คุณเข้าใจคนไม่มีเพื่อนไหม

คุณเข้าใจคนที่ไม่มีเพื่อนไหมค่ะ มันตลกดีนะ ฉันเป็นคนนึงที่แทบจะไม่มีเพื่อนเลย หลายคนๆคงจะถามว่าแล้วเพื่อนในวัยเด็กละไม่มีหรอ ใช่! ไม่มีค่ะ เพราะตอนเด็กๆอยู่กับยาย ที่ต่างจังหวัด ในอำเภอนึง พอเรียนจบป.6ก็ต้องไปต่อมัธยมอีกที่นึงเนื่องจากคุณยายย้ายที่อยู่ไปอีกอำเภอ ซึ่งมันก็ไกลจากที่เก่าพอสมควร ไปเรียนโรงเรียนประจำเพราะอยากมีเพื่อน ก็มีนะคะ แต่เขาก็ไปมีครอบครัว บางคนเรียนจบแล้วหายไปเลยก็มี  สุดท้ายก็เหลือคนเดียว 55555มันตลกตรงนี้ คิดมาตลอดเลยว่า เรานี่ไม่มีใครอยากคบเลยหรอว่ะ แต่มันก็มีนะ เพื่อนคุย ไม่ถึงขั้นไม่มีใครคุยด้วย แต่เราไม่มีเพื่อนสนิท ไม่มีเดอะแก๊งค์ ที่แบบไปใหนไปกัน พยุงกัน ช่วยกันแก้ปัญหา เพื่อนเราที่คิดว่าน่าจะเป็นเพื่อน  เขาคิดถึงเราเวลาต้องการความช่วยเหลือ ต้องการที่พึ่งเสมอ เราก็ช่วยนะ เพราะอยากให้เขาเห็นว่า เทอคือเพื่อนฉันไม่ว่าเทอจะมีปัญหาอะไร ฉันจะอยู่ข้างเทอ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน แต่!!! ปรากฎว่า เมื่อผ่านเหตุการณ์นั้นไปได้ ก็กลับมาอยู่คนเดียว โดนทิ้งซะงั้น 5555ตลกตัวเอง เพื่อนที่มหาลัยไม่ต้องพูดถึง เราไม่ได้เก่งขนาดตัวท็อปของห้องมักโดนมองข้ามทั้งจากเพื่อนและอาจารย์ เคยโดนด่าให้อายเพื่อนในชั้นเรียนก็เคยมาแล้ว ทั้งที่มันคือเหตุจำเป็นของเรา แต่ไม่มีใครรับฟัง ไม่มีใครสนใจ ทำไมต้องชีวิตต้องมาเจอแบบนี้ ทุกวันนี้เหงามากเลยนะ สุดท้ายที่พึ่งเดียว เลี้ยงแมว ทำงาน ดูละคร ดูหนัง ออกกำลังกาย มันก็ช่วยได้นะ แต่ว่าไม่ทั้งหมด ถ้าในขณะที่ทำกิจกรรมนั้น แต่คุณต้องทำคนเดียว ทำทุกอย่างคนเดียว ไปเดินห้างคนเดียว กินบุฟเฟ่คนเดียว ทั้งที่รอบข้างเรามีแต่เสียงหัวเราะ คุยกันนู่นนี่ เราอยากมีเพื่อนนะ ไม่ว่าคนๆนั้นจะหน้าตาแบบใหน รูปร่างยังไง เรียนเก่งไหม หน้าที่การงานดีแค่ใหน เราก็เป็นเพื่อนกันได้นะ เข้าใจคำว่าไม่มีเพื่อนสุดๆเลยล่ะ ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ สุดท้าย ถ้าคุณเป็นเหมือนเรามาเป็นเพื่อนกันได้นะ55555