ขอคำปรึกษาค่ะ รู้สึกชีวิตมันเหนื่อยใจเหลือเกิน
เราเพิ่งตกลงเป็นแฟนกับคนๆนึงได้ราว 3 เดือนค่ะ ก่อนหน้านั้นรู้จักแบบเพื่อน ไม่ได้สนิทสนมอะไรมาก
จู่ๆเขาก็มาบอกชอบและขอเราเป็นแฟน เราเห็นว่า เขาก็เป็นคนดี ไหนๆกล้าขอก็ตกลงลองคบดูก็ได้ ดูใจไปก่อน
ผ่านมา3เดือนเรารู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูกค่ะ ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำผิดอะไร
แต่ที่แน่ๆไลฟ์สไตล์เราแตกต่างกัน เกือบสิ้นเชิงเลยค่ะ เราค่อนข้างกังวลมาก
เขาเป็นประเภท Introvert เก็บตัว อยู่แต่บ้าน ใน 1 วันคือ นอนตื่นมาเย็นๆ เล่นเกมแล้วนอนต่อ วนลูป
งานไม่ได้ทำเพราะกิจการที่บ้านค่ะ (เพิ่งมาทราบหลังตกลงคบนี่แหล่ะ - -) อายุวัยทำงานค่ะ
เราออกแนว Extrovert ค่ะ ชอบไปนั่นนี่ เที่ยวบ่อย ชอบอยู่กับเพื่อนๆ พูดมากค่ะ
เขาคุยน้อยลง (กว่าตอนจีบเราใหม่ๆ) ไม่ค่อยเปิดหัวข้อสนทนา เป็นผู้ตามมากๆ
ส่วนมากเราเลยเป็นฝ่ายเล่าเรื่องราวมากกว่า เพราะตอนนี้เราอยู่ไกลกัน
เราพยายามแชร์ว่าวันนี้ไปนั่นนี่ พยายามส่งรูปให้ดู แชร์นั่นนี่มาให้บ้างหาเรื่องคุย
แต่เขาก็มักจะจบละที่คำว่า อือ อา อะนะ เป็นไง ทำอะไรอยู่ กินอะไร วนๆอยู่แค่นี้ค่ะ T_T)
ลองเล่นมุขตลกไปก็ไม่เข้าใจ ข่าวสารบ้านเมืองโซเชี่ยล เขาก็ไม่สนใจค่ะ ไม่เคยแชร์รูปหรืออะไรต่างๆมาให้เราเลย
เขาเล่นแต่เกม เราก็เล่นค่ะเพราะกิจกรรมอย่างอื่นไม่ตรงกันเลยเกือบทุกอย่าง....จนเราเริ่มเบื่อเกมแล้ว
ชวนไปลองเกมอื่นบ้าง เขาก็ไม่สนใจจะลองค่ะ (ซึ่งเราก็ไม่อยากจะฝืนใจเขา เลยไปเล่นคนเดียวซะเลย)
เขาเป็นคนดีค่ะ ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้าบุหรี่ แต่ตอนนี้เรารู้สึกไฟมอดมากๆ พยายามคุย ก็มักจะมีช่วงเงียบเสมอ
มันเบื่อเหลือเกินค่ะ
เราพยายามหาส่วนตรงกลาง ที่เราสองคนจะพัฒนาความสัมพันธ์ได้ แต่นึกออกแค่เกม
เรื่องอาหารการกินก็ชอบคนละแบบ ไปเที่ยว ถามไปก็ไม่ไป..
(เราเคยถามว่า เราอยากไปนั่นนี่ ไปมั้ย เขาก็บอกว่า ไปเลย จะเป็นกำลังใจให้...-.-
เวลาจะทานอะไร เราขอคำแนะนำ ก็บอก แล้วแต่ ยังไงก็ได้ ตามใจเลย.....)
