุยด้วยเช่นเดียวกัน เหมือนจะคบกะอีกคน สุดท้ายก็ล้ม คือพี่แกคุยกะใครก็ไม่ค่อยมีใครอยากให้ใจ
ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงล้ม เรามองในมุมของน้องสาวคนนึง (ลืมบอกเลย เรากะพี่ในบริษัทห่างกัน 1 รอบ = 12 ปี )
จนมีวันนึง
เรารู้มาว่า พี่คนที่จีบเรากำลังคุยกะน้องในแผนกตัวเอง
เพราะว่าเราขับรถเห็นคันของพี่แล้วฝั่งคนนั่งก็เป็นน้องในแผนกของพี่เขาเองแถวๆคอนโดของพี่เขา
ยอมรับนะ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรแค่มีคำถามว่า "คบกันหรอ? , นานยัง ?"
คือต่อมเผือกทำงานแหละ
ตั้งแต่วันนั้น
ความเผือกของเรากลายเป็นจุดชนวนในใจ เรารู้สึกว่าช่วงเวลาที่ห่างกัน
มันคือความคิดถึง คิดถึงมาก ช่วงที่พี่เขา
เราก็มีแอบคิดว่าเรารักพี่เขามากกว่าคนปัจจุบันของเรานะ
แต่ถ้าเราหันไปหาพี่เขา เราก็กลัวเขาเจ็บ เราก็รักเขานะ
แต่ในเมื่อเรามีคนของเรา เราทำแบบนั้นไม่ได้
หลังจากนั้น
เราก็พยายามที่จะติดต่อเขา แม้ว่าจะอยู่ที่เดียวกันแต่พอเวลาส่วนตัว
มันก็ค่อนข้างจะยากนิดนึง บางทีเขาอาจจะอยู่กับคนที่เราเจอตอนลงที่นางลงรถ
จนความพยายามนั้นที่เราใช้เวลาร่วมหลายเดือนก็สำเร็จ
เรากับพี่
คุยกันได้สักที แต่ทีนี้ มันเกินเลยของสถานะ มีการแทนชื่อเรียกพี่เขา
ตามใจพี่ ถึงแม้ว่าพี่เขาก็ยังคงมีน้องในแผนกคนนั้นก็ตาม
เรากับพี่เขา ก็ยอมรับว่าแอบเกินเลยกัน
เรายอมรับว่าแฟนเราก้มี แต่เรื่องอย่างว่าเราควรต้องเก็บให้คนที่เรารัก แต่ใจเรายอมให้พี่เขา
หากแฟนเรามีความต้องการเรื่องเซ็กซ์ เราบอกเลยว่าไม่กล้า เพราะเราละอายใจ เรายอมให้พี่เขาไปแล้ว
แต่ที่เราอึ้ง ... เราเคยถามเรื่องพี่กะน้องในแผนกคนนั้น ก็เกินเลยเหมือนกัน (หากเจ้าตัวมาอ่าน ก็ขอโทษด้วยนะ)
ทุกอย่างที่พี่เขาทำกับเราและน้องในแผนกคนนั้น
เหมือนกัน ลักษณะการคุยไลน์ระหว่างคุยกับเราและน้องในแผนกก็คล้ายกัน
แต่เราคิดว่าเขาน่าเอนไปทางน้องในแผนกมากกว่า
(ที่รู้เพราะเราขอพี่เขาอ่านไลน์)
วันนี้เป็นวันเสาร์งาน พี่เขาก็ไลน์มาบอกเราว่าจะไปดูหนังกะน้องในแผนกกัน 2 คน เลิก 5 ทุ่ม
ใจเราก็ไม่ได้อยากให้ไปด้วย แต่ในเมื่อเขามาก่อน ก็ต้องยอมรับ
เราเลยสวมบทนางร้ายขับตามไปติด จนกลางทางก็หาไม่เจอ
เราทำการค้นหาโรงหนังรอบที่เขาบอกแล้วขับรถไปตามที่ที่มีรอบหนังใกล้เคียงกับที่เขาแจ้ง
จนรอบมันใกล้จะฉาย เราก็ขับไปทุกที่ จนเราเจอรถพี่เขา เราเลยตัดสินใจว่า ... เอาว่ะ ลองดูอยากเห็นเขาลงรถมาด้วยกัน
แต่มองนาฬิกา
มันเลยรอบฉายบแล้ว คิดว่ายังไงเขาก็ต้องไปแล้ว
แต่เราอยากเช้คชัวร์ว่าใช่รถพี่เขามั้ย แต่เราจำรถภายนอกได้
เลยจอดแล้วลงไปดู
เมื่อถึงรถ....
