กระทู้นี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับความรู้สึกดีๆ ที่เกิดขึ้นกับเรา เราเเค่อยากจะเล่า อยากเจอ เเละเคยสัญญากับคนรักไว้ว่าถ้าจะขอเป็นแฟน จะเขียนกระทู้ขอ!!
สวัสดีครับ คือเข้าเรื่องเลยนะ ผมเคยคุย ชอบๆกับผู้หญิงคนนึง คุยกันก็นานพอตัว เเต่ก็ด้วยความเจ้าชู้ เเละเหตุผลหลายๆ
อย่าง กับปัญหาที่ตามหลังมา มันทำให้ผมต้องเทหรือทิ้งเธอไปป จึงทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนห่างกันมาก ถึงขั้นว่ามองหน้ากันไม่ติดกันเลยทีเดียว ก็นั่นเเหละครับบ!! จุดเริ่มต้นความเกลียดของเราสองคน (อ้อ ลืมบอกว่บอกว่าก่อนหน้านี้ โรงเรียนที่อยู่ถ้าผลการเรียนดีจะได้เลื่อนทับมาอยู่ทับต้นๆ เเละเเน่นอนนี่เเละเธอย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน)
เเละก็ด้วยความที่เราเองนั่นเป็นคนที่อัธยาศัยดี ชอบกวนตีน เเหกปากโวยวาย ขี้เล่น ขี้เเกล้ง เล่นกับทุกคนไปทั่ว เเน่นอนอดไม่ได้เเน่ที่คนอัธยาศัยดีจะไม่เเกล้งเเละเล่นกับผู้หญิงสวยๆ นั่นเเหละครับ เราเองก็เห็นเธอเงียบๆ เธอเองก็ติดโทรศัพท์ คาบว่างชั่วโมงว่างก็นั่นเล่นเเต่โทรศัพท์ เราเองก็ไม่ค่อยชอบเห็นคนนั่งเงียบนั่งซึมสะเท่าไหร่ เลยเข้าไปคุยเข้าไปเล่นด้วย เเละก็เเกล้ง เป็นอย่างงี้มาประมาณ1อาทิตย์ได้นะ ถ้าจำไม่ผิด หรืออาจจะเร็วกว่า เเละก็เเต่ก็ไม่มีอะไรมากตอนนั้นยังเเค่เพื่อนกันเฉยๆ เเต่เธอคนนี้ชื่อ พลอย เเต่พอช่วงปิดเทอมนี่สิ (ทีมเเพ้ระยะห่างระหว่างปิดเทอม) เราเองก็มีแฟนอยู่เเล้วเป็นผู้หญิง ก็ปิดเทอมก็จะอยู่ห่างอยู่ไกลกัน เเละมันก็ห้ามไม่ได้หรอกกับการไม่ให้ทะเลาะกันเลย เราเเละแฟนก็ทะเลาะกันจบเลิก!! เราเลยโพสทำนองว่า โสดดด ไลค์ทัก หาคนคุยไปเรื่อง ด้วยความที่ว่าเหงา เป็นคนดื้อๆซนๆให้เปิดโทรศัพท์มาเเละเงียบกริบมันไม่ได้5555 เเละพลอยเองก็มาไลค์ (ทักเลยสิ รอไร) เราเองก็ทักไปคุยด้วย เเต่ก็รู้เเล้วหละว่ายังไงก็เเค่เพื่อน ฝั่งพลอยเองอาจจะยังไม่ได้คิดอะไร เเต่นับวันยิ่งนานขึ้นเรื่อยๆความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นคุยกันมาเรื่อยๆ
จนเปิดเทอมม!! (เอาเเล้วหวะะะ วันนี้เเหละว้ะ จะได้เจอเจ้าพลอยคนนี้สะที อยู่ห้องเดียวกันด้วย เปิดเทอมครั้งนี้มันตื่นเต้นน่าดูเลยนะครับ เพราะมีคนที่เราชอบนั่นอยู่ห้องเดียวกัน) มาโรงเรียนก็ปกติดี คุยเล่นด้วยกันเเต่ก็ไม่ออกหน้าออกตา เพื่อนในห้องไม่มีใครสงสัยหรือรู้เรื่องระหว่างเราสองคน เเละเราก็คุยกันมานานนเเต่ว่าไม่ยอมคบกันสะที จนมาถึงวันนึง วันที่แฟนเก่าของนี่ได้กลับมาขอคืนดี ใจเเลกก็ไม่ได้อยากจะกลับไป เเต่อีกใจก็ยังรัก เเละความกดดัน ปัญหา ผลที่ตามมมาอะไรอีกหลายๆอย่าง มันทำให้นี่ต้องตัดสินใจทิ้งเธอเเละกลับไปหาแฟนเก่า จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เลวร้ายมากก ต่างคนต่างร้องให้ไม่ไหว คุยกันมาตั้งนานเจอหน้ากันทุกวัน คุยกันอยู่ทุกวัน เเละก็มาทิ้งกันไปดื้อๆ กะทันหันอย่างงี้ (ใช่ว่าคนทิ้งอย่างเราจะไม่รู้สึกอะไรนะ เหตุผลหลายอย่าง ปัญหาต่างๆ ความกดดันเเละผลที่ตามมา"ขอไม่เปิดเผย" )