ความเป็นผู้นำน้อยค่ะ จนเรานึกว่านี่เราเป็นผู้ชายซะเองหรือเปล่า
อยากทราบว่า คน2คนที่ชีวิตต่างกันขนาดนี้ มันจะไปรอดมั้ยคะ เราจะหาจุดร่วมตรงกลางยังไงดี
ตอนนี้ เราเบื่อเหลือเกินค่ะที่จะต้องนำฝ่ายเดียว เหมือนนับถอยหลังความอดทนของเราเลยค่ะ
เคยพยายามคุยปรับความเข้าใจ แต่เหมือนเขาจะไม่เข้าใจค่ะ...แถมยังบอกว่า ตามใจเราเลยอีก
แฟนที่ต่างกันมากๆ มีหนทางคบกันรอดมั้ยคะ
เราเพิ่งตกลงเป็นแฟนกับคนๆนึงได้ราว 3 เดือนค่ะ ก่อนหน้านั้นรู้จักแบบเพื่อน ไม่ได้สนิทสนมอะไรมาก
จู่ๆเขาก็มาบอกชอบและขอเราเป็นแฟน เราเห็นว่า เขาก็เป็นคนดี ไหนๆกล้าขอก็ตกลงลองคบดูก็ได้ ดูใจไปก่อน
ผ่านมา3เดือนเรารู้สึกเบื่ออย่างบอกไม่ถูกค่ะ ทั้งๆที่เขาก็ไม่ได้ทำผิดอะไร
แต่ที่แน่ๆไลฟ์สไตล์เราแตกต่างกัน เกือบสิ้นเชิงเลยค่ะ เราค่อนข้างกังวลมาก
เขาเป็นประเภท Introvert เก็บตัว อยู่แต่บ้าน ใน 1 วันคือ นอนตื่นมาเย็นๆ เล่นเกมแล้วนอนต่อ วนลูป
งานไม่ได้ทำเพราะกิจการที่บ้านค่ะ (เพิ่งมาทราบหลังตกลงคบนี่แหล่ะ - -) อายุวัยทำงานค่ะ
เราออกแนว Extrovert ค่ะ ชอบไปนั่นนี่ เที่ยวบ่อย ชอบอยู่กับเพื่อนๆ พูดมากค่ะ
เขาคุยน้อยลง (กว่าตอนจีบเราใหม่ๆ) ไม่ค่อยเปิดหัวข้อสนทนา เป็นผู้ตามมากๆ
ส่วนมากเราเลยเป็นฝ่ายเล่าเรื่องราวมากกว่า เพราะตอนนี้เราอยู่ไกลกัน
เราพยายามแชร์ว่าวันนี้ไปนั่นนี่ พยายามส่งรูปให้ดู แชร์นั่นนี่มาให้บ้างหาเรื่องคุย
แต่เขาก็มักจะจบละที่คำว่า อือ อา อะนะ เป็นไง ทำอะไรอยู่ กินอะไร วนๆอยู่แค่นี้ค่ะ T_T)
ลองเล่นมุขตลกไปก็ไม่เข้าใจ ข่าวสารบ้านเมืองโซเชี่ยล เขาก็ไม่สนใจค่ะ ไม่เคยแชร์รูปหรืออะไรต่างๆมาให้เราเลย
เขาเล่นแต่เกม เราก็เล่นค่ะเพราะกิจกรรมอย่างอื่นไม่ตรงกันเลยเกือบทุกอย่าง....จนเราเริ่มเบื่อเกมแล้ว
ชวนไปลองเกมอื่นบ้าง เขาก็ไม่สนใจจะลองค่ะ (ซึ่งเราก็ไม่อยากจะฝืนใจเขา เลยไปเล่นคนเดียวซะเลย)
เขาเป็นคนดีค่ะ ไม่เจ้าชู้ ไม่กินเหล้าบุหรี่ แต่ตอนนี้เรารู้สึกไฟมอดมากๆ พยายามคุย ก็มักจะมีช่วงเงียบเสมอ
มันเบื่อเหลือเกินค่ะ
เราพยายามหาส่วนตรงกลาง ที่เราสองคนจะพัฒนาความสัมพันธ์ได้ แต่นึกออกแค่เกม
เรื่องอาหารการกินก็ชอบคนละแบบ ไปเที่ยว ถามไปก็ไม่ไป..
(เราเคยถามว่า เราอยากไปนั่นนี่ ไปมั้ย เขาก็บอกว่า ไปเลย จะเป็นกำลังใจให้...-.-
เวลาจะทานอะไร เราขอคำแนะนำ ก็บอก แล้วแต่ ยังไงก็ได้ ตามใจเลย.....)
ความเป็นผู้นำน้อยค่ะ จนเรานึกว่านี่เราเป็นผู้ชายซะเองหรือเปล่า
อยากทราบว่า คน2คนที่ชีวิตต่างกันขนาดนี้ มันจะไปรอดมั้ยคะ เราจะหาจุดร่วมตรงกลางยังไงดี
ตอนนี้ เราเบื่อเหลือเกินค่ะที่จะต้องนำฝ่ายเดียว เหมือนนับถอยหลังความอดทนของเราเลยค่ะ
เคยพยายามคุยปรับความเข้าใจ แต่เหมือนเขาจะไม่เข้าใจค่ะ...แถมยังบอกว่า ตามใจเราเลยอีก