ทำยังไงให้เลิกเสียใจ เลิกรักคนๆนึงได้

สวัสดีค่ะ คือเราไม่มีคนที่จะสามารถรู้ไว้ใจที่เปิดใจคุยด้วยจริงๆ เลยมาตั้งกระทู้ในนี้
ด้วยความที่อยู่ต่างประเทศ อยากจะร้องไห้ให้ใครสักคนฟัง แต่มันก็ทำไม่ได้
เราคบกับแฟนมา3 ปี คุยกันมาเกือบ2 ปี เพราะเราชอบเขาก่อนจนเขาขอเราคบ
พอคบกันไปได้ปีนึง อยู่ๆแฟนก็บอกเลิกด้วยเหตุผลต่างๆนาๆว่าเราเข้ากันไม่ได้ 
เขาเหนื่อยกับความรัก แต่เขาก็ไม่ได้ตัดขาดกับเราเลยสักทีเดียว ตอนนั้นเราเสียใจมาก
ร้องไห้เป็นบ้าอยู่คนเดียว ยื้อเขาอ้อนวอนให้เขากลับมา แต่กลับทำให้เขาลำคานเรา
ด่าเรา บอกให้เราหยุดทำเรื่องพวกนี้ เลิกรบกวนเขา เราเหมือนคนบ้า กลายเป็นติดเพื่อน
แต่ก็ยังคอยกลับไปหาไปคุยกับเขาอยู่เรื่อยๆ เขาก็คุยด้วยนะ แต่แบบเหมือนเพื่อน
จนผ่านไปเกือบ4 เดือน เรากลับไทย เราก็ไลน์ไปคุยกับเขา โชว์โน้นโชว์นี่ให้ดู เขาคุย
แบบหวานๆด้วยขึ้นเรื่อยๆ จนเขาขอกลับมาคบ เรารีบตกลง ดีใจมากตอนนั้น 
พอกลับมาจากไทยไม่นานเขาก็ต้องไปฝึกทหารที่ต่างประเทศ 21 วัน เราก็ไปส่งเขา
รอเขาไม่ทำตัวเกเรให้เขาเป็นห่วง พอเขากลับมาเราก็ไปเที่ยวที่ไทยด้วยกันสองคน
ทุกอย่างเหมือนจะดี แต่ด้วยความที่เราทะเลาะกันบ่อยมาก เขาเป็นคนที่อารมณ์ร้อนมาก
สิ่งที่เราพูดหรือทำผิดหรือไม่ผิดในสายตาคนอื่น แต่ถ้าเขาไม่โอเค เขาจะโกรธมาก
แล้วชอบตะโกน ขึ้นเสียง ตะคอกแบบดังมาก ดังมากจริงๆ ดังแบบสุดเสียงของผชเสียงใหญ่ๆ
คนนึงจะตะโกนออกมาได้ ชอบต่อยของกำแพงเสา เราจะยอมเขาทุกครั้ง เป็นคนขอโทษก่อนตลอด
เขาอยากทำอะไรก็ให้ทำจนเขาบอกจะไปเจอเพื่อน แต่วันนั้นเราทำงาน เขาก็คุยกับเราน้อยลง 
แต่เราก็เข้าใจ จนมืดๆเขาก็ส่งข้อความมาแค่ว่าจะไปกินเหล้า เราก็แต่น้อยใจบวกโกรธที่เขา
ไม่ยอมบอกว่าจะไปกินที่ไหน กับใคร เราแค่ขอแค่นี้เอง เพราะเพื่อนเขาคนนี่คงไม่ไปกินแค่ที่บาร์แน่ๆ
เพื่อนเขาชอบไปคลับไทย ที่จะมีผู้หญิงไทยทำงานอยู่ แล้วจะมาหาลูกค้าที่โต๊ะ เราเคยไปเรารู้ว่า
ข้างในนั้นมันเน่าขนาดไหน จับกันแลกไลน์กัน

