เรื่องราวมีอยู่ว่า เพื่อนสนิทของเราคนหนึ่งโกหกเราว่าไปเที่ยวกับคนชื่อ ก. เเต่บอกเราว่าไปเที่ยวกับคนชื่อ ข. โดยไม่ชวนเราบ้านคนชื่อ ข.อยู่ใกล้บ้านของเราเเต่ไม่ยอมมาชวนเรา หรือไลน์มาชวน บางทีเราก็คิดว่า เราเป็นส่วนเกินรึเปล่า เพื่อนสนิทเราไม่อยากไปเที่ยวกับเรารึเปล่า ทําไมต้องโกหกว่าไป กับ ก. เเต่ก็พอรู้สาเหตุว่าที่โกหกว่าไปกับก.เพราะบ้านของนาย ก.อยู่ไกลบ้านเรา เราเป็นเพื่อนที่ดีมาตลอดไม่เคยเเม้เเต่โกหก เรายอมตลอดเวลาทะเลาะไม่อยากเที้ยงกลัวจะโกรธเรา เดือดร้อนอะไรช่วยเหลือตลอด เวลามีปัญหาก็คอยช่วยเหลือ เราอาจจะเป็นคนจู่จี้ในสายตาเพื่อนคนนี้เพราะเวลาเห็นเพื่อนไปเที่ยวเราก็ถามไปกับใคร เวลาเพื่อนไปที่ไหนๆเราก็เเค่ถามไปกับใคร เราก็เชื่อมาตลอดในสิ่งที่พูด เเต่จริงๆไปกับใครเราก็ไม่รู้ เราเเค่อยากรู้ในความจริง เราไม่เคยห้ามหรือว่า ว่าเเบบทําไมไม่ชวนกันเลยหรือว่าไปเที่ยวกับคนนู้นคนนี้ทําไม เเต่เรื่องราวที่เล่ามันเริ่มอดทนไม่ไหวอยากจะพูด เพราะที่ไม่ชวนเราเพราะลําคาญ หรือไม่ขอบนิสัยในตัวเรา ถึงต้องไปเที่ยวกับนาย ก 2คน เราคนเป็นเพื่อนที่เเย่ ไม่สนุกในสายตาเพื่อนสนิทเรา คงไม่ชวนเราก็เพราะเเบบนี้ละมั่ง พอถามก็บอกไปเที่ยวกับอีกคน คงกลัวว่าเราจะรู้เเล้วโกดล่ะมั้ง เเต่เราไม่เคยโกดเพื่อนสนิทคนนี้เลยเเม้เเต่ครั้งเดียว ผมคงทําใจเเค่ว่าเรื่องมันผ่านมาเเล้วก็ปล่อยไป
เพื่อนสนิทโกหก ทําอย่างไรดี