เคยคบแฟนคนแรกมาคนนึง เป็นคนที่ร่วมทุกข์ร่วมสุขด้วยกันนาน แต่พักหลังคือโดนหักหลังแบบเจ็บปวดมาก โดนหลอกให้รอได้เจอเดือนละ1ชั่วโมง
บลาๆ โดนแบบนี้อยู่ปีกว่าๆ จนค่อยๆรู้ความจริงที่เจ็บปวด
ตอนนั้นเราไม่พร้อมหลายๆด้าน แต่พอเราพร้อม ซึ่งก็ใช้เวลาหลายปี เราก็เริ่มจีบคนใหม่ เชื่อไหมว่า ไม่มีจีบไม่ติดเลย แต่ก็เลือกคนที่ไม่ได้เกินกำลังละ
ทุกคนที่มาเป็นแฟน ก็มีทั้งเฟรนลี่ มีทั้งวางตัว แตกต่างกันไป
แต่ทุกคนเราขอเค้าเลิกหมดเลย เป็นแฟนแบบน่ารักๆด้วยไม่ได้มีเรื่องไม่ดีมาเกี่ยวข้อง คือทุกคนใช้ชีวิตกับเรามีความสุขทุกวัน ไม่มีเรื่องเครียด ความสุข เท่านั้น อยากกินอะไรกิน อยากเที่ยวไหนเที่ยว หัวเราะตลก ทั้งวัน มันเหมือนมีความสุขครับ ผมก็มีความสุข
แต่พอเราเจอรูปประโยคหรือสถานการณ์บางอย่างที่คล้ายในอดีต ที่เราเคยเจอ คล้ายกับการโกหก หรือหลอกกัน ทั้งๆที่จริงๆ มันไม่มีอะไรเลย เราจะรู้สึกเครียดมาก กังวล ยิ่งพอถ้าเจอติดต่อกันเราจะขอเค้าเลิกทันที อธิบายให้เขาฟังบ้างคนก็เข้าใจนะ แล้วก็พร้อมจะแก้ไข
แต่เราบอกเลยมันไม่ได้ผิดที่เค้า เค้าจะอึดอัด คือผิดที่เรางี่เง่าแบบนี้ มันเหมือนว่าพอเลิก/หยุดติดต่อกับเค้า เราจะอยู่กับตัวเองแล้วรู้สึกสบายใจ รักตัวเองว่า ไม่ต้องเตรียมรับมือการโกหก ไม่ใช่เราไม่ลืมคนเก่านะ ไม่ได้มีอะไรให้คิดถึงเลย ไม่เคยตามไปส่องหรือรับรู้ชีวิตเค้าแม้แต่นิดเดียว
มันมีวิธีทำให้ดึขึ้นไหมครับ พยายามทำใจ พยายามเชื่อใจ แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องนั้น จะรนรานทำอะไรไม่ถูก จนกว่าเค้าจะกลับมาทุกที
รู้สึกไม่มีความสุขเลย ระแวงทุกอย่าง มีแฟนกี่คนก็ขอเค้าเลิกหมดทั้งที่รักเค้ามาก มีทางแก้ไหม
บลาๆ โดนแบบนี้อยู่ปีกว่าๆ จนค่อยๆรู้ความจริงที่เจ็บปวด
ตอนนั้นเราไม่พร้อมหลายๆด้าน แต่พอเราพร้อม ซึ่งก็ใช้เวลาหลายปี เราก็เริ่มจีบคนใหม่ เชื่อไหมว่า ไม่มีจีบไม่ติดเลย แต่ก็เลือกคนที่ไม่ได้เกินกำลังละ
ทุกคนที่มาเป็นแฟน ก็มีทั้งเฟรนลี่ มีทั้งวางตัว แตกต่างกันไป
แต่ทุกคนเราขอเค้าเลิกหมดเลย เป็นแฟนแบบน่ารักๆด้วยไม่ได้มีเรื่องไม่ดีมาเกี่ยวข้อง คือทุกคนใช้ชีวิตกับเรามีความสุขทุกวัน ไม่มีเรื่องเครียด ความสุข เท่านั้น อยากกินอะไรกิน อยากเที่ยวไหนเที่ยว หัวเราะตลก ทั้งวัน มันเหมือนมีความสุขครับ ผมก็มีความสุข
แต่พอเราเจอรูปประโยคหรือสถานการณ์บางอย่างที่คล้ายในอดีต ที่เราเคยเจอ คล้ายกับการโกหก หรือหลอกกัน ทั้งๆที่จริงๆ มันไม่มีอะไรเลย เราจะรู้สึกเครียดมาก กังวล ยิ่งพอถ้าเจอติดต่อกันเราจะขอเค้าเลิกทันที อธิบายให้เขาฟังบ้างคนก็เข้าใจนะ แล้วก็พร้อมจะแก้ไข
แต่เราบอกเลยมันไม่ได้ผิดที่เค้า เค้าจะอึดอัด คือผิดที่เรางี่เง่าแบบนี้ มันเหมือนว่าพอเลิก/หยุดติดต่อกับเค้า เราจะอยู่กับตัวเองแล้วรู้สึกสบายใจ รักตัวเองว่า ไม่ต้องเตรียมรับมือการโกหก ไม่ใช่เราไม่ลืมคนเก่านะ ไม่ได้มีอะไรให้คิดถึงเลย ไม่เคยตามไปส่องหรือรับรู้ชีวิตเค้าแม้แต่นิดเดียว
มันมีวิธีทำให้ดึขึ้นไหมครับ พยายามทำใจ พยายามเชื่อใจ แต่ทุกครั้งที่ได้ยินเรื่องนั้น จะรนรานทำอะไรไม่ถูก จนกว่าเค้าจะกลับมาทุกที