สวัสดีค่ะ หนูคือผู้หญิงคนหนึ่งที่อยากเป็นBNK48หนูรู้ว่าต้องพยายามแค่ใหนตอนนั้นมีเปิดรับสมัครรุ่น2 หนูเลยขอแม่ไปสมัครแต่หนูเข้าใจทุกสิ่งที่แม่จะตอบแต่ แม่ไม่ตอบและเงียบไปซักพัก หนูจึงถามอีกรอบ แม่จึงตอบว่าไม่ หนูบอกเลยหนูบอกเลยตอนนั้นเสียใจมาก แต่รู้แหละวุฒิภาวะยังน้อย เลยไม่อะไรมาก แต่หนูก็ยังซ้อมเต้นซ้อมร้องเพลงหวังสักวันแม่จะเข้าใจ หนูไม่ยอมทิ้งความฝันนี้ทั้งที่ยังไม่ได้ทำหรอก หนูรู้ว่าหนูรู้ว่าต้องมีรุ่นต่อไปให้สมัคร แต่แอบซ้อมนะ555😅 จึงทราบมาว่ารุ่น3 จะมาปีหน้า จึงซ้อมหนักกว่าเดิม แต่คิดว่าจะขอก่อนรุ่น3 เปิดรับสมัคร ตอนแรกก็กลัวคำตอบอยู่นะเพราะแม่เคยปฏิเสธ หนูก็จะหนูก็จะบอกหลายครั้งก็กลัว จึงรวบรวมความกล้าประมาณ1อาทิจย์จึงไปขอแม่ ผลปรากฏว่าแม่ยอมให้ไปสมัคร ต้องขอบคุณความพยายามที่ทำให้หลุดพ้นจากความกลัว หนูจึงตั้งใจซ้อมกว่าเดิม เพราะแม่ให้โอกาสเราแล้วเราต้องพยายามเพราะโอกาสดีๆแบบนี้ไม่มีมาเยอะหรอก5555 รออยู่นะคะรุ่น3  (เด็กอีสานคนนี้จะทำให้คนอื่นรู้ว่าเด็กอีสานก็มีความสามารถพอตัวถึงจะไม่เยอะ) สู้ๆนะคะทุกคน เชื่อว่าคเชื่อว่าความพยายามไม่ทำร้ายใครค่ะ ขอขอบคุณโอกาสของคุณแม่ สนามต่อไปคือการแข่งขันกับตัวเองอีกครั้งเพื่อทำตามฝันให้ได้ ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านถึงเรื่องจะเป็นเรื่องไร้สาระสำหรับใครบางคน แต่มันคือความฝันของหนู สัญญาว่าเด็กคนนี้จะพยายาม ถึงจะไม่ค่ถึงจะไม่ค่อยเก่งร้องเต้นแต่ตอนนี้ก็ซ้อมอยู่นะ