เราเห็นแขนคนฝั่งคนขับ ,,, เห้ยยย มันแปลกแล้วไง แต่คิดว่ามันสะท้อนแน่นอน
พอใกล้อีกนิด ... ทั้งสอง in car > > เราก็คิดไง ว่ามันต้องใช้ จนเรารับไม่ได้ วิ่งหนีเกือบรถชน แต่พี่เขาไม่รุหรอก
พอเราได้สติ
เราก้โทรหาเพื่อนที่เราสนิทอีกครั้ง
(แต่บอกก่อนว่าเราก็โทรหาเพื่อนระหว่างขับรถตาม
ให้เพื่อนช่วยหารอบหนังที่ฉายที่พี่แจ้งเรา)
เมื่อเราหาที่ที่เราพอตั้งสติ
เราก็รวบรวมความคิดตัวเองว่าไม่มีอะไร เดินออกมา เจอพี่เขากะน้องคนนั้น
เดินด้วยกัน แต่พี่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า
งั้นในรถมะกี้ที่เราเห็น เขาคงจะเลยกันไปถึงไหนแล้ว
ตอนนี้เรารู้สึกเราเป็นมือที่สาม
แต่แฟนเราก็ยังไม่ได้เลิก แค่ความรู้สึกของเรากะแฟนมันเริ่มลดลง
เราไม่มีความสุข แต่อยู่กะพี่เขา เรามีความสุขมากๆ
แต่เมื่อเราเห็นภาพนั้น มันบาดจิตบาดใจบาดตามาก มันจุกอก มือไม้สั่นมาก เอาจริงๆก็เกลียดน้องในแผนกพี่เขาด้วยเหมือนกัน
เราขอพื้นที่ระบายและอยากให้เพื่อนชาวพันทิปบอกเราที
เราควรทำไง กับคำว่ามือที่สามที่เรากำลังก่อ
และทำร้ายคนรักในปัจจุบันกับชายในอุดมคติที่เราเพิ่งจะคุยกันไม่นานและเขาก้มีแฟน(ก้ว่าได้)
มีแฟนในสถานะมือที่สาม...
เรามีปัญหาเรื่องความรัก
เมื่อย้อนเวลาไปเมื่อ 2 ปีก่อน มีพี่ในบริษัทจีบเราแบบคนใสซื่อ แต่เรามีแฟนอยู่แล้ว ตอนนั้นสถานะเรากะแฟน ความรักก็ราบรื่นดี
จนพี่เขาตามจีบมา 2 ปี เราก็ไม่สนใจ พอมาปีที่3 นี้ อยู่ดีๆใจเรา มีความคิดถึง ความผูกพันธ์ อยากอยู่ด้วยกัน อยากไปไหนด้วยกัน
ยิ่งเรามีแฟน และพี่คนนั้นก็ทำงานที่เดียวกัน แล้วยังต้องคุยงานด้วยกันอีกแต่อยู่กันคนละแผนก เราก็ทำตัวไม่ถูกเหมือนกัน
เพราะตอนที่เราอยู่กัน 2 คน เขาน่ารัก ทีเสน่ห์ แต่เวลาทำงาน ก็มีมุมนึง เราก็เหมือนกันที่มีมุมคนทำงาน
เราจะเจอกันเวลาเลิกงาน คุยกันในลานจอดรถ แต่เวลาทำงานก็ line คุยกันทั้งงานและส่วนตัว
ในระหว่าง 2 ปีที่พี่เขาตามจีบเรา แล้วเราไม่ได้เล่นด้วย ช่วงนั้นพี่ที่บริษัทก็ค่อนข้างเป๊เหมือนกัน ไปไม่ถูกทาง
พี่เขาก็มีคนที่คุยด้วยเช่นเดียวกัน เหมือนจะคบกะอีกคน สุดท้ายก็ล้ม คือพี่แกคุยกะใครก็ไม่ค่อยมีใครอยากให้ใจ
ตอนแรกเราก็ไม่รู้หรอกว่าทำไมถึงล้ม เรามองในมุมของน้องสาวคนนึง (ลืมบอกเลย เรากะพี่ในบริษัทห่างกัน 1 รอบ = 12 ปี )
จนมีวันนึง
เรารู้มาว่า พี่คนที่จีบเรากำลังคุยกะน้องในแผนกตัวเอง
เพราะว่าเราขับรถเห็นคันของพี่แล้วฝั่งคนนั่งก็เป็นน้องในแผนกของพี่เขาเองแถวๆคอนโดของพี่เขา
ยอมรับนะ ตอนนั้นเราไม่ได้คิดอะไรแค่มีคำถามว่า "คบกันหรอ? , นานยัง ?"
