กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดยังไงต้องขอโทษด้วยนะคะ

เราเป็นผญค่ะ มีแฟนเป็นผช คบกันได้กำลังจะเข้าปีที่4แล้วค่ะ เราทั้งคู่อายุกำลังจะเข้าสู่เลข3ในอีกไม่กี่ปี
ส่วนตัวเราไม่ใช่ผญห้าวนะคะ ธรรมดา ทั่วไป มีเข้มแข็งและอ่อนแอแล้วแต่สถานการณ์
แฟนเราในมุมมองของเราเป็นคนดีค่ะ ไม่เคยมีเรื่องมือที่สาม(หรืออาจจะมีแล้วเราไม่รู้ซึ่งการคบกันยังราบรื่นถือว่าดี)
มีน้ำใจ เป็นที่รักของคนรอบข้าง

แต่สิ่งที่หนักใจคือ เค้าเป็นผชที่อ่อนแอมากๆค่ะ ตั้งแต่รูปลักษณ์ภายนอกเลย เหยาะแหยะ ไม่คิดจะทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน หรือคิดแต่ก็ไม่เริ่มทำ
อารมณ์อ่อนไหว เจอคำพูดที่ไม่ดี สายตาที่ไม่เป็นมิตรจากคนรอบข้างเล็กๆน้อยๆก็เก็บมาคิดจนทุกข์ จนเราเองเหนื่อยกับการช่วยให้เค้ารู้สึกดีขึ้น
ยิ่งไปกว่านั้น เวลาที่เราร้องไห้เสียใจ เครียด ทุกข์กับปัญหาที่เข้ามาเค้าไม่สามารถที่จะช่วยปลอบโยนเราได้
เหมือนมีความรู้สึกบางอย่างที่แผ่ออกมาจากอีกคนมาถึงอีกคนว่าผชคนนี้ไม่มีพลัง ไม่มีpowerที่จะรักษาจิตใจที่ห่อเหี่ยวของเราในเวลาที่เราต้องการ
จนตอนนี้เรากลายเป็นคนอารมณ์เสียง่ายมาก โดยเฉพาะเวลาที่เค้าแสดงท่าทีว่าอ่อนแอให้เราเห็น
เวลาทะเลาะกันเค้าจะเป็นฝ่ายร้องไห้ง่ายๆ 
เค้าไม่มีความเป็นผู้นำทำอะไรก็จะถามเราตลอดแรกๆเรามองว่าดีค่ะที่เค้าให้เกียรติเราอยากฟังคำตอบจากเราเพื่อความพอใจทั้งสองฝ่ายแต่กลายเป็นมันมากขึ้นจนทุกวันนี้เราต้องเป็นคนตัดสินใจทุกเรื่อง เรารักเค้าแต่เราเหนื่อยมากค่ะ
เราทำงานประจำค่ะทำงานจนมีทรัพย์สินส่วนตัวอยู่บ้างแล้วก็ยังจุนเจือเค้าด้วย
ส่วนเค้าทำงานฟรีแลนซ์แต่ก็ดูจะทำไปเรื่อยๆไม่คิดจะขยับขยายหรือสร้างตัวอะไร

ทุกคนมีความเห็นอย่างไรบ้างคะไม่รู้ว่าควรทำยังไงต่อไปรู้สึกเหมือนไม่อยากได้หัวหน้าครอบครัวที่มีนิสัยแบบนี้ค่ะ