สำหรับคนที่ชอบวัฒนธรรมมุสลิม
สามจังหวัดภาคใต้เป็นอะไรที่มีเสน่ห์มาก ผมชอบเสียงสวดที่ลอยมาตามลมในช่วงพลบค่ำ
ชอบไลฟ์สไตล์ที่ดูแปลกตา แม้ผมจะไม่ใช่มุสลิม ชอบความเป็นมิตรของคนในพื้นที่
แค่ถามทาง เขาจะขับรถไปส่งเลย
ปีนี้ผมไปสามจังหวัดภาคใต้อีกครั้งหนึ่ง
เป็นครั้งที่สี่
วันแรกผมมัวแต่ฉลองร้านกาแฟเปิดใหม่ของเพื่อนแถวสมุทรสาคร
จึงออกไปช้าหน่อย
สี่โมงเย็น ผมถึงแค่ไชยา สุราษฎร์ธานี ผมแวะไปเที่ยวชายหาดพุมเรียง หาโรงแรมนอน
แต่ผลสุดท้ายก็มาพักที่โรงแรมเล็ก ๆ ลักษณะเป็นโรงแรมห้องแถวที่สร้างใหม่ คืนละ
500 บาท ซึ่งผมว่าโอเคมาก ตอนเข้ามีกาแฟกับขนมปังปิ้งให้ทานฟรีด้วย
หาดพุมเรียง
บริเวณวัดพระบรมธาตุไชยา
จากนั้นก็ออกเดินทาง
ปรากฏว่าระบบพาวเวอร์ของพวงมาลัยพัง ผมซ่อมที่อู่หน้าวัดพระธาตุไชยา
หมดไป 200 บาท!!
ผมขับรถผ่านเขตจังหวัดพัทลุงและเขาชัยสน
บริเวณนี้มีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง อยู่ในปั๊มเชลล์ ซึ่งผมชอบการตกแต่งมาก
ดูลงตัวแม้จะเป็นร้านแบบเปิดโล่ง ออกจะเป็น minimalist ไม่ยัดของโบราณทุกอย่างลงไปจนเกินงาม
เสียดายผมหารูปไม่เจอ
ผมขับผ่านอำเภอหาดใหญ่
ผ่านอำเภอจะนะเข้าสู่เขตจังหวัดปัตตานี ระหว่างทางจะมีด่านตรวจมากขึ้นเรื่อยๆ
ทำให้ค่อยๆ ปรับความรู้สึกให้เข้ากับลักษณะพิเศษของสามจังหวัดภาคใต้
ผมเข้าพักที่ปาร์กวิวโฮเต็ล
ซึ่งเป็นโรงแรมแท้ๆ แบบฟุลเซอร์วิส มีแขกพักมากจนน่าแปลกใจ
มีอาหารเช้าแบบมุสลิมปนตะวันตกซึ่งอร่อยมาก
และที่ชอบอีกอย่างคือเมืองจำลองแบบยุโรปด้านหน้าโรงแรม
มีห้องอาหารและร้านกาแฟอยู่ในนั้นด้วย
เมืองจำลองหน้าโรงแรม
จากปัตตานีเข้านราธิวาส ระยะทางประมาณ 100 กม.เศษ
คนที่ไม่เคยมาจะรู้สึกเครียดนิดๆ เพราะไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นเช่นไร แต่ผมชินแล้ว
นราธิวาสยังสวยงามเช่นเดิม แต่ผมตัดสินใจไปตากใบก่อน
ถึงตากใบผมก็แวะกินกาแฟที่ร้านเดิมซึ่งมากินคราวก่อนและคุ้นเคยกับบาริสต้า คือ
The Transit Coffee Studio กาแฟที่ร้านนี้เป็นกาแฟที่เจ้าของร้านไปเลือกมาจากไร่ด้วยตัวเอง
โดยดูแลทุกอย่างตั้งแต่การเก็บเมล็ดกาแฟ การคั่วเลยทีเดียว
