ว่าด้วยเรื่องกบ

ว่าด้วยเรื่องของสามี วันนึงสามี เราอยากกินยำกบ แต่เราไม่ชอบกินด้วย เขาถามเรา เราบอกเราไม่กิน แต่เขาจะกิน เขาก็เริ่มออกเช้าไปตลาดหาซื้อกบพาเราไปด้วย เดินไปมาเจอร้านขายร้านแรกกบเป็นๆ สามีเราก็บอกว่า สงสัยเอาไว้ซื้อปล่อยมั้ง เราเลยบอก คงงั้นแหละ ไปเจอร้านที่สองก็เจอเหมือนร้านแรก เราเพิ่งเคยเห็นครั้งแรก กบที่นำมาขายนั้นไม่ใช่กบที่ตายแล้ว เราเห็นก็ตกใจมาก เรามองไปที่ตากบมัน สายตามันน่าสงสารมากเลย เรามองได้แปบนึงก็หันไปทางอื่น เพื่อไม่ให้มองมากแล้วเกิดความสงสารกว่าเดิม สามีเลยถามตายายที่ขายว่า มีแบบตายแล้วไหมครับ ยายบอกว่าไม่มีหรอก จะเอาก็ต้องทุบ หรือไม่ก็ผ่าท้อง จะเอาเท่าไหร่ล่ะโลละร้อย สามีบอกเอาโลนึงครับ ยายถามว่าจะให้ทำแบบไหน ทุบหัว หรือผ่าท้อง  สามีเราเลยบอกทุบหัวก็ได้ครับ ซักพักตาก็เดินมาจับแล้วทุบหัวมัน เราเดินออกไปทางอื่นก่อนที่เขาจะทำมัน แต่ก็ไม่วาย ได้ยินเสียงร้องน่าสงสารมากเลย  ซักพักเดินออกจากร้านขายได้แปบนึง สามีบอกว่า น่าสงสารกบนะ ตอนมันร้อง เราเลยบอกอือใช่ ทีหลังก็ไม่ต้องกินมันละ กินทีเดียวพอ เราอยากจะรู้ว่า แบบนี้เราจะบาปมั้ยคะ เหมือนทำบาปทางอ้อมเลย 😢😢