คือเรื่องมันยาวมากๆ เอาเป็นว่า ผมเป็นคนที่ทิ้งเค้าไปเอง เราคบกันได้ 3 ปี นิดๆ สนิทกันมากและเธอรักผมมาก ติดผมมาก เพราะความคิดแค่ชัววูป แค่เพราะไปปิ้งสาว อื่น 555555 เลวไหม 55555 ตอนนั้นผมทำเค้าเสียใจมาก เค้าร้องไห้หนักมาก จนแม่เค้าต้องมาปลอบใจ คือการคบกันของเรา พ่อแม่รับรู้ทั้งสองฝ่าย ไม่ได้กีดกันอะไร ตอนนั้นผมหลงระเริ่งมาก ไม่สนใจเธอ ไม่อะไรเธอทั้งนั้น เธอพยายาม ง้อ พยายามทุกอย่างเพื่อให้ผมกลับไป แต่ผมไม่กลับเพราะความหลงระเริงในหญิงอื่น คือเธอเสียใจมาก เป็นแบบนี้ไปได้ประมาณ 6 เดือน ผมเริ่มคิดได้ว่าทำร้ายผู้หญิงคนนี้ อย่างมาก เธอเป็นคนดีมากๆ สวย น่ารัก นิสัยดี อัธยาศัยดี อ่อนน้อม ถ่อมตน เป็นที่รักของใครๆ หลายคนเลยแหละ สรุปคือเป็นคนดีมากๆๆๆ เรียนเก่งมากด้วย เป็นเด็กกิจกรรมของโรงเรียนด้วย แหละผมก็เป็นเด็กกิจกรรมเหมือนกัน
หลังจาก 6 เดือนที่ผมทิ้งเค้าไป ผมกลับไปง้อเค้า เค้าดันไม่เล่นด้วย กลายเป็นเกลียดกันเลยแหละ เกลียดแบบเข้าใส้ เข้าพุงเลยแหละ ผมไม่รู้จะทำไง ง้อเค้าทุกอย่างเพื่อให้ได้เค้าคืนมา รู้สึกผิด เรายอมรับผิดทุกอย่าง 6 เดือนที่ทำเค้าเสียใจ เค้ากลับกลายเอาความชังเราเปลี่ยนเป็นแรงบรรดาลใจในการเรียนมากขึ้น ตั้งใจเรียน ตั้งเป้าในสิ่งที่จะทำให้ดีกว่าผม ซึ่งผมเรียนก็ไม่เก่งมาก ระดับ กลางๆ ยังไงก็แพ้ตั้งแต่เริ่มอยู่แล้ว 55555 ระยะเวลาที่เราคบกัน เรารู้ใจกันมาก สนิทกันมาก แทบจะติดกันมากๆเลยแหละ ไปใหนจะไปด้วยกันตลอด ส่งไปเรียนพิเศษ ส่งกลับบ้าน ไปทำกิจกรรมของ รร. ด้วยกัน อื่นๆอีกมากมาย พูดไม่หมด
*****จุดพีคมันอยู่ตรงนี้ครับ ******
ผมกลับไปง้อเค้าเป็นเวลา 2 ปี ง้อน่ะครับ ตามง้อ ผญ.คนนี้ 2 ปี ทำทุกอย่าง ครับตั้งแต่ สากกระเบือ ยันเรือรบแปซิฟิกเลย5555 คือมันเยอะมากๆครับ บางเรื่องถึงขั้นทำร้ายจิตใจกันแบบไม่ใยดีเลย (เธอทำผมน่ะ5555) ทำแบบนี้อยู่ 2 ปี โดยมีแม่เธอ ฝั่งครอบครัวเธอก็เชียร์ กันทั้งครอบครัวเลย คอยช่วยซัพพอร์ต ด้วยซ้ำในการง้อเธอ ช่วงแรกๆ ได้คุยกับแม่เธอในเรื่องที่ผมทำกับเธอ แม่เธอเข้าใจเพราะเรายังเด็ก ทำไรไม่คิดหรอก ผมขอโทษแม่เธอ กับทุกๆเรื่อง แม่ก็ไม่ได้โกรธอะไร แถมยังเชียร์ให้ง้อเธอให้ได้ด้วยซ้ำ ช่วยเราทุกอย่างแต่แม่ก็ ไม่ได้บังคับลูก ให้เค้าตัดสินใจเอง เธอก็ไม่หาย สักที เป็นแบบนี้มา 2 ปีครับ ไม่คุยกับผมเลย ต่อให้ผมจะทำอะไร เธอจะเหวี่ยง วีน อารมเสีย แบบไม่เคยเป็นมาก่อน คือ เธอพยายามจะทำให้ผมเจ็บเหมือนที่เธอเจ็บ ซึ่งผมก็ยอมรับผลในสิ่งที่ผมทำ แต่จิตใจเรามันย่ำแย่มากครับ กับสิ่งที่เธอทำกับผม ผมทนมากๆ เหมือนหนังละครเลยที่พระเอกตามง้อนางเอกสุดใจ 555555 แต่หนักกว่าครับ หลังจากนั้นผมตัดสินใจหยุด ที่จะง้อเธอต่อไป เพราะจิตใจผมมันไม่ไหว ผมบอกกับแม่เธอ คุยกับแม่เธอ ว่า “ แม่ผมไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก น้ำตาลูกผู้ชายเลย กับเรื่องความรัก บอกแม่ไปทุกอย่าง ผมขอหยุด ปล่อยเค้าไปทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ ไม่อยากกวนเค้า สารภาพกับแม่เค้าทุกอย่าง ขอบคุณทุกกำลังใจจาก ครอบครัวเค้า ป้า ลุง พี่ น้า อา เค้าทุกคนที่คอยให้กำลังใจผม
หลังจากนั้น ผมก็ไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวเธออีกเลย อาจจะมีโทรไปหาแค่แม่เธอบ้าง สองสามเดือนครั้ง แม่แกไม่ค่อยสบายเนื่องจากก่อนผมทิ้งเธอ พ่อเธอเสียก่อน ยิ่งเป็นการทำร้ายเธอ ซ้ำเติมเข้าไปอีก ผมเลวไหม ต้องยอมรับว่า เลวจริงๆ 5555 ตอนนั้นเพื่อนๆก็รู้ว่าผมง้อเธออยู่ แต่หลังจากที่ไม่ได้ติดต่อ เธอไม่ยอมรับข่าวสาร ไม่อยากรับรู้ว่าเธอทำอะไร เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว คบกันได้ 2-3 เดือน ซึ่งผมไม่รู้ เพราะ ไม่ได้ส่อง Facebook เธอเลย แค่ปิดแจ้งเตือนไว้ เพื่อนก็ถามว่า ไม่ได้คบกันเหรอว่ะ เราก็บอกไม่ ก็ฟิวตอบแบบยิ้มๆ แต่ในใจยังอยากคุย อยากรู้ คิดถึงเค้า ตลอด เพื่อนก็เห็นเค้ากินเค้าด้วยกันทุกวัน ไปใหนมาใหนด้วยกันตลอด ซึ่งคนอื่น รู้กันทั่ว ในวงเพื่อนฝูง มีเราคนเดียวที่รู้เรื่องหลังคนอื่น 555555 อันนี้คือเรื่องจริง ผมไม่รู้จริงๆ หลังจากนั้นตัดสินใจเข้าไปส่องดู เห๋นเค้าขึ่นสถานะกัน อ่อ งั้นแสดงว่าใช่
ตอนนั้นเราเสียใจมาก กูง้อมา 2 ปี ไอ้นี่มาแปปเดียว 5555555 แต่ในใจก็ทำอะไรไม่ได้ครับ โทรไปหาแม่เค้า ว่าทำไมแม่ไม่บอกผม แม่รู้ แม่ก็ขอโทษ แต่แม่ไม่อยากให้ผมเสียใจ เลยไม่ได้บอกเพราะเห็นผม ไม่ติดต่อ มาหลายเดือน ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร แค่เสียใจเข้าไปอีกแต่ทำอะไรไม่ได้ ต้องยอมทนความเจ็บปวดที่ตัวเองสร้างขึ้นมา จากตัวเราเอง หลังจากนั้นเห็นเค้ามีความสุขครับ เค้ายิ้ม เค้าดูสดใสกว่าตอนที่ผมง้อ เค้า 2 ปีอีก ผมไม่เคยเห็นเค้ายิ้มสักครั้งเลย ระหว่างการง้อ 2 ปี ตอนนั้นผมมีโอากาศได้คุยกับเค้าครั้งสุดท้ายก่อนผมจะเดินออกจาก ชีวิตเค้า เราจบกันด้วยดี เป็นเพื่อนกัน คุยกันได้ ทำข้อตกลงว่าเราจะไม่ยุ้งกับเธอน่ะ เธอจะได้สบายใจ เราจะออกห่างให้มากที่สุด และจะไม่พยายาม เจอกันล่ะกัน จบกันด้วยดี