นอกจากจะหอมเป็นพิเศษแล้ว ผมยังประทับใจที่มีวิธีการชงครบทุกแบบ เช่น Cold Brew
หรือกาแฟที่ปรุงแบบพิสดาร เช่นไอศกรีมราดด้วยเอสเปรสโซ่ (Affogato)
พิธีชงแอฟโฟกาโต้อันซับซ้อน
ผมเข้าพักที่ตากใบลากูนรีสอร์ต
ซึ่งห่างจากร้านกาแฟไปทางตาบา ซึ่งเป็นตำบลชายแดน ไปประมาณ 1 กิโลเมตร
ลักษณะเป็นโรงแรมชั้นเดียวเล็กที่อยู่ในร้านอาหารที่มีชื่อเสียงของที่นี่
แต่ผมไม่ได้ทานเพราะต้องคุมงบแบบจำกัดมากๆ เนื่องจากผมเที่ยวบ่อยแบบเดือนเว้นเดือน
คราวนี้ผมไม่ได้ไปตาบา
แต่ขอเอารูปเรือข้ามฟากไปมาเลย์เซีย ที่ถ่ายไว้ปีก่อนมาให้ดูสักเล็กน้อย
ในช่วงเย็น
ผมเดินกลับไปที่ร้านกาแฟ ผมไม่ได้โกนหนวดมาหลายวันเพื่อให้ดูกลมกลืนกับคนในพื้นที่
โชคดีที่นี่ไม่มีหมาไล่กัด เพราะไม่ค่อยมีคนเลี้ยงหมา ผมเดินต่อไปยังสะพาน “คอยร้อยปี”
ซึ่งห่างออกไปประมาณ 300 เมตร เป็นสะพานแคบๆ ยาวประมาณ 150 เมตร สวยงามมาก
ข้ามไปยังเกาะยาว เป็นสะพานคู่กันด้านหนึ่งเป็นคอนกรีต อีกด้านเป็นสะพานไม้
สะพานคอยร้อยปี
เกาะยาวเป็นเกาะขนาดใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นแหลมมากกว่า เมื่อเดินข้ามเกาะยาวไปอีกประมาณ 300 เมตร
ก็จะเป็นชายหาดที่โล่งๆ ดูเหนือจริง มีเสาธงซึ่งทำจากไม้ต้นเดียว
ดูสวยงามและคลาสสิกมาก
ผมไปถึงราวๆ หกโมงเย็น เมื่อนั่งสักพักหนึ่ง พระจันทร์ก็ขึ้น ท่ามกลางท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มและทะเลสีคราม
ดวงใหญ่มากและแดงจัด พร้อมๆกับเมฆที่มีอยู่เล็กน้อยสลายตัวไป
เมื่อหันกลับไปดูทางทิศตะวันตกก็พบว่าดวงอาทิตย์กำลังจะตกดิน
นี่คือพระจันทร์ใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา ราวกับพระอัลเลาะห์จะประทานให้ผมดูโดยเฉพาะ
พระจันทร์ขึ้น
ทำให้ผมเสียดายที่ไม่มีกล้อง mirrorless เพราะกล้องมือถือเก็บรายละเอียดไม่ได้
ภาพชายหาดของเกาะยาว
เช้าผมก็เดินไปชายหาดดูพระอาทิตย์ ชายหาดและเสาธงตอนเช้า
เดินกลับโรงแรม แวะซื้อโจ๊กและโรตีปาแยะ (ปาแยะ = โอ่ง) เป็นโรตีที่หนานุ่ม คล้ายกับ “นาน”
ของชาวอาหรับ
โรตีปาแยะ
ผมกลับไปกินกาแฟร้านเดิม
และเดินทางกลับไปนราธิวาส เข้าพักที่โอเชี่ยน บลู แมนชั่น