เราโกรธที่ตี3กว่าแล้วเขายังไม่ติดต่อมาแล้วยังไม่มีทีท่าจะกลับบ้าน วันต่อมาเราสองคนต้องเจอกัน
ทานข้าวเย็นก่อนเราไปทำงาน แต่เขาตื่นสายเลยไม่ได้มา เราเลยกินข้าวคนเดียว ตอนนั้นโกรธมาก
เขาก็โกรธแต่ไม่รู้ว่าโกรธเรื่องอะไร คงกลบเกลื่อนความผิดตัวเอง จนเราเคลียกันรู้เรื่อง เขาก็ขอห่าง
ให้เหตุผลสาระพัดบอกเราจะทำให้รักเราดีขึ้นไง พอวันต่อมา เราไปเที่ยวกับเพื่อนกลุ่มใหญ่
เขียนที่ทรายว่ารักเขาแล้วถ่ายรูปส่งให้เขาไป เขากลับตอบมาว่า(จ)เลิกกันเถอะ ตอนนั้นเหมือน
โลกหล่นทับตายหลายๆรอบเราร้องไห้จะเป็นจะตาย ยื้อเขาบอกเขาอย่าไป แต่ก็ไม่สำเร็จ
เราห่างกันไปเกือบปี เขากลับมาบอกเขาคิดดีแล้วว่าเราสองคนจะโตไปด้วยกัน จะช่วยเหลือกัน
จะช่วยกันปรับ แต่รอบนี้เรากลับรู้สึกลังเลแล้วความจริงไม่ได้ตอบ yes ไปแต่เขาถามเราจะกลับมา
คบกันได้มั้ยแล้วเราก็แค่ยิ้มเยาะๆเขาก็แบบหอมเรา

กลับมาครั้งนี่เราไม่เหมือนเดิม เราทะเลาะกันหนักขึ้นถึงขั้นมีลงไม้ลงมือ เขาตบเรา เราไม่ยอมสู้กลับไป
ต่อยหน้าเขาไปหลายทีแต่เขาไม่สู้แล้ว ตบเราไปครั้งเดียวก็ขอให้เราหยุด เครียกันรู้เรื่องแต่เราคิดไว้แล้ว
ว่าจะไม่ทน กลัวเจ็บหนัก เพราะเป็นเป็นคนตัวสูงใหญ่มาก 183/78 เราแค่ผญ 154ซม สู้อะไรไม่ได้เลย
เขาบอกเราไม่เหมือนเดิม เราไม่ฟังเขาเหมือนก่อน เราไม่ทำตามที่เขาสั่ง เราเถียงเขา ถ้าเป็นเมื่อก่อน
เขาขึ้นเสียงนิดเดียวเราก็ง่อร้องไห้แล้ว แต่เดี๋ยวนี้เราจะเถียงเขา แต่เราไม่ได้เถียง เราแค่รู้สึกว่าเราต้อง
ปกป้องตัวเอง ในสิ่งที่เราไม่ได้ผิด จนมาวันนี้ เรากับเขาก็เลิกกันอีกครั้ง เรายอมรับเราบอกเลิกเขาก่อน
ก่อนเราจะเที่ยวกับครอบครัวเขา2 วัน เราบอกว่าเราสองคนจะจบกันแบบสงบหลังจากกลับมาจากทริป
ในระหว่างทริปเราก็มีทะเลาะกันบ้าง เขาหาว่าเราไม่สนใจเขาเวลาเขาคุยด้วย ตอบเบาเขาไม่ได้ยิน
เขาเลยโกรธทะเลาะกัน แต่ก็ยังเหมือนรักกันอยู่ รู้สึกดีมากๆ พอกลับมาเราก็นั่งคุยกัน มันไม่ทะเลาะกัน
เหมือนที่ผ่านมา เราเข้าใจกันมากขึ้น เห็นด้วยกันอีกฝ่าย ทั้งๆที่ก่อนหน้านี้ เราเหมืแนไม่เคยยอมกันเลย
