เรื่องมีอยู่ว่าเมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาแฟนเราชวนไปทำบุญบังสุกุลกับครอบครัวของเขาซึ่งเราเองยังไม่เคยเจอมีแค่เคยคุยและเราเองก็ไม่ได้อยากไปเพราะป่วยเป็น flu b และมีอาการปอดอักเสบด้วยแต่แฟนเองก็อยากให้ไปเราก็เลยไป เรากับแฟนไปถึงที่วัดก่อนเพราะแม่เขาบอกเราว่าให้ถึงก่อน 8 โมงครึ่ง สักพักก็ตามมาด้วยน้ากับพี่สาวเขาอีกคน ช่วงนั้นอากาศร้อนแดดแรงเลยทำให้เริ่มมีอาการไอไม่หยุด หายใจหอบขึ้นมา ยาย แม่ น้าชาย พี่สาวเขาอีกคนและหลานมาถึงน่าจะประมาณ 9 โมงกว่า - 10 โมง พอฝ่ายแม่เขามาถึงก็มีคุยกันนิดหน่อยและก็ทำพิธีบังสุกุล เราเองไม่ได้นับถือพุทธเลยไม่ได้ช่วยอะไรมากก็มีถือของให้แม่เขาและเมื่อทำบังสุกุลเสร็จพระท่านก็ขอให้ช่วยยกของไปเก็บของมีอยู่ประมาณน่าจะ 5-6 ถุง แล้วก็ดอกไม้ธูปเทียนพวงมาลัย แฟนเรายกส่วนนึงตามไปก่อนและเหลือที่เหลือไว้ 3 ถุงกับพวกดอกไม้ ธูป เทียน เราอ่ะรู้ตัวเองแล้วว่าคงยกของในถุงไม่ไหวเพราะที่ช่วยถือตอนแรกก็มือสั่นแล้วคนปกติอาจจะคิดว่าไม่หนักแต่สำหรับคนป่วยแบเราถุงเดียวก็มือทั้งสั่นทั้งแดงแล้ว เราเลยไปช่วยจับสายสิญจน์ออกและหยิบดอกไม้ ธูป เทียนจะไปเก็บจังหวะนั้นน้าชายของเขาหันมาพูดว่าทำไมไม่ยกถุงที่เหลือไปเก็บด้วยพร้อมทำสีหน้าใส่เรา เรารู้สึกไม่โอเคมากแล้วอีกอย่างคือเราตั้งใจจะช่วยด้วยแล้วตรงนั้นก็มีแค่เราคนเดียวคนอื่นเดินออกไปกันแล้วจะให้คิดว่าบอกคนอื่นคงไม่ใช่ แต่เราก็ไม่ถือนะเราเดินออกมาตอนนั้นเรารู้สึกไม่ค่อยดีถึงจะมาให้ตัวเองคิดว่าน้าชายเขาพูดฮ้วนๆแบบนั้นขึ้นเสียงแบบนั้นเป็นนิสัยอยู่แล้ว เราเดินมาด้านหลังและโทรหาแฟนว่าเอาของไปเก็บที่ไหนและบอกว่าน้าชายเขาพูดแบไหนกับเราๆ เดินไปที่หน้าประตูวัดเพราะแฟนบอกว่าเอามาเก็บที่หน้าวัดเราเดินออกมาเห็นแฟนยืนคุยกับครอบครัวอยู่และแฟนก็เห็นว่าเรายืนอยู่แต่เขามองเราเสร็จเขาก็หันกลับไปคุยไม่ได้สนใจเราซึ่งตอนนั้นเราเองก็ยังไม่รู้ว่าต้องเก็บของตรงไหนเพราะหน้าวัดมี 2 ฝั่งเราเลยยืนอยู่ตรงประตูสักพักแฟนเราก็ยังยืนคุยอยู่และไม่สนใจเราเขาหันขึ้นมามองเราอีกรอบแต่ก็ไม่สนใจหันกลับไปคุยอีกรอบเราเลยเดินเข้าไปยื่นของให้เขาเอาไปเก็บให้ เรายื่นของให้แฟนเราแล้วเดินออกมาแต่เราลืมไปว่ามีพวงมาลัยที่เราคล้องไปที่แขนตอนนั้นอารมณ์เรากำลังไม่โอเคเลยหัดไปตะคอกแฟนว่าเอาพวงมาลัยไปด้วย และแฟนเราก็เลยโมโหตะคอกใส่เรากลับว่า -ึงจะขึ้นเสียงทำไม