เค้าคบกันได้สักพัก ผลสอบ Admission ออก เค้าติดแพทย์ ครับ 55555 สมใจเค้าเลย แฟนเคา ครอบครัวแฟนเค้า ยิ่งดีใจกันไปใหญ่เลย ด้วยความที่เค้าเป็นคนดี ใครๆก็อยากได้เป็น สะใภ้ครับ 555555 ผมทำใจ เดินหน้าต่อในความฝันตัวเอง ซึ่งก็สำเร็จเหมือนกัน แต่คงเทียบกับเธอไม่ได้หรอก ตอนนั้นผมทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย และ ลืมเธอไม่ได้ด้วย รักแต่ทำอะไรไม่ได้ คิดตลอดว่าเราเป็นคนทำตัวเราเอง เราไม่มีสิทธิ์โกรธเค้า ในระหว่างการทำงานของผมเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยก็มีรุ่นน้อง มาคุยกับผม (เอาแล้ว หล่ออีกแล้ว 5555555) เธอคุยกับผมประมาณ เดือนสองเดือน ก็คบกัน
ตอนนั้นผมคิดว่าน้องคนนี่ที่เข้ามาในชีวิตผมจะทำให้ผมลืม ผญ. คนที่ผมทำให้เค้าเสียใจได้ ผมคิดแบบนั้นเสมอ ผมอยากลืมเค้า และอยากเป็นเพื่อนกับเค้า แต่ผมปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไม่ได้ น้องก็รู้ว่าเค้ากับผมเคยเป็นแฟนกัน แต่น้องก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ผมนี่สิ ยังลืมเค้าไม่ได้ และดันยังมาคบกับน้องเค้าอีก แต่ตลอดเวลาที่คบกับน้องคนนี่ เธอเป็นคนเฟรนลี่มาก น่ารัก สวยมากด้วย ผมมีความสุขที่ได้คบกับน้องมาก ผมคิดว่าสักวันคงลืม คนคนนั้นไปเอง แต่ก็ไม่เคยลืมเธอได้เลย ปิดกั้นความรู้สึกไม่ให้แฟนใหม่ผมรู้ ผมคบกับน้องคนนี้ ได้ 2 ปีเศษๆ เหมือนกันครับ ช่วงระยะเวลาสองปี ผมกับแฟนเก่า ก็มีทักมาคุยกันบ้างถามสาระทุกข์สุขดิบ น้องคนนี่ก็หึงๆ แหละครับ ธรรมดา ผมก็ไม่ได้คิดอะไร สิ่งที่ผมคิดคือ ผมเคยทำ ผญ.เสียใจ และผมพูดกับตัวเองเสมอว่าเราจะไม่ทำให้น้องคนนี่เสียใจ จะไม่ทิ้งเค้า ไม่หลอกเค้า จะรักเค้า จะไม่ทำแบบที่ทำกับคนก่อนหน้านี่ ซื่อสัตย์กับน้องคนนี่มาตลอดครับ รักเลยแหละ
หลังจากนั้นผมเข้ามหาลัย ด้วยความที่ต้องเรียนหนัก ทำงานหนัก ขึ้นไม่มีเวลาให้น้องเค้าเลยแหละแต่เหตุการณ์ดันพลิก เมื่อน้อง ดันไปมีใจให้คนอื่น และก็พูดกับผมตอนผมจับได้ว่า หนูรักเค้า ตอนนั้นผมเจ็บปวดมาก ผมซื่อสัตย์มาตลอดเหมือนเวรกรรม กำลังตามเช็คบิล 555555 ร้องไห้คนเดียว เสียใจ ไปหลายเดือนเลยครับ แต่ก่อนที่ผมจะโดนทิ้ง ได้ข่าวมาจากเพื่อนว่า แฟนเก่าผม เค้าเลิกกันแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้อะไรเฉยๆด้วยซ้ำ กำลังจะลืมเค้าได้เลย ดันมาโดนทิ้งซ่ะก่อน
