ผมกับแฟนคบกันมา 6 ปี เรียนอยู่คนละที่ คบกันตั้งแต่ ม.5 ถึงปัจจุบัน เราทั้งคู่อยู่ปี 4 (ผมเรียนวิศวะ เทคโนลาดกระบัง แฟนผมเรียนครุศาสตร์ ราชภัฏสารคาม)
ช่วงนี้แฟนผมบ่นหนักมาก เธอบ่นว่า รักเราจืดจัง เห็นคู่อื่นๆหวานจัง แล้วก็ ยิ่งช่วงปี 4 ผมต้องที่โปรเจค สงกรานต์ก็เลยไม่ได้กลับไปหาเธออีก
ปกติเราก็จะโทรหาก็ทุกคืน บางวันก็โทรไปตอนกลางวันก็มี ถามโน่นนี่นั้น กินข้าวยัง ไปไหนมาบ้าง ทำไรอยู่
แต่ว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่เธออยู่บ้านเหงา ๆ ไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย เป็นช่วงปิดเทอมของเธอ
แล้วอยู่ ๆ เธอโทรมาหาผมตอนกลางวัน ก็คุยเล่นตามปกติ เธอก็คุยเรื่องรักเราจืด เรียนจบแล้วเรายังต้องห่างไกลกันอยู่อีกมั้ย ไม่อยากเป็นแบบนี้ ก็พูดไป ร้องไห้ไปด้วย (เนื้อความประมาณนี้ จำแม่น ๆ ไม่ได้)
คือผมก็รักเธออยู่ ไม่ได้เบื่อ รักมาก แต่จากการประเมินตัวเองด้วยตัวเองก็ดูเหมือนผมจะ ไม่ค่อยเอาใจใส่แฟนผม เช่น เธอไปตัดผมมาใหม่ แต่ผมไม่ทันได้สังเกตเห็น ก็โดนงอล, อีกเรื่องก็จะเป็นบางวันผมก็จะไม่ได้ติดต่อเธอ ไม่ได้ถามสารทุกข์สุกดิบ (กลางวัน) แต่โทรคุยโทรศัพท์ตอนกลางคืนค่อยถาม(โทรทุกวัน)
แต่ดูช่วงนี้เธอดูอึดอัด ดูเธอไม่อยากได้รักทางไกล (เธอก็ยังรักผมอยู่นะ ไม่มีมือที่สามนะบอกไว้ก่อน) เธอบอกเธอเหงามาก ดูแบบเธออยากเลิกอ่ะ ประมาณว่าจะได้ไม่ต้องคาดหวังว่าวันนี้คนเป็นแฟนต้องทำแบบโน่นนี่นั้น เหมือนความรักมันเคยชินไปแล้ว (อันนั้นไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า แต่มันรู้สึกได้)
อ่ะ บ่นมานานแล้ว จริง ๆ อยากจะถามว่า ผมควรทำตัวไงดี หัวข้อที่ผมควรจะคุยกันในแต่ละวัน (กินข้าว ทำอะไร ไปไหนมาบ้าง คุยแบบนี้ทุกวัน อบากได้แบบ เหนือไปอีกขั้น) แล้วก็อีกเรื่อง เพื่อน ๆ ในพันทิปคิดว่า เธอจะทรมานอยู่รึเปล่าที่ยังคบอยู่กับผม (ฟังน้ำเสียงที่คุยกันในมือถือก็ดูเธออัดอั้น) และถ้าใช่ ผมควรจะปล่อยเธอ ให้ไปเจอคนใหม่มั้ยที่ดีกว่าผมรึเปล่า (แต่ผมยังรักเธออยู่นะ)
รักห่างไกล ทำยังไงให้หวาน
ช่วงนี้แฟนผมบ่นหนักมาก เธอบ่นว่า รักเราจืดจัง เห็นคู่อื่นๆหวานจัง แล้วก็ ยิ่งช่วงปี 4 ผมต้องที่โปรเจค สงกรานต์ก็เลยไม่ได้กลับไปหาเธออีก
ปกติเราก็จะโทรหาก็ทุกคืน บางวันก็โทรไปตอนกลางวันก็มี ถามโน่นนี่นั้น กินข้าวยัง ไปไหนมาบ้าง ทำไรอยู่
แต่ว่าช่วงนี้เป็นช่วงที่เธออยู่บ้านเหงา ๆ ไม่มีเพื่อนอยู่ด้วย เป็นช่วงปิดเทอมของเธอ
แล้วอยู่ ๆ เธอโทรมาหาผมตอนกลางวัน ก็คุยเล่นตามปกติ เธอก็คุยเรื่องรักเราจืด เรียนจบแล้วเรายังต้องห่างไกลกันอยู่อีกมั้ย ไม่อยากเป็นแบบนี้ ก็พูดไป ร้องไห้ไปด้วย (เนื้อความประมาณนี้ จำแม่น ๆ ไม่ได้)
คือผมก็รักเธออยู่ ไม่ได้เบื่อ รักมาก แต่จากการประเมินตัวเองด้วยตัวเองก็ดูเหมือนผมจะ ไม่ค่อยเอาใจใส่แฟนผม เช่น เธอไปตัดผมมาใหม่ แต่ผมไม่ทันได้สังเกตเห็น ก็โดนงอล, อีกเรื่องก็จะเป็นบางวันผมก็จะไม่ได้ติดต่อเธอ ไม่ได้ถามสารทุกข์สุกดิบ (กลางวัน) แต่โทรคุยโทรศัพท์ตอนกลางคืนค่อยถาม(โทรทุกวัน)
แต่ดูช่วงนี้เธอดูอึดอัด ดูเธอไม่อยากได้รักทางไกล (เธอก็ยังรักผมอยู่นะ ไม่มีมือที่สามนะบอกไว้ก่อน) เธอบอกเธอเหงามาก ดูแบบเธออยากเลิกอ่ะ ประมาณว่าจะได้ไม่ต้องคาดหวังว่าวันนี้คนเป็นแฟนต้องทำแบบโน่นนี่นั้น เหมือนความรักมันเคยชินไปแล้ว (อันนั้นไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า แต่มันรู้สึกได้)
อ่ะ บ่นมานานแล้ว จริง ๆ อยากจะถามว่า ผมควรทำตัวไงดี หัวข้อที่ผมควรจะคุยกันในแต่ละวัน (กินข้าว ทำอะไร ไปไหนมาบ้าง คุยแบบนี้ทุกวัน อบากได้แบบ เหนือไปอีกขั้น) แล้วก็อีกเรื่อง เพื่อน ๆ ในพันทิปคิดว่า เธอจะทรมานอยู่รึเปล่าที่ยังคบอยู่กับผม (ฟังน้ำเสียงที่คุยกันในมือถือก็ดูเธออัดอั้น) และถ้าใช่ ผมควรจะปล่อยเธอ ให้ไปเจอคนใหม่มั้ยที่ดีกว่าผมรึเปล่า (แต่ผมยังรักเธออยู่นะ)