ตอนนั้นอารมณ์เราแบบไม่ไหวแล้วอ่ะคือจะร้องไห้ตั้งแต่ที่สงสัยว่าทำไมน้าชายเขาต้องพูดกับเราแบบนั้นทั้งคิดว่าทำไมมาแล้วต้องมาเจอแบบนี้ด้วย เราเลยเดินร้องไห้ออกมานั่งแท็กซี่กลับบ้านตลอดทางที่เรานั่งแท็กซี่กลับบ้านเราก็พิมพ์ไลน์ทะเลาะกับแฟนเราไปตลอดทาง กลับมาถึงบ้านเราปิด Facebook ปิดทุกอย่างเหลือแค่ไลน์ไว้ พอช่วงบ่ายแฟนเราตามมาที่บ้านเราๆ เองขี้เกียจจะพูดขี้เกียจจะทะเลาะแฟนเราเอาแต่พูดว่าน้าชายเขานิสัยแบบแหละพูดตะคอกแบบนี้แหละพูดกับคนในบ้านก็แบบนี้กับใครก็แบบนี้บางทีก็แรงกว่านี้ก็มีให้เรายอมๆ ไป (แต่พอตอนเราคุยกับแม่แฟนแม่แฟนเราบอกว่าไม่ทางเชื่อเลยสักนิดว่าน้องชายเขาเองจะจะทำแบบที่เราบอกจริงๆ ไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ยิ่งเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่คนในบ้านยิ่งไม่มีทาง ส่วนเราเองก็ไม่เคยมีปัญหาอะไรด้วยก็ไม่มีทางโกหกแน่ๆ โกหกไปแล้วได้อะไร) เราเลยยอมรับว่าเราเข้าใจผิดเรื่องน้าชายเขาเองเพื่อให้เรื่องมันจบ ตอนที่เราเคลียร์กับแฟนเราที่บ้านมีอยู่ช่วงนึงที่เขาถามเราว่าเราบล็อคเฟสคนในบ้านเขาทำไมแต่เราอ่ะไม่ได้บล็อคจริงๆ คือเราปิดบัญชี แล้วเขาก็บอกเนี่ยว่าแม่เขาถามเขาว่าเราบล็อคเฟสทุกคนในบ้านทำไมมันปัญญาอ่อนรึป่าว ตอนได้ยินเราสะดุ้งเลยนะถึงจะไม่ใช่คำที่แรงก็เหอะ และเราก็คิดว่าเรื่องมันคงจะจบแค่นี้แล้วแต่ไม่ใช่ไม่กี่วันถัดมาเราทะเลาะกับแฟนขึ้นมาอีกเพราะเขาบอกว่าจะเป็นคนไปส่งเราที่โรงพยาบาลแต่พอถึงวันเขาไม่ตื่นไปส่งก็เลยทะเลาะกันยาวขุดนู่นขุดนี่มาทะเลาะ แล้วอยู่ดีๆ แฟนเราก็โทรไปบอกแม่เขาว่าเราทวงเงินที่เราเคยแบ่งให้แม่เขาทั้งที่เราไม่ได้ทวงอะไรเลย หลังจากนั้นเราก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นใครไปพูดอะไรไปคุยอะไรกันบ้าง ช่วง 4 โมงเย็นของวันนั้นน้องชายเขาทัก message มาหาแฟนเราถามว่าเราไปด่าน้ากับแม่เขาทำไม เราล็อกอิน Facebook ของแฟนไว้ในเครื่องเราด้วย เราเลยเป็นคนตอบกลับไปแทนเราก็บอกนะว่าเราเป็นคนตอบแล้วก็อธิบายว่าเราไม่ได้ด่าอะไรเลย แล้วน้องชายเขาก็ใช้คำพูดแรงๆ ใส่เรามาก่อนแต่เราเองก็ยังพยายามอธิบายนะเราแคปทุกอย่างในไลน์ที่เราคุยกับแฟนว่าไม่มีส่วนไหนที่ด่าน้าหรือแม่เขาเลยสักคำแต่ก็เหมือนน้องเขาไม่พอใจจะทำให้เรายอมรับว่าเราด่าให้ได้ เราทนไม่ไหวเลยใช้คำพูดแรงๆ กลับไปบ้างเราจี้ถามน้องชายเขาตลอดนะว่าอ่านแล้วมีตรงไหนที่เราเขาเองก็ตอบไม่ได้ น้องชายเขาบอกกับเราว่าถ้ามีใครมาด่าครอบครัวเราบ้างจะรู้สึกยังไง เราก็ไม่เข้าใจนะว่าเราไปด่าตรงไหนยังพยายามจะให้เรายอมรับให้ได้ว่าเราด่าน้าเขาแม่เขา ทั้งที่จริงๆ เราไม่ได้ด่าแล้วพี่ชายเขาเองเคยด่าแม่เราว่า ดอก🌻🌻 ทอแห ล ไล่แม่เราไปตาย ทั้งที่ทุกครั้งที่มาบ้านเราของที่เขาใช้บางอย่างที่เขากินก็เป็นเงินแม่เราซื้อฝั่งเรายังไม่เคยเอาเรื่องหรือโกรธอะไรเขาเลยเพราะคิดแค่ว่าเขาคงโมโหเวลาทะเลาะกับเราเลยหลุดพูดออกมา ตอนที่เราคุยกับน้องชายเขาไปเราก็คุยกับแม่เขาไปด้วย และพี่สาวเขาที่ไปพร้อมแม่เขาก็รู้ว่าเราเข้า Facebook ของเขาอยู่รอบเขาทักมาว่ามีอะไรหนักหนาเราก็งงดิว่าอะไรเพราะเราไม่ได้อะไรและจบเรื่องนี้ไปตั้งแต่วันนั้นแล้วเราก็เลยไม่ตอบอีกสักพักพี่สาวเขาก็ทักมาอีกว่า คนเก่งเขาไม่บล็อกเฟสกันหรอกนะ ทั้งที่เราก็บอกไปแล้วว่าเราปิดบัญชีเว้ยไม่ได้บล็อก อันนี้เรายิ่งอิหยังว่ะเข้าไปใหญ่เลยแบบนางคงคิดว่าเราคงบล็อคเพื่อจะไปโพสต์ด่าพวกนางลับหลังแต่คือคนไม่ได้ทะเลาะกันจะบล็อคเพื่อไปโพสต์ด่าทำไมนางคงคิดแบบนั้น น้องชายแฟนเราเงียบไปสักพักไม่ตอบสรุปไปโพสต์ว่าเราจ้าบอกว่าเราไปด่าน้าเขาด่าแม่เขาบังคับให้แฟนเลิกกับเราห้ามไม่ให้ยุ่งกับเราอีกซึ่งถ้าไม่ให้ยุ่งกับเรากับเราก็หมายถึงห้ามไม่ให้แฟนเรามายุ่งกับลูกด้วยไม่งั้นจะตัดพี่ตัดน้องและก็บอกทุกคนที่มาคอมเมนท์ถามว่ามีอะไรเป็นอะไรว่าเราไปด่าแม่เขาน้าเขาพยายามทำให้ทุกคนเกลียดเราด้วยคำโกหกว่าเราไปด่าทั้งที่ความจริงเราไม่ได้ด่าเลยสักนิด น้องชายแฟนเราพยายามพูดทุกอย่างที่จะทำให้ทุกคนมองว่าเราเนี่ยเลวมากจนแฟนเราไปตื่นแล้วไปคอมเมนท์ว่าเราไม่ได้ด่าน้องชายแฟนเราก็บอกว่าไม่ได้ด่าก็แล้วไปแต่ก็จะไม่เอาเราอยู่ดี (แต่ไม่ถามเราบ้างเลยจ้าว่าเราอยากมีน้องเขยขี้โกหกแบบนี้มั้ย) แล้วน้องชายแฟนเราก็คอมเมนท์ประจานแฟนเรานู่นนี่นั่นเหมือนคนไม่ใช่พี่น้องกันจริงๆ แล้วก็มีแบบบ่นๆ ว่า กรูหาตังให้พวก-ึงใช้ประมาณนี้ เราก็งงกับคำว่าพวกมากถ้าพวกนี่คือมีมากกว่าหนึ่งถ้าจะหมายถึงแฟนเราคนเดียวก็ใช้แค่คำว่า-ึงพอ เหมือนพยายามจะให้ทุกคนเข้าใจว่าคำว่าพวกหมายถึงเราด้วยเราใช้ตังเขาๆ มีบุญกับเรา หืมเราเห็นก็แบบชั้นไปใปเงินคุณตอนไหนมีแต่พี่คุณใช้เงินเราจ้า ที่เราคิดว่าแบบนี้เพราะก่อนหน้านั้นเขาคอมเมนท์ประมาณว่าให้พวกเราคือเรากับแฟนเนี่ยไปอยู่กัน 2 คน อย่ามายุ่งกับเขาถ้าแฟนเราไม่ยอมเลิกไม่ยอมทิ้งเรา ส่วนพี่สาวเขาคนเดิมก็มาคอมเมนท์โพสต์ที่น้องชายเขาโพสต์ว่าเราบอกว่าเราป่วยทางจิต