แต่ที่พีคคือ คนแรกที่เค้ามาคุยเข้ามาปลอบใจกับผมคือ แฟนเก่าครับ เข้ามาถามว่าทำไมเลิกกัน เป็นไร เราคุยกันหลายวันมาก ให้กำลังใจกันและกัน ตอนนั้นเค้าก็เรียนแพทย์ อยู่ ซึ่งก็รู้ มีเเค่เวลาอ่าน หนังสือ ไม่มีเวลาคุย กับใครๆ หรอก 55555 ผมดีใจมาก ไม่เคยมีโมเม้นนี้หลังจากเลิกลากันไป 5555555 ตอนนั้นผม ปี 1 เธอ ปี 2 เราเกิดปีเดียวกัน อายุเท่ากัน แต่ผม เกิดหลังพฤษภา เธอเกิด ก่อน พฤษภา เลยได้เข้าเรียน ก่อนเกณฑ์ คุยกันประมาณ เดือนกว่าๆ ตอนนั้น ผมมีงานที่กรุงเทพ ต้องไปทำธุระที่บริษัท ที่ผมเป็นพรีเซนเตอร์อยู่ เธออยู่หอ ใน กทม แถวๆ พยาไท ผมต้อง ขับรถจากต่างจังหวัด เข้าไปทำธุระและยังต้องไปเอา ไมโครเวฟ กลับบ้านให้เธอ 5555555 ขำเนาะ เมื่อก่อนเกลียดผม แทบตาย ทำกับผมแทบตาย สุดท้ายกลับมาคุยกับผมดีมากๆ ย้อนแย้งที่สุด ผมงงกับตัวเองมากๆ มันมาถึงขั้นนี้ได้ยังไง
ก่อนผมจะมาเธอทักมาบอก จะเข้า กทม ใช่ไหม ว่าจะฝาก ไมโครเวฟ กลับบ้าน เราก็เลย ตกลง โอเค เดียวเอากลับให้ ใจตอนนั้นดีใจมาก จะได้เจอหน้ากัน ในรอบ 2 ปี พอไปถึง ก็รับของ ขึ้นรถคุยกันได้แปปเดียว เพราะผมมีเวลาน้อย บวกกับเธอ อ่านหนังสือก็ดึก พึ่งได้นอน ตอนนั้นผม ไปถึง ประมาณ ตี 5 เศษๆ คุยกัน แค่ 4-5 นาที ซึ่งเป็นเวลาที่ ผมโคตรจะมีความสุขเลย ได้ เขย่าหัวเธอด้วย (คิดถึงๆ5555555) ทุกอย่างดูเป็นปกติ แต่ความสัมพันธ์ ก็เเค่ เพื่อน หลังจากนั้น ก็ นานๆคุยกันที่ครับ ต่างคนต่างเรียนหนักขึ้น ทำหน้าที่ตัวเองหนักขึ้น ไม่ค่อยได้คุยกัน เป็นปี คุยกันยุ สอง สาม ประโยค ทักไลค์ไปคุย เป็นบ้างครั้ง ถามสาระทุกข์สุขดิบ ปกติ เป็นแบบนี้มา 2 ปี แล้วครับ ตอนนี่ใกล้จะเรียนจบล่ะครับ
ประเด็นอยู่ตรงที่ตอนนี่เหมือนเธอกำลังมีใครสักคนอยู่ ซึ่งผมไม่อยากให้เธอมี แต่ผมทำอะไรไม่ได้ มันอึดอัดอ่ะครับ 5555 เศร้าจริงๆ
สรุป คือ 1 ผมลืมเธอไม่ได้อยู่ดีครับผมต้องทำยังไง? แต่ผมทำอะไรไม่ได้ แหละไม่กล้าทำ ไม่กล้าทักไปคุย ไม่กล้าแม้แต่คิดที่จะอยากกลับไปง้อเค้าอีกครั้ง หลังเรียนจบ ถึงใจอยากจะง้อก็ตาม ไม่ใช่เพราะเค้าเป็น แพทย์ แล้วจะรวยน่ะครับ เพราะความรัก ที่ผมยังลืมเค้า ไม่ได้ ก่อนเค้าจะติดแพทย์ ด้วยซ้ำ ยังวนเวียนกับผมอยู่ตลอด ความรู้สึกนี้
2 ผมควรทำยังไงต่อไป? กับความรู้สึกที่เราเก็บอยู่คนเดียว ซึ่งเธอไม่มีทางรู้ ต่อหน้าเธอผม ก็ปกติ ไม่มีอาการหึง คืดถึง อยากคุย ไม่มีอาการใดๆ แต่ในใจ ตรงข้ามหมดเลยครับ อยากคุย อยากแกล้ง คิดถึง รัก ไม่อยากให้เค้ามีแฟนใหม่ แสดงเก่ง!!!!(เสียงพี่โอ้ต ปราโมทย์)555555
3ใจผมอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม และตอนนี่ผมคิดที่จะไม่อยากมีใคร เพื่อลืม ผญ. คนนี้ ไม่อยากทำร้ายใคร อยากคิดถึงเธอคนเดียว ไปเรื่อยๆ จนกว่าเค้าจะมีครอบครัวดีไหม
4 ตั้งเรียน เลิกคิด เลิกโลกสวย ตั้งใจทำงานเก็บเงิน ทำให้พ่อแม่มีความสุข ซึ่งผมก็ทำเป็นปกติ แทบจะส่งตัวเองเรียนด้วยซ้ำ
ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ขอความเห็นหน่อย หรือมีใคร เจอลักษณะคล้ายๆผมไหม ครับ เรามาแลกเปลี่ยนกันหน่อย
ปล. ด่าได้แต่อย่าแรง คริคริ
ใครเคยมีแฟนเก่าแล้วลืมไม่ได้ไหม? ขอเหตุผลที่ลืมไม่ได้หน่อย
หลังจาก 6 เดือนที่ผมทิ้งเค้าไป ผมกลับไปง้อเค้า เค้าดันไม่เล่นด้วย กลายเป็นเกลียดกันเลยแหละ เกลียดแบบเข้าใส้ เข้าพุงเลยแหละ ผมไม่รู้จะทำไง ง้อเค้าทุกอย่างเพื่อให้ได้เค้าคืนมา รู้สึกผิด เรายอมรับผิดทุกอย่าง 6 เดือนที่ทำเค้าเสียใจ เค้ากลับกลายเอาความชังเราเปลี่ยนเป็นแรงบรรดาลใจในการเรียนมากขึ้น ตั้งใจเรียน ตั้งเป้าในสิ่งที่จะทำให้ดีกว่าผม ซึ่งผมเรียนก็ไม่เก่งมาก ระดับ กลางๆ ยังไงก็แพ้ตั้งแต่เริ่มอยู่แล้ว 55555 ระยะเวลาที่เราคบกัน เรารู้ใจกันมาก สนิทกันมาก แทบจะติดกันมากๆเลยแหละ ไปใหนจะไปด้วยกันตลอด ส่งไปเรียนพิเศษ ส่งกลับบ้าน ไปทำกิจกรรมของ รร. ด้วยกัน อื่นๆอีกมากมาย พูดไม่หมด
*****จุดพีคมันอยู่ตรงนี้ครับ ******
ผมกลับไปง้อเค้าเป็นเวลา 2 ปี ง้อน่ะครับ ตามง้อ ผญ.คนนี้ 2 ปี ทำทุกอย่าง ครับตั้งแต่ สากกระเบือ ยันเรือรบแปซิฟิกเลย5555 คือมันเยอะมากๆครับ บางเรื่องถึงขั้นทำร้ายจิตใจกันแบบไม่ใยดีเลย (เธอทำผมน่ะ5555) ทำแบบนี้อยู่ 2 ปี โดยมีแม่เธอ ฝั่งครอบครัวเธอก็เชียร์ กันทั้งครอบครัวเลย คอยช่วยซัพพอร์ต ด้วยซ้ำในการง้อเธอ ช่วงแรกๆ ได้คุยกับแม่เธอในเรื่องที่ผมทำกับเธอ แม่เธอเข้าใจเพราะเรายังเด็ก ทำไรไม่คิดหรอก ผมขอโทษแม่เธอ กับทุกๆเรื่อง แม่ก็ไม่ได้โกรธอะไร แถมยังเชียร์ให้ง้อเธอให้ได้ด้วยซ้ำ ช่วยเราทุกอย่างแต่แม่ก็ ไม่ได้บังคับลูก ให้เค้าตัดสินใจเอง เธอก็ไม่หาย สักที เป็นแบบนี้มา 2 ปีครับ ไม่คุยกับผมเลย ต่อให้ผมจะทำอะไร เธอจะเหวี่ยง วีน อารมเสีย แบบไม่เคยเป็นมาก่อน คือ เธอพยายามจะทำให้ผมเจ็บเหมือนที่เธอเจ็บ ซึ่งผมก็ยอมรับผลในสิ่งที่ผมทำ แต่จิตใจเรามันย่ำแย่มากครับ กับสิ่งที่เธอทำกับผม ผมทนมากๆ เหมือนหนังละครเลยที่พระเอกตามง้อนางเอกสุดใจ 555555 แต่หนักกว่าครับ หลังจากนั้นผมตัดสินใจหยุด ที่จะง้อเธอต่อไป เพราะจิตใจผมมันไม่ไหว ผมบอกกับแม่เธอ คุยกับแม่เธอ ว่า “ แม่ผมไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นร้องไห้หนักมาก น้ำตาลูกผู้ชายเลย กับเรื่องความรัก บอกแม่ไปทุกอย่าง ผมขอหยุด ปล่อยเค้าไปทำในสิ่งที่เค้าอยากทำ ไม่อยากกวนเค้า สารภาพกับแม่เค้าทุกอย่าง ขอบคุณทุกกำลังใจจาก ครอบครัวเค้า ป้า ลุง พี่ น้า อา เค้าทุกคนที่คอยให้กำลังใจผม
หลังจากนั้น ผมก็ไม่ได้ติดต่อกับครอบครัวเธออีกเลย อาจจะมีโทรไปหาแค่แม่เธอบ้าง สองสามเดือนครั้ง แม่แกไม่ค่อยสบายเนื่องจากก่อนผมทิ้งเธอ พ่อเธอเสียก่อน ยิ่งเป็นการทำร้ายเธอ ซ้ำเติมเข้าไปอีก ผมเลวไหม ต้องยอมรับว่า เลวจริงๆ 5555 ตอนนั้นเพื่อนๆก็รู้ว่าผมง้อเธออยู่ แต่หลังจากที่ไม่ได้ติดต่อ เธอไม่ยอมรับข่าวสาร ไม่อยากรับรู้ว่าเธอทำอะไร เธอมีแฟนใหม่ไปแล้ว คบกันได้ 2-3 เดือน ซึ่งผมไม่รู้ เพราะ ไม่ได้ส่อง Facebook เธอเลย แค่ปิดแจ้งเตือนไว้ เพื่อนก็ถามว่า ไม่ได้คบกันเหรอว่ะ เราก็บอกไม่ ก็ฟิวตอบแบบยิ้มๆ แต่ในใจยังอยากคุย อยากรู้ คิดถึงเค้า ตลอด เพื่อนก็เห็นเค้ากินเค้าด้วยกันทุกวัน ไปใหนมาใหนด้วยกันตลอด ซึ่งคนอื่น รู้กันทั่ว ในวงเพื่อนฝูง มีเราคนเดียวที่รู้เรื่องหลังคนอื่น 555555 อันนี้คือเรื่องจริง ผมไม่รู้จริงๆ หลังจากนั้นตัดสินใจเข้าไปส่องดู เห๋นเค้าขึ่นสถานะกัน อ่อ งั้นแสดงว่าใช่
ตอนนั้นเราเสียใจมาก กูง้อมา 2 ปี ไอ้นี่มาแปปเดียว 5555555 แต่ในใจก็ทำอะไรไม่ได้ครับ โทรไปหาแม่เค้า ว่าทำไมแม่ไม่บอกผม แม่รู้ แม่ก็ขอโทษ แต่แม่ไม่อยากให้ผมเสียใจ เลยไม่ได้บอกเพราะเห็นผม ไม่ติดต่อ มาหลายเดือน ผมก็ไม่ได้โกรธอะไร แค่เสียใจเข้าไปอีกแต่ทำอะไรไม่ได้ ต้องยอมทนความเจ็บปวดที่ตัวเองสร้างขึ้นมา จากตัวเราเอง หลังจากนั้นเห็นเค้ามีความสุขครับ เค้ายิ้ม เค้าดูสดใสกว่าตอนที่ผมง้อ เค้า 2 ปีอีก ผมไม่เคยเห็นเค้ายิ้มสักครั้งเลย ระหว่างการง้อ 2 ปี ตอนนั้นผมมีโอากาศได้คุยกับเค้าครั้งสุดท้ายก่อนผมจะเดินออกจาก ชีวิตเค้า เราจบกันด้วยดี เป็นเพื่อนกัน คุยกันได้ ทำข้อตกลงว่าเราจะไม่ยุ้งกับเธอน่ะ เธอจะได้สบายใจ เราจะออกห่างให้มากที่สุด และจะไม่พยายาม เจอกันล่ะกัน จบกันด้วยดี