ซึ่งเป็นที่พักที่วิวสวยที่สุดแห่งหนึ่งของจังหวัดนี้ เพราะมองเห็นเกาะยาว
และป่าชายเลนที่สุดลูกหูลูกตา
ผมเดินไปกินกาแฟที่
The Sweet memories ซึ่งเป็นร้านกาแฟและบิงซูแบบหรูหราแห่งหนึ่ง
The Sweet Memories
ผมเดินไปหาดนราทัศน์
เดินกลับมากินชาและโรตีข้างถนน
ดูพระจันทร์ดวงกลมโตจากห้องนอน
ภาพจากห้องพักตอนราวๆตีห้า
ทิวทัศน์จากห้องพักในโรงแรมตอนเช้า
ผมออกจากนราธิวาส
ระหว่างทางแวะกินกาแฟทุกอำเภอที่เคยเป็นข่าวดังๆ เช่นอำเภอยะหริ่ง บาเจาะ และจะนะ
ร้านเกรลิน ที่อำเภอบาเจาะ ซึ่งเจ้าของร้านบอกตั้งชื่อตามฮอร์โมนความอยากอาหาร
เป็นลักษณะของซุ้มกาแฟเล็ก ๆ ที่รสชาติดี
เห็นชัดว่าเจ้าของมีความรู้ทางสรีรวิทยาอย่างดี
ถึงพัทลุง ทาน Swensen ที่ห้างกลางเมือง
เข้าพักที่โรงแรมราคาถูกแห่งหนึ่ง กินสเต็กปลาที่ร้าน “หลานตาชู”
ซึ่งดังมากในภาคใต้ คล้าย “โอ้กะจู๋” ของเชียงใหม่ ตอนเช้าแวะกินกาแฟที่ตลาดผดุงดงยอ
ซึ่งสะอาด และกินข้าวแกงแบบพัทลุงที่ร้านใกล้ห้างโคลีเซียม
อร่อยมากและผมประทับใจการส่งอาหารตามบ้านของเขา ซึ่งใช้ปิ่นโตเป็นหลัก ดูโลกสวยมาก
อาหารปิ่นโตสำหรับส่งให้คนแก่ตามบ้าน
พัทลุงเป็นจังหวัดที่สะอาดมากที่สุดแห่งหนึ่ง
และมีคนสวยมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะสาวหมวย
คล้ายกับไม่ได้เป็นNormal distribution ผมพยายามอธิบายปรากฎการณ์นี้ว่า
ชาวจีนในพัทลุงอาจเป็นพวกที่มีร่างกายสูงใหญ่กว่าปกติ คล้ายฝรั่งก็เป็นได้
อีกคืนผมพักที่ T Villa บางสะพาน
ซึ่งเป็นร้านกาแฟปนกับโรงแรม ถ้าคุณเคยฝันว่าอยากกินกาแฟดีๆ
นั่งเล่นเนตหรืออ่านหนังสือจนง่วงแล้วนอนที่ร้านไปเลย ผมขอแนะนำที่นี่
ตอนแรกผมเกือบพลาดไปนอนโรงแรมราคาแพงแต่แออัดที่ริมหาดเสียแล้ว
T Villa ร้านกาแฟและรีสอร์ตซึ่งคุ้มมาก ตอนเช้ามีข้าวต้มและกาแฟด้วย
สรุป
ถ้าเที่ยวนราธิวาส อย่างน้อยควร
1.ขับรถไป
2.จะปรับตัวเข้ากับบรรยากาศได้ง่ายกว่านั่งเครื่องไป และสนุกกว่า
3.นอนที่โอเชียน บลู แมนชั่น และตากใบ ลากูน
4. กินกาแฟที่ The Transit
5. ดูพระจันทร์ขึ้นที่เกาะยาว
6. กินชาและโรตีข้างถนน
7.กินโรตี ปาแยะ ให้มากที่สุด
8.เดินตามตลาดและตัวเมือง
9.พยายามหาของทอดกิน