คือต่อมเผือกทำงานแหละ
ตั้งแต่วันนั้น
ความเผือกของเรากลายเป็นจุดชนวนในใจ เรารู้สึกว่าช่วงเวลาที่ห่างกัน
มันคือความคิดถึง คิดถึงมาก ช่วงที่พี่เขา
เราก็มีแอบคิดว่าเรารักพี่เขามากกว่าคนปัจจุบันของเรานะ
แต่ถ้าเราหันไปหาพี่เขา เราก็กลัวเขาเจ็บ เราก็รักเขานะ
แต่ในเมื่อเรามีคนของเรา เราทำแบบนั้นไม่ได้
หลังจากนั้น
เราก็พยายามที่จะติดต่อเขา แม้ว่าจะอยู่ที่เดียวกันแต่พอเวลาส่วนตัว
มันก็ค่อนข้างจะยากนิดนึง บางทีเขาอาจจะอยู่กับคนที่เราเจอตอนลงที่นางลงรถ
จนความพยายามนั้นที่เราใช้เวลาร่วมหลายเดือนก็สำเร็จ
เรากับพี่
คุยกันได้สักที แต่ทีนี้ มันเกินเลยของสถานะ มีการแทนชื่อเรียกพี่เขา
ตามใจพี่ ถึงแม้ว่าพี่เขาก็ยังคงมีน้องในแผนกคนนั้นก็ตาม
เรากับพี่เขา ก็ยอมรับว่าแอบเกินเลยกัน
เรายอมรับว่าแฟนเราก้มี แต่เรื่องอย่างว่าเราควรต้องเก็บให้คนที่เรารัก แต่ใจเรายอมให้พี่เขา
หากแฟนเรามีความต้องการเรื่องเซ็กซ์ เราบอกเลยว่าไม่กล้า เพราะเราละอายใจ เรายอมให้พี่เขาไปแล้ว
แต่ที่เราอึ้ง ... เราเคยถามเรื่องพี่กะน้องในแผนกคนนั้น ก็เกินเลยเหมือนกัน (หากเจ้าตัวมาอ่าน ก็ขอโทษด้วยนะ)
ทุกอย่างที่พี่เขาทำกับเราและน้องในแผนกคนนั้น
เหมือนกัน ลักษณะการคุยไลน์ระหว่างคุยกับเราและน้องในแผนกก็คล้ายกัน
แต่เราคิดว่าเขาน่าเอนไปทางน้องในแผนกมากกว่า
(ที่รู้เพราะเราขอพี่เขาอ่านไลน์)
วันนี้เป็นวันเสาร์งาน พี่เขาก็ไลน์มาบอกเราว่าจะไปดูหนังกะน้องในแผนกกัน 2 คน เลิก 5 ทุ่ม
ใจเราก็ไม่ได้อยากให้ไปด้วย แต่ในเมื่อเขามาก่อน ก็ต้องยอมรับ
เราเลยสวมบทนางร้ายขับตามไปติด จนกลางทางก็หาไม่เจอ
เราทำการค้นหาโรงหนังรอบที่เขาบอกแล้วขับรถไปตามที่ที่มีรอบหนังใกล้เคียงกับที่เขาแจ้ง
จนรอบมันใกล้จะฉาย เราก็ขับไปทุกที่ จนเราเจอรถพี่เขา เราเลยตัดสินใจว่า ... เอาว่ะ ลองดูอยากเห็นเขาลงรถมาด้วยกัน
แต่มองนาฬิกา
มันเลยรอบฉายบแล้ว คิดว่ายังไงเขาก็ต้องไปแล้ว
แต่เราอยากเช้คชัวร์ว่าใช่รถพี่เขามั้ย แต่เราจำรถภายนอกได้
เลยจอดแล้วลงไปดู
เมื่อถึงรถ....
เราเห็นแขนคนฝั่งคนขับ ,,, เห้ยยย มันแปลกแล้วไง แต่คิดว่ามันสะท้อนแน่นอน
พอใกล้อีกนิด ... ทั้งสอง in car > > เราก็คิดไง ว่ามันต้องใช้ จนเรารับไม่ได้ วิ่งหนีเกือบรถชน แต่พี่เขาไม่รุหรอก
พอเราได้สติ
เราก้โทรหาเพื่อนที่เราสนิทอีกครั้ง
(แต่บอกก่อนว่าเราก็โทรหาเพื่อนระหว่างขับรถตาม
ให้เพื่อนช่วยหารอบหนังที่ฉายที่พี่แจ้งเรา)
เมื่อเราหาที่ที่เราพอตั้งสติ
เราก็รวบรวมความคิดตัวเองว่าไม่มีอะไร เดินออกมา เจอพี่เขากะน้องคนนั้น
เดินด้วยกัน แต่พี่เขาเปลี่ยนเสื้อผ้า
งั้นในรถมะกี้ที่เราเห็น เขาคงจะเลยกันไปถึงไหนแล้ว
ตอนนี้เรารู้สึกเราเป็นมือที่สาม
แต่แฟนเราก็ยังไม่ได้เลิก แค่ความรู้สึกของเรากะแฟนมันเริ่มลดลง
เราไม่มีความสุข แต่อยู่กะพี่เขา เรามีความสุขมากๆ
แต่เมื่อเราเห็นภาพนั้น มันบาดจิตบาดใจบาดตามาก มันจุกอก มือไม้สั่นมาก เอาจริงๆก็เกลียดน้องในแผนกพี่เขาด้วยเหมือนกัน
เราขอพื้นที่ระบายและอยากให้เพื่อนชาวพันทิปบอกเราที
เราควรทำไง กับคำว่ามือที่สามที่เรากำลังก่อ
และทำร้ายคนรักในปัจจุบันกับชายในอุดมคติที่เราเพิ่งจะคุยกันไม่นานและเขาก้มีแฟน(ก้ว่าได้)