เค้าคบกันได้สักพัก ผลสอบ Admission ออก เค้าติดแพทย์ ครับ 55555 สมใจเค้าเลย แฟนเคา ครอบครัวแฟนเค้า ยิ่งดีใจกันไปใหญ่เลย ด้วยความที่เค้าเป็นคนดี ใครๆก็อยากได้เป็น สะใภ้ครับ 555555 ผมทำใจ เดินหน้าต่อในความฝันตัวเอง ซึ่งก็สำเร็จเหมือนกัน แต่คงเทียบกับเธอไม่ได้หรอก ตอนนั้นผมทำงานไปด้วย เรียนไปด้วย และ ลืมเธอไม่ได้ด้วย รักแต่ทำอะไรไม่ได้ คิดตลอดว่าเราเป็นคนทำตัวเราเอง เราไม่มีสิทธิ์โกรธเค้า ในระหว่างการทำงานของผมเรียนไปด้วยทำงานไปด้วยก็มีรุ่นน้อง มาคุยกับผม (เอาแล้ว หล่ออีกแล้ว 5555555) เธอคุยกับผมประมาณ เดือนสองเดือน ก็คบกัน
ตอนนั้นผมคิดว่าน้องคนนี่ที่เข้ามาในชีวิตผมจะทำให้ผมลืม ผญ. คนที่ผมทำให้เค้าเสียใจได้ ผมคิดแบบนั้นเสมอ ผมอยากลืมเค้า และอยากเป็นเพื่อนกับเค้า แต่ผมปิดกั้นความรู้สึกตัวเองไม่ได้ น้องก็รู้ว่าเค้ากับผมเคยเป็นแฟนกัน แต่น้องก็ไม่ได้คิดอะไร แต่ผมนี่สิ ยังลืมเค้าไม่ได้ และดันยังมาคบกับน้องเค้าอีก แต่ตลอดเวลาที่คบกับน้องคนนี่ เธอเป็นคนเฟรนลี่มาก น่ารัก สวยมากด้วย ผมมีความสุขที่ได้คบกับน้องมาก ผมคิดว่าสักวันคงลืม คนคนนั้นไปเอง แต่ก็ไม่เคยลืมเธอได้เลย ปิดกั้นความรู้สึกไม่ให้แฟนใหม่ผมรู้ ผมคบกับน้องคนนี้ ได้ 2 ปีเศษๆ เหมือนกันครับ ช่วงระยะเวลาสองปี ผมกับแฟนเก่า ก็มีทักมาคุยกันบ้างถามสาระทุกข์สุขดิบ น้องคนนี่ก็หึงๆ แหละครับ ธรรมดา ผมก็ไม่ได้คิดอะไร สิ่งที่ผมคิดคือ ผมเคยทำ ผญ.เสียใจ และผมพูดกับตัวเองเสมอว่าเราจะไม่ทำให้น้องคนนี่เสียใจ จะไม่ทิ้งเค้า ไม่หลอกเค้า จะรักเค้า จะไม่ทำแบบที่ทำกับคนก่อนหน้านี่ ซื่อสัตย์กับน้องคนนี่มาตลอดครับ รักเลยแหละ
หลังจากนั้นผมเข้ามหาลัย ด้วยความที่ต้องเรียนหนัก ทำงานหนัก ขึ้นไม่มีเวลาให้น้องเค้าเลยแหละแต่เหตุการณ์ดันพลิก เมื่อน้อง ดันไปมีใจให้คนอื่น และก็พูดกับผมตอนผมจับได้ว่า หนูรักเค้า ตอนนั้นผมเจ็บปวดมาก ผมซื่อสัตย์มาตลอดเหมือนเวรกรรม กำลังตามเช็คบิล 555555 ร้องไห้คนเดียว เสียใจ ไปหลายเดือนเลยครับ แต่ก่อนที่ผมจะโดนทิ้ง ได้ข่าวมาจากเพื่อนว่า แฟนเก่าผม เค้าเลิกกันแล้ว แต่ผมก็ไม่ได้อะไรเฉยๆด้วยซ้ำ กำลังจะลืมเค้าได้เลย ดันมาโดนทิ้งซ่ะก่อน
แต่ที่พีคคือ คนแรกที่เค้ามาคุยเข้ามาปลอบใจกับผมคือ แฟนเก่าครับ เข้ามาถามว่าทำไมเลิกกัน เป็นไร เราคุยกันหลายวันมาก ให้กำลังใจกันและกัน ตอนนั้นเค้าก็เรียนแพทย์ อยู่ ซึ่งก็รู้ มีเเค่เวลาอ่าน หนังสือ ไม่มีเวลาคุย กับใครๆ หรอก 55555 ผมดีใจมาก ไม่เคยมีโมเม้นนี้หลังจากเลิกลากันไป 5555555 ตอนนั้นผม ปี 1 เธอ ปี 2 เราเกิดปีเดียวกัน อายุเท่ากัน แต่ผม เกิดหลังพฤษภา เธอเกิด ก่อน พฤษภา เลยได้เข้าเรียน ก่อนเกณฑ์ คุยกันประมาณ เดือนกว่าๆ ตอนนั้น ผมมีงานที่กรุงเทพ ต้องไปทำธุระที่บริษัท ที่ผมเป็นพรีเซนเตอร์อยู่ เธออยู่หอ ใน กทม แถวๆ พยาไท ผมต้อง ขับรถจากต่างจังหวัด เข้าไปทำธุระและยังต้องไปเอา ไมโครเวฟ กลับบ้านให้เธอ 5555555 ขำเนาะ เมื่อก่อนเกลียดผม แทบตาย ทำกับผมแทบตาย สุดท้ายกลับมาคุยกับผมดีมากๆ ย้อนแย้งที่สุด ผมงงกับตัวเองมากๆ มันมาถึงขั้นนี้ได้ยังไง