เช่นกล้วยทอด ปาทั่งโก๋ คนมุสลิมทำอาหารทอดๆ อร่อยมาก
10.พัก T Villa ขากลับ
รีวิว การเที่ยวเมืองรองของเมืองรอง ที่อำเภอตากใบ จังหวัดนราธิวาส เน้นกินกาแฟ
สามจังหวัดภาคใต้เป็นอะไรที่มีเสน่ห์มาก ผมชอบเสียงสวดที่ลอยมาตามลมในช่วงพลบค่ำ
ชอบไลฟ์สไตล์ที่ดูแปลกตา แม้ผมจะไม่ใช่มุสลิม ชอบความเป็นมิตรของคนในพื้นที่
แค่ถามทาง เขาจะขับรถไปส่งเลย
ปีนี้ผมไปสามจังหวัดภาคใต้อีกครั้งหนึ่ง
เป็นครั้งที่สี่
วันแรกผมมัวแต่ฉลองร้านกาแฟเปิดใหม่ของเพื่อนแถวสมุทรสาคร
จึงออกไปช้าหน่อย
สี่โมงเย็น ผมถึงแค่ไชยา สุราษฎร์ธานี ผมแวะไปเที่ยวชายหาดพุมเรียง หาโรงแรมนอน
แต่ผลสุดท้ายก็มาพักที่โรงแรมเล็ก ๆ ลักษณะเป็นโรงแรมห้องแถวที่สร้างใหม่ คืนละ
500 บาท ซึ่งผมว่าโอเคมาก ตอนเข้ามีกาแฟกับขนมปังปิ้งให้ทานฟรีด้วย
หาดพุมเรียง
บริเวณวัดพระบรมธาตุไชยา
จากนั้นก็ออกเดินทาง
ปรากฏว่าระบบพาวเวอร์ของพวงมาลัยพัง ผมซ่อมที่อู่หน้าวัดพระธาตุไชยา
หมดไป 200 บาท!!
ผมขับรถผ่านเขตจังหวัดพัทลุงและเขาชัยสน
บริเวณนี้มีร้านกาแฟอยู่ร้านหนึ่ง อยู่ในปั๊มเชลล์ ซึ่งผมชอบการตกแต่งมาก
ดูลงตัวแม้จะเป็นร้านแบบเปิดโล่ง ออกจะเป็น minimalist ไม่ยัดของโบราณทุกอย่างลงไปจนเกินงาม
เสียดายผมหารูปไม่เจอ
ผมขับผ่านอำเภอหาดใหญ่
ผ่านอำเภอจะนะเข้าสู่เขตจังหวัดปัตตานี ระหว่างทางจะมีด่านตรวจมากขึ้นเรื่อยๆ
ทำให้ค่อยๆ ปรับความรู้สึกให้เข้ากับลักษณะพิเศษของสามจังหวัดภาคใต้
ผมเข้าพักที่ปาร์กวิวโฮเต็ล
ซึ่งเป็นโรงแรมแท้ๆ แบบฟุลเซอร์วิส มีแขกพักมากจนน่าแปลกใจ
มีอาหารเช้าแบบมุสลิมปนตะวันตกซึ่งอร่อยมาก
และที่ชอบอีกอย่างคือเมืองจำลองแบบยุโรปด้านหน้าโรงแรม
มีห้องอาหารและร้านกาแฟอยู่ในนั้นด้วย
เมืองจำลองหน้าโรงแรม
จากปัตตานีเข้านราธิวาส ระยะทางประมาณ 100 กม.เศษ
คนที่ไม่เคยมาจะรู้สึกเครียดนิดๆ เพราะไม่รู้ว่าข้างหน้าจะเป็นเช่นไร แต่ผมชินแล้ว
นราธิวาสยังสวยงามเช่นเดิม แต่ผมตัดสินใจไปตากใบก่อน
ถึงตากใบผมก็แวะกินกาแฟที่ร้านเดิมซึ่งมากินคราวก่อนและคุ้นเคยกับบาริสต้า คือ
The Transit Coffee Studio กาแฟที่ร้านนี้เป็นกาแฟที่เจ้าของร้านไปเลือกมาจากไร่ด้วยตัวเอง
