อดทนต่อไม่ไหว เพราะเเม่เเฟน??

วันนี้ตัดสินใจเจ้ามาสมัครพันทิปเพื่อระบายความในใจของเรา เราอายุ 22 ปี เเฟนเราอายุ 28 ปี ซึ่งตอนนี้เเฟนเราติดคุกอยู่ ติดมาได้ 1ปี เต็ม ตอนนี้เหลืออีกเเค่6เดือน ระหว่าง1ปีที่ผ่านมา เราทำงาน ขายของ หาเงิน ส่งเเฟนเรา ส่งรถยนต์ เเละส่งตัวเอง เเต่เราไม่ต้องเสียค่าบ้านเพราะอาศัยอยู่กับเเม่ตัวเอง ระหว่างที่รอมา1ปีเต็มๆ เราอดทนมากๆๆ เพราะเหมือนเราสู้อยู่คนเดียว ไม่มีเเม้เเต่กำลังใจ มีเเค่เเม่เราบอกให้เราสู้ๆ แปปเดียวเดี๋ยวเเฟนก็ออกมาเเล้ว เมื่อก่อนตอนเเฟนเราอยู่เค้าดีกับเรามากๆๆ เราไม่เคยอด หาให้เรากินตลอด คือรวมๆเเล้วเเฟนเราดีมากๆ นี่จึงเป็นเหตุผลที่เราอดทนรอเค้า เเต่คือเรามีปัญหากับเเม่เเฟนเรา เพราะเราคิดว่า เค้าค่อยซ้ำพวกเราตลอดเวลา ลูกติดคุกไม่เคยเเม้เเต่ไปเยี่ยมเลยสักครั้ง เงินไม่เคยฝาก ถามอย่างเดียวว่ามันจะกลับวันไหน ก่อนหน้านี้เราประกันตัวเเฟนเรามา 84 วันระหว่างตัดสิน เงินประกัน เราก็เอาเงินจากขายทอง เเละเงินเก็บ เราก็จัดการเองทั้งหมด เเม่เค้าไม่เคยมาช่วย พูดอย่างเดียวว่าไม่มีตัง ปล่อยให้มันติดไป เเละจนเเฟนเราต้องเข้าไปติดคุก ตั้งเเต่วันเเรกจนวันนี่ เงินเยี่ยมก็เงินเรา เงินซื้อของก็เงินเรา เราต้องผ่อนรถให้เค้าอีก เพราะไม่มีใครส่งต่อ เเต่เเม่เค้าไม่เคยถามเราสักครั้งว่าเราอยู่ยังไงบ้าง เเละลูกตัวเองเป็นยังไง ค่อยว่าค่อยซ้ำอย่างเดียวว่าลูกตัวเองไม่ดีอย่างงู้นอย่างงี้ เสียเวลาไปอยู่ข้างในอีกตั้งเกือบ2ปี ออกมาก็หางานทำเเละให้มันมาส่งบ้านต่อ เเละใช้หนี้ให้เเม่ เเต่เเม่เค้าไม่เคยถามเราเลยว่าเราอยากไปเรียนต่อไหม เพราะเราไม่ได้เรียนต่อปอตรี เราจบเเค่ปวส.  เพราะถ้าเราเรียนต่อรถต้องโดนยึด เเฟนเราก็จะไม่มีเงินใช้ เเม่เค้าจะพูดถึงเเต่เรื่องบ้านเเละเรื่องหนี้สินของเค้า ทั้งๆที่เเฟนเราไม่รู้เรื่องเเละไม่ได้เอาเงินเค้าเเม้เเต่สักบาทตอนที่ใช้ชีวิตอยู่ข้างนอก ตอนนี้คือเรารู้สึกว่าเราะยายามเพื่อคนอื่นมากเกินไป ทั้งๆที่ครอบครัวเค้าไม่เคยคิดถึงเราเลย ไม่มีเเม้เเต่อนาคต ไม่เคยถามว่าเราอยากเรียนต่อไหม พูดอย่างเดียวให้เราช่วยกันผ่อนบ้าน ทั้งๆๆที่เราพึ่งครบกับเเฟนได้2ปี เเฟนก็ติดคุกซะก่อน...  ตอนนี้เรารู้สึกหมดกำลังใจ เหมือนทำไปเพื่อคนอื่น ตอนนี้เรารู้สึกเหนื่อยมากกๆๆ 😭😭