แต่พอมา2 วันที่แล้ว เราตั้งใจทำไข่มุกอยากให้เขาชิม ทำตั้งแต่บ่ายๆถึงดึกเพราะพลาดก็ทำใหม่ๆ จนสำเร็จ
3 ทุ่มเราบอกเขา เขาก็ออกจากบ้านเตรียมมาหาเรา มาชิมแต่เราไม่ได้ดูโทรศัพท์เพราะปั้นไข่มุกอยู่
4ทุ่มครึ่งเราเสจ็จแล้วเราก็บอกเขาว่าอยู่ไหน จะเอาไปให้ชิม เขากลับบอกว่า บอกแล้วไงไม่เอา ไม่ต้องมา
เรารู้สึกผิดหวังน้อยใจ ที่นั่งทำทั้งวันแต่แฟนเราจะไม่ชิม เราเลยกินเองหมดเลย แล้วก็บอกเขาจะไนอนแล้ว 
แล้วเขาก็แบบโอเค ผ่านไปครึ่งชั่วโมงเราแค่แชร์ภาพไปให้เขาดู เขาด่าเราแบบพอได้ยัง จะเป็นอย่างนี้
ไปอีกนานคาไหน เราก็แบบไม่อยากทนแล้ว เลยส่งข้อความยาวมากไปบอกเลิกเขา

เขาไม่ตอบไม่อะไรเลย อ่าน แต่ไม่พยายามพูดอะไร หรืออธิบายอะไรกับเราเลย จนอีกคืนของอีกวัน
เราเลยทักไปหาเขา บอกว่าที่ยูไม่พยายามพูดอะไรเลย เป็นเพราะยูพอแล้ว หรือแค่ไม่รุ้จะพูดอะไร
เขาก็ว่าๆๆๆๆมาอีก พูดแต่ข้อเสียของเรา บอกเขาพยายามพูดพยายามสอนแล้วเราทำไมทำไม่ได้
ทำไมเปลี่ยนไม่ได้ เยอะแยะมากมายกลายเป็นทะเลาะกัน เราร้องไห้บอกเขาว่าไม่เอาแล้ว ไม่เลิกแล้ว
เพราะคิดว่าคงทำไม่ได้ เขาคือทุหอย่างจริงๆ เราวางอนาคตกันไว้เยอะมาก ทำไมเป็นแบบนี้ เรานอนไม่
หลับทั้งคืน เอแต่ร้องไห้ช้ามาก็พิมพ์ไปหาเขาอธิบายเยอะแยะ ขอโอกาสให้ทั้งคู่ได้ปรับตัวอีกครั้ง 
แต่เขากลับด่าเราโทรมาตะคอก ให้เราหยุดเรื่องพวกนี้สักที อยากรีบจบๆไปไม่มีเวลามาไร้สาระ
เรารู้ว่าเขาก็รักเรามาก แต่เหตุผลอื่นๆมันมีมากกว่าที่จะทำให้เขาไม่อารมณ์เสียใส่เรา โกรธหรือด่า
เราพยายามเปลี่ยนตัวเองเพื่อรตัวเอง แบบที่เขาเคยบอก แต่มันก็ยังดีไม่พอ เราจับโทรศัพท์เขาไม่ได้
เลย ให้เหตุผลว่าเราจะงี่เง่า เราไม่มีเพื่อนในเฟสกับเขาเพราะเขาบล็อค ในไอจีด้วย เขาไม่มีคนอื่น
อันนี้เรายังพอแน่ใจได้....แต่เขาก็ไม่เอาเราแล้ว บอกว่าเรารู้อยู่แก่ใจว่าเราสองคนไปกันไม่ได้
แต่วันนี้ทั้งวันเราร้องไห้ไม่หยุด อ้วก ร้องจนเจ็บหน้าอก มันเจ็บเหมือนคนจะตายเลย จะทำไรภาพ
เขากับเราก็ขึ้นมาในหัวตลอด คนเราสามารถเจ็บขนาดนี้เพราะความรักได้จริงๆหรอคะ