โดยดูแลทุกอย่างตั้งแต่การเก็บเมล็ดกาแฟ การคั่วเลยทีเดียว
นอกจากจะหอมเป็นพิเศษแล้ว ผมยังประทับใจที่มีวิธีการชงครบทุกแบบ เช่น Cold Brew
หรือกาแฟที่ปรุงแบบพิสดาร เช่นไอศกรีมราดด้วยเอสเปรสโซ่ (Affogato)
พิธีชงแอฟโฟกาโต้อันซับซ้อน
ผมเข้าพักที่ตากใบลากูนรีสอร์ต
ซึ่งห่างจากร้านกาแฟไปทางตาบา ซึ่งเป็นตำบลชายแดน ไปประมาณ 1 กิโลเมตร
ลักษณะเป็นโรงแรมชั้นเดียวเล็กที่อยู่ในร้านอาหารที่มีชื่อเสียงของที่นี่
แต่ผมไม่ได้ทานเพราะต้องคุมงบแบบจำกัดมากๆ เนื่องจากผมเที่ยวบ่อยแบบเดือนเว้นเดือน
คราวนี้ผมไม่ได้ไปตาบา
แต่ขอเอารูปเรือข้ามฟากไปมาเลย์เซีย ที่ถ่ายไว้ปีก่อนมาให้ดูสักเล็กน้อย
ในช่วงเย็น
ผมเดินกลับไปที่ร้านกาแฟ ผมไม่ได้โกนหนวดมาหลายวันเพื่อให้ดูกลมกลืนกับคนในพื้นที่
โชคดีที่นี่ไม่มีหมาไล่กัด เพราะไม่ค่อยมีคนเลี้ยงหมา ผมเดินต่อไปยังสะพาน “คอยร้อยปี”
ซึ่งห่างออกไปประมาณ 300 เมตร เป็นสะพานแคบๆ ยาวประมาณ 150 เมตร สวยงามมาก
ข้ามไปยังเกาะยาว เป็นสะพานคู่กันด้านหนึ่งเป็นคอนกรีต อีกด้านเป็นสะพานไม้
สะพานคอยร้อยปี
เกาะยาวเป็นเกาะขนาดใหญ่ซึ่งน่าจะเป็นแหลมมากกว่า เมื่อเดินข้ามเกาะยาวไปอีกประมาณ 300 เมตร
ก็จะเป็นชายหาดที่โล่งๆ ดูเหนือจริง มีเสาธงซึ่งทำจากไม้ต้นเดียว
ดูสวยงามและคลาสสิกมาก
ผมไปถึงราวๆ หกโมงเย็น เมื่อนั่งสักพักหนึ่ง พระจันทร์ก็ขึ้น ท่ามกลางท้องฟ้าสีน้ำเงินเข้มและทะเลสีคราม
ดวงใหญ่มากและแดงจัด พร้อมๆกับเมฆที่มีอยู่เล็กน้อยสลายตัวไป
เมื่อหันกลับไปดูทางทิศตะวันตกก็พบว่าดวงอาทิตย์กำลังจะตกดิน
นี่คือพระจันทร์ใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา ราวกับพระอัลเลาะห์จะประทานให้ผมดูโดยเฉพาะ
พระจันทร์ขึ้น
ทำให้ผมเสียดายที่ไม่มีกล้อง mirrorless เพราะกล้องมือถือเก็บรายละเอียดไม่ได้
ภาพชายหาดของเกาะยาว
เช้าผมก็เดินไปชายหาดดูพระอาทิตย์ ชายหาดและเสาธงตอนเช้า
เดินกลับโรงแรม แวะซื้อโจ๊กและโรตีปาแยะ (ปาแยะ = โอ่ง) เป็นโรตีที่หนานุ่ม คล้ายกับ “นาน”
ของชาวอาหรับ
โรตีปาแยะ
ผมกลับไปกินกาแฟร้านเดิม
และเดินทางกลับไปนราธิวาส เข้าพักที่โอเชี่ยน บลู แมนชั่น
ซึ่งเป็นที่พักที่วิวสวยที่สุดแห่งหนึ่งของจังหวัดนี้ เพราะมองเห็นเกาะยาว