ก่อนผมจะมาเธอทักมาบอก จะเข้า กทม ใช่ไหม ว่าจะฝาก ไมโครเวฟ กลับบ้าน เราก็เลย ตกลง โอเค เดียวเอากลับให้ ใจตอนนั้นดีใจมาก จะได้เจอหน้ากัน ในรอบ 2 ปี พอไปถึง ก็รับของ ขึ้นรถคุยกันได้แปปเดียว เพราะผมมีเวลาน้อย บวกกับเธอ อ่านหนังสือก็ดึก พึ่งได้นอน ตอนนั้นผม ไปถึง ประมาณ ตี 5 เศษๆ คุยกัน แค่ 4-5 นาที ซึ่งเป็นเวลาที่ ผมโคตรจะมีความสุขเลย ได้ เขย่าหัวเธอด้วย (คิดถึงๆ5555555) ทุกอย่างดูเป็นปกติ แต่ความสัมพันธ์ ก็เเค่ เพื่อน หลังจากนั้น ก็ นานๆคุยกันที่ครับ ต่างคนต่างเรียนหนักขึ้น ทำหน้าที่ตัวเองหนักขึ้น ไม่ค่อยได้คุยกัน เป็นปี คุยกันยุ สอง สาม ประโยค ทักไลค์ไปคุย เป็นบ้างครั้ง ถามสาระทุกข์สุขดิบ ปกติ เป็นแบบนี้มา 2 ปี แล้วครับ ตอนนี่ใกล้จะเรียนจบล่ะครับ
ประเด็นอยู่ตรงที่ตอนนี่เหมือนเธอกำลังมีใครสักคนอยู่ ซึ่งผมไม่อยากให้เธอมี แต่ผมทำอะไรไม่ได้ มันอึดอัดอ่ะครับ 5555 เศร้าจริงๆ
สรุป คือ 1 ผมลืมเธอไม่ได้อยู่ดีครับผมต้องทำยังไง? แต่ผมทำอะไรไม่ได้ แหละไม่กล้าทำ ไม่กล้าทักไปคุย ไม่กล้าแม้แต่คิดที่จะอยากกลับไปง้อเค้าอีกครั้ง หลังเรียนจบ ถึงใจอยากจะง้อก็ตาม ไม่ใช่เพราะเค้าเป็น แพทย์ แล้วจะรวยน่ะครับ เพราะความรัก ที่ผมยังลืมเค้า ไม่ได้ ก่อนเค้าจะติดแพทย์ ด้วยซ้ำ ยังวนเวียนกับผมอยู่ตลอด ความรู้สึกนี้
2 ผมควรทำยังไงต่อไป? กับความรู้สึกที่เราเก็บอยู่คนเดียว ซึ่งเธอไม่มีทางรู้ ต่อหน้าเธอผม ก็ปกติ ไม่มีอาการหึง คืดถึง อยากคุย ไม่มีอาการใดๆ แต่ในใจ ตรงข้ามหมดเลยครับ อยากคุย อยากแกล้ง คิดถึง รัก ไม่อยากให้เค้ามีแฟนใหม่ แสดงเก่ง!!!!(เสียงพี่โอ้ต ปราโมทย์)555555
3ใจผมอยากกลับไปเป็นเหมือนเดิม และตอนนี่ผมคิดที่จะไม่อยากมีใคร เพื่อลืม ผญ. คนนี้ ไม่อยากทำร้ายใคร อยากคิดถึงเธอคนเดียว ไปเรื่อยๆ จนกว่าเค้าจะมีครอบครัวดีไหม
4 ตั้งเรียน เลิกคิด เลิกโลกสวย ตั้งใจทำงานเก็บเงิน ทำให้พ่อแม่มีความสุข ซึ่งผมก็ทำเป็นปกติ แทบจะส่งตัวเองเรียนด้วยซ้ำ
ผมควรจะทำอย่างไรดีครับ ขอความเห็นหน่อย หรือมีใคร เจอลักษณะคล้ายๆผมไหม ครับ เรามาแลกเปลี่ยนกันหน่อย
ปล. ด่าได้แต่อย่าแรง คริคริ