เรานี่รีบย้อนกลับไปคำพูดนางที่บอกทักมาบอก คนเก่งเขาไม่บล็อกเฟสกันหรอก แบบใช่หรอใครกันแน่ก็ไม่รู้คิดแทนเราไว้เยอะเลย หลังจากวันนั้นเราก็อยู่ของเราเงียบๆ นะไม่เคยโพสต์ด่าหรืออะไรไม่พูดถึงไม่เล่าให้ใครฟังด้วยซ้ำ มีแต่ฝั่งแฟนเราคอยโพสต์เหน็บ เราเองก็ทนไม่ไหวนะโดนด่ามาก่อนก็อยากด่ากลับบ้างแต่ก็ไม่คิดจะโพสต์ด่าโพสต์ประจานหรือไปเล่าอะไรที่ผิดๆ ให้คนอื่นฟัง เราด่าเราก็มีแค่ด่าให้แฟนเราฟัง เราเองอ่ะยอมรับว่าผิดเองให้ทั้งหมดยอมรับว่าอาจจะเสียมารยาทเรื่องที่ตะคอกใส่แฟนแล้วกลับบ้านยอมรับให้ว่าเข้าใจผิดเองเรื่องน้าชายเขาแล้วถอยออกมายอมห่างกับแฟนเพื่อให้น้องชายเขาได้พอใจที่ต้องการให้แฟนเราตัดเราตัดลูก เรื่องลูกเราไม่รู้นะว่าน้องชายเขารู้รึป่าวแต่แม่เขารู้น้องชายเขาเองก็คงรู้แหละ เรายอมให้ได้ทุกอย่างนะแต่เรายอมไม่ได้ถ้าจะยังไปโกหกใครต่อใครไปเล่าให้ใครฟังว่าตอนนั้นเราด่าน้าชายเขา อยากจะโพสต์ด่าเรายังไงก็โพสต์นะแต่อยากให้โพสต์ความจริง เราเองก็ไม่รู้นะว่าผิดที่เราเองทัศนคติไม่ดีหรือบ้านเขาเองที่ทัศนคติไม่ดีกับบ้านใครผิดคือผิดไม่มีคำว่าข้างถึงจะเป็นคนในครอบครัวส่วนบ้านเขาดูเหมือนแบบผิดแต่คนในครอบครัวไงยังไงคนอื่นก็ต้องผิดแทนแบบที่น้องชายเขายังเชื่อว่าการโกหกให้คนอื่นผิดเพื่อปกป้องคนในครอบครัวเป็นเรื่องที่ถูกมีพี่สาวคอยช่วยเคลมว่าถูกอีกฝั่งเขาต้องถูกและจะด่าเรายังไงก็ได้จะเอานิสัยที่ใช้กันเองในบ้านแต่ถ้ามาใช้กับคนนอกเขาจะไม่โอเคด้วยแต่ก็จะเอามาใช้กับคนนอกแล้วห้ามคนนอกไม่ให้ไม่รู้สึกไม่โอเคโกรธห้ามไม่พอใจเพราะแค่ข้ออ้างที่ว่ากับคนในบ้านก็ทำแบบนี้ได้ด้วยหรอ และยังมีเรื่องน้องชายเขาอีกเรื่องคือมีอยู่ช่วงนึงแฟนเราหายไปไม่เข้าบ้านไม่ตอบไม่บอกอะไรเราทั้งนั้นเราไม่เคยทักไปถามไปยุ่งกับน้องชายเขาเลยนะแต่วันนั้นตัดสินใจทักไปถามแค่ว่าเขาบ้านรึยังเพราะมันเช้าแล้ว แต่พอเย็นแฟนเราเขามาว่าเราโวยวายว่าโทรไปถามไปกวนไปยุ่งวุ่นวายกับน้องชายเขาทำไมถามเราโทรทำไมไม่มีมารยาทหรอ ทั้งที่เราไม่ได้โทรเลยแล้วเราก็เอาให้ดูว่าไม่ได้โทรจริงๆ มีแค่ทักไปถามว่าเขาเข้าบ้านรึยังมีแค่นั้นจริงๆ ไม่ได้พิมพ์อะไรไปยืดยาวด้วย ตอนนั้นก็ช่วงแรกๆ ไม่ได้มีปัญหาอะไรกันเราก็ไม่รู้ว่าแฟนเราพูดไปเองเข้าใจไปเองหรือน้องชายเขาไปพูดว่าไปโกหกเขาว่าเราโทรไปกวน
ผิดที่เราไม่ดีจริงๆ แบบที่ครอบครัวแฟนเราบอกหรือผิดที่ทัศนคติครอบครัวเรากับแฟนไม่ตรงกัน ?