และป่าชายเลนที่สุดลูกหูลูกตา
ผมเดินไปกินกาแฟที่
The Sweet memories ซึ่งเป็นร้านกาแฟและบิงซูแบบหรูหราแห่งหนึ่ง
The Sweet Memories
ผมเดินไปหาดนราทัศน์
เดินกลับมากินชาและโรตีข้างถนน
ดูพระจันทร์ดวงกลมโตจากห้องนอน
ภาพจากห้องพักตอนราวๆตีห้า
ทิวทัศน์จากห้องพักในโรงแรมตอนเช้า
ผมออกจากนราธิวาส
ระหว่างทางแวะกินกาแฟทุกอำเภอที่เคยเป็นข่าวดังๆ เช่นอำเภอยะหริ่ง บาเจาะ และจะนะ
ร้านเกรลิน ที่อำเภอบาเจาะ ซึ่งเจ้าของร้านบอกตั้งชื่อตามฮอร์โมนความอยากอาหาร
เป็นลักษณะของซุ้มกาแฟเล็ก ๆ ที่รสชาติดี
เห็นชัดว่าเจ้าของมีความรู้ทางสรีรวิทยาอย่างดี
ถึงพัทลุง ทาน Swensen ที่ห้างกลางเมือง
เข้าพักที่โรงแรมราคาถูกแห่งหนึ่ง กินสเต็กปลาที่ร้าน “หลานตาชู”
ซึ่งดังมากในภาคใต้ คล้าย “โอ้กะจู๋” ของเชียงใหม่ ตอนเช้าแวะกินกาแฟที่ตลาดผดุงดงยอ
ซึ่งสะอาด และกินข้าวแกงแบบพัทลุงที่ร้านใกล้ห้างโคลีเซียม
อร่อยมากและผมประทับใจการส่งอาหารตามบ้านของเขา ซึ่งใช้ปิ่นโตเป็นหลัก ดูโลกสวยมาก
อาหารปิ่นโตสำหรับส่งให้คนแก่ตามบ้าน
พัทลุงเป็นจังหวัดที่สะอาดมากที่สุดแห่งหนึ่ง
และมีคนสวยมากเป็นพิเศษ โดยเฉพาะสาวหมวย
คล้ายกับไม่ได้เป็นNormal distribution ผมพยายามอธิบายปรากฎการณ์นี้ว่า
ชาวจีนในพัทลุงอาจเป็นพวกที่มีร่างกายสูงใหญ่กว่าปกติ คล้ายฝรั่งก็เป็นได้
อีกคืนผมพักที่ T Villa บางสะพาน
ซึ่งเป็นร้านกาแฟปนกับโรงแรม ถ้าคุณเคยฝันว่าอยากกินกาแฟดีๆ
นั่งเล่นเนตหรืออ่านหนังสือจนง่วงแล้วนอนที่ร้านไปเลย ผมขอแนะนำที่นี่
ตอนแรกผมเกือบพลาดไปนอนโรงแรมราคาแพงแต่แออัดที่ริมหาดเสียแล้ว
T Villa ร้านกาแฟและรีสอร์ตซึ่งคุ้มมาก ตอนเช้ามีข้าวต้มและกาแฟด้วย
สรุป
ถ้าเที่ยวนราธิวาส อย่างน้อยควร
1.ขับรถไป
2.จะปรับตัวเข้ากับบรรยากาศได้ง่ายกว่านั่งเครื่องไป และสนุกกว่า
3.นอนที่โอเชียน บลู แมนชั่น และตากใบ ลากูน
4. กินกาแฟที่ The Transit
5. ดูพระจันทร์ขึ้นที่เกาะยาว
6. กินชาและโรตีข้างถนน
7.กินโรตี ปาแยะ ให้มากที่สุด
8.เดินตามตลาดและตัวเมือง
9.พยายามหาของทอดกิน
เช่นกล้วยทอด ปาทั่งโก๋ คนมุสลิมทำอาหารทอดๆ อร่อยมาก
10.พัก T Villa ขากลับ