สุดท้ายแล้วก็คบกันไม่ได้อยู่ดี เราเข้าใจดีนะ ว่าการที่จะคบกับเพื่อนของแฟนเก่าเก่ามันไม่โอเคต่อความเป็นเพื่อนของเขา เขาเป็นเพื่อนกันมานานแล้วจะมาแตกหักเพราะเราได้ยังไง นั่นมันก็เพราะเขารู้ว่าแฟนเก่าเรายังรักเราอยู่ แล้วจะคุยกันต่อเพื่ออะไร เจอกันไปทำไม พี่น้อง? พี่น้องก็ไม่คุยกันทุกวันมั้ยอ่ะ ไม่ได้แบบทำมาหวง มาห่วง อะไรขนาดนี้ (รักไม่ได้...บอกกับตัวเอง ห้ามใจตัวเอง ต้องห้ามตัวเองบอกมันอย่าหวั่นไหว...) คุยกันเป็นเดือนๆ ไม่รู้สึกอะไรบ้างให้มันรู้ไปจิตใจคนเนี่ย. แต่ที่ไม่เข้าใจ ว่าจะคุยกันต่อไปเพื่ออะไรเจอกันต่อไปทำไม ให้ความรู้สึกมันมากขึ้น ผูกพันธ์มากขึ้นแต่คบกันไม่ได้อ่ะ ก็เจ็บมันทั้งสองฝ่ายเปล่าๆ พอเราจะเลิกยุ่งเลิกคุยก็พูด “จะไปจากพี่จริงๆเหรอ จะเลิกคุยกันจริงๆเหรอ ไม่เอาแบบนี้ได้ไหม” พอถามว่าถ้ายิ่งคุยต่อมันจะไม่เจ็บมากกว่านี้เหรอ จะคุยกันต่อไปเพื่ออะไรสุดท้ายก็ไม่ได้เป็นอะไรไปมากกว่านี้ ก็ตอบว่า ไม่รู้ ไม่เข้าใจเหตุผลเลย ไม่ได้เกลียดเขาไงก็รู้สึกดี เลยบล็อคไม่ได้ บล็อคไปก็เจอกันอยู่ดี อยากรู้จริงๆว่าคนแบบนี้กำลังคิดอะไรอยู่ มีเหตุผลอะไร ไม่ได้อยากทำใครเจ็บ แล้วก็ไม่อยากเจ็บเอง อยากถอยออกมาก็ไม่ยอม ควรทำไงต่อไปดี รอให้แฟนเก่าๆของเราลืมเราได้งี้เหรอถึงจะมาคบกับเรา เรารอใครเป็นที่ไหน ต่างคนต่างก็ควรมีสิทธิ์เลือกมากกว่านี้มั้ย ยิ่งเป็นคนคุยหลายๆคนไม่เป้นด้วย จะไปคุยกับคนอื่นก้รู้สึกผิดซะนี่ อยากถอนหายใจยาวๆจากประเทศไทยถึงขั้วโลกเหนือ เฮ้อออออออ
ถ้ารู้ว่าสุดท้ายแล้วมันพัฒนาไปมากกว่านี้ไม่ได้ จะคุยกันตั้งแต่แรกทำไม คุยกันต่อไปเพื่ออะไร?