ลุงกะป้าพายายแฝดเที่ยวโทโฮคุ ต่อ.....

กระทู้สนทนา

เอาละคะตอนนี้เราจะขึ้นไปให้สูงสุดก่อนโดยไม่แวะไหนขาลงค่อยมาแวะ ก่อนอื่นต้องไปเอารองเท้าก่อนนะคะ และเข่าล๊อกเกอร์สำหรับใส่รองเท้าของเราที่ใส่มาและของที่คิดว่าไม่จำเป็นในราคา 1,000 เยน

พร้อมแล้วจะรออะไรล่ะคะ............

ถ้าลงไปแล้วจะขึ้นมาตรงนี้อีกรอบไม่ได้แล้วต้องจ่ายรอบละ 800 เยน เพราะฉะนั้นเอาให้เบื่อค่อยลงไป
และก็ค่อยลงมาเล่นถาดเลื่อน

และเด็ก ๆ เขาเลือกที่จะไปนั่งรถเที่ยวบนเขา เที่ยวละ 500 เยนต่อคน จ่ายตรงที่จะขึ้นรถเลยคะ

อยู่นี่ได้จนเบื่อคะค่อยลงไป เราใช้เวลานี่ไม่นานเท่าไหร่เพราะเดี๋ยวจะไม่ทันรถกลับโรงแรมซึ่งเอาแน่ไม่ค่อยได้สำหรับคนที่พักอยู่ที่นั่นขึ้นอยู่กับ คนที่เขามาให้ใหม่ถ้าคนมาใหม่เยอะรถเต็มเราก็ต้องรอรอบต่อไป
ต้องรีบลงไปดูคิว

เมื่อถึงโรงแรมเวลายังเหลือก็ลองเดินเล่นแถว ๆ นี้ ขอบอกถ้าไม่ใช่หน้าท่องเที่ยวแถว ๆ นี้ก็มีตึกร้างเหมือนกันนะ

วันนี้คงจะเอาแค่นี้ก่อนพรุ่งนี้ค่อยว่ากันใหม่

วันที่ 21 มีนาคม

เริ่มวันใหม่ด้วยการไปเก็บสตอเบอรี่ ซึ่งต้องนั่งรถเข้าไปที่สถานี เพราะเขาว่ามันอยู่ใกล้ ๆ นั่น โดยเราจองรถฟรีไว้ตั้งแต่เมื่อคืน (ขอบอกรถฟรีของโรงแรมต้องจองไว้นะคะ เพราะถ้ามีคนเต็มเราต้องรอรอบต่อไปหรือไม่ก็นั่งรถบัสจ่ายตังไม่แน่ใจว่าคนละ 600 เยนหรือเปล่า

จากสถานี่นั่งแทกซี่ไปเพราะไม่รู้ว่ามันอยู่ตรงไหน 800 เยน สี่คน

ค่าเสียหายมีหลายแบบ แต่ที่พวกเราเลือกคือค่าเก็บคนละ 200 เยน เขาจะมีกรรไกรและกล่องพลาสติกให้ เก็บเสร็จก็เอามาชั่งคิดตัง เราไม่กล้าเก็บเยอะอะ สรุปเราต้องจ่ายค่าสตอเบอรี่อีก 1,800 เยน ฮ่าๆๆๆ

หลังจากนั้นพวกเราก็เดินกลับด้วยเหตุผลว่าใกล้สถานีนิดเดียวและอากาศก็ดีกินไปคุยกันไปถ่ายรูปกันไปเจ๋ง

สิ่งที่ฮายิ่งกว่าคือสาว ๆ ยื่นข้อเสนอ ไม่ไปต่อ จะกลับโรงแรม เฮ้ย!!!!!! ก่อนที่เจ้าหล่อนจะบ่จอย เราก็ยอมให้กลับกันสองคนเขา ส่วนลุงกะป้าจะไปต่อจ๊า
เอาเป็นว่าเที่ยวรอบ ๆ เมืองแล้วกันคงไปไหนไม่ได้มากกว่านี้ละ
นั่งรถฟรีเที่ยว สิ่งที่คิดได้ ไปเลยนะ
ที่แรกลานสกีอีกที่ ฆ่าเวลาไป เนียน ๆ จิบกาแฟดูเขาเล่นละกัน เพราะเมืองนี้ลานสกีเยอะมาก