เหตุการณ์วันนั้นจึงทำให้เราสองคนเป็นศัตรูกันเลยก็ว่าได้ หน้าไม่มอง ไม่ยุ่ง ไม่คุย คนไม่รู้จัก หรือง่ายๆ ต่างคนต่างเป็นฝุ่นละอองเล็กๆ เเบบว่า มองเห็นเเต่ไม่ได้สนใจ ไม่อยากจะยุ่ง ไม่อยากเข้าใกล้(ใครบ้างหละครับ จะอยากเข้าหาฝุ่น) มองเราเป็นเเค่เศษฝุ่นละอองที่รู้ว่าอยู่เเต่ไม่ได้สนใจเลยอะไรเเบบนั้น เเละที่อึดอัดไปมากกว่านั่นคือออ!! เราต้องอยู่ด้วยกัน2ปีในห้องเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวันเเต่อย่างว่า ไม่ๆได้สนใจกันเลย เเต่ก็มีมองกันบ้าง สักพักระยะยาวก็ต่างคนต่างมีแฟน ทั้งผมเเละพลอย มีแฟนกันทั้งคู่ เเน่นอน!! ต้องมีช่วงอวดแฟนใครมาต้องอวด ดูเเลเทคเเคร์อย่างดี เพื่อให้ต่างคนต่างมีความรู้สึกหึงหวง ชักสีหน้าอะไรประมาณนี้ ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือป่าวนะ หรือมีเเค่ตัวผมเองที่รู้สึกหวง ยังรัก เเละคอยมองดูอยู่ตลอด เเล้วมันจะมีอยู่ช่วงนึงที่เธอจะเกเรไปหน่อย ไม่ค่อยเข้าโรงเรียน เเละก็จะเป็นผมที่เจอเธอตลอดว่ามาโรงเรียนเเต่ไม่เข้าโรงเรียน ผมเองก็บอกเพื่อนๆของเธอให้ตักเตือน เเต่สิ่งที่ผมได้มาสะส่วนมากคือ เอ้อ!!เป็นคนทิ้งมันนะ จะมายุ่งอะไรกับมันอีก,เรื่องของมันสิ เกี่ยวอะไรด้วย,จะไปยุ่งกับมันทำไม อะไรประมาณนี้ เเต่ทำไงได้หละ พลอยเกลียดเราขนาดที่ว่าเราเดินซ้ายเธอจะเดินขวาเอาเป็นว่าเกลียดเเหละครับ เป็นอย่างงี้ประมาณ1ปีครึ่ง หรือราวๆ2ปีเลยก็ได้เเหละครับ
พอช่วงปิดเทอมม.3ที่จะขึ้นม.4 ผีบ้าตัวนึงได้เข้าสิงนี่ ให้เฮิร์ท เศร้า เวลากินเหล้าก็เฝ้าคิดถึงเเต่เธออ55555 อะไรประมาณนั้น อาการว่าคิดถึงอยากคุย อยากเจอ เเต่พลอยก็มีแฟนเเล้วอะครับ คนเดิมเลยยคบนานพอตัว ส่วนตัวนี้เวลาทะเลาะกับแฟนก็จะคิดถึง บางทีก็เลิกกัน คบๆเลิกๆ เเละช่วงหลังๆนี้ก็เลิกกันเลยเเต่ยังคุยกันในฐานะเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ เเละเธอก็เช่นกัน คบๆเลิกๆกับแฟนของเธอ
จนเปิดเทอม ขึ้นม.4มามันก็ต้องมีสายการเรียนตามสาย ตามเกรด ตามความสามารถที่ตัวสเองเลือกไว้ ส่วนตัวนี่ นี่ได้สายวิทย์-คณิต จะอยู่ห้อง3 เเต่พลอยได้สายคณิต-อังกฤษ อยู่ห้อง5 เเละเผอิญเป็นสายเลขคี่ จะได้ครูสอนวิชาคณิต เเละวิชาสามัญทั่วไป คนเดียวกัน เเต่แฟนเธอได้มาอยู่ห้องเดียวกันกับนี่ ใจในนี่เเบบว่าไม่มีอะไรหรอก เฉยๆ เเต่พอมาเรียนห้องเดียวกันเเล้ว รู้สึกคิดสนุก เเละคับเเค้นใจยังไงบอกไม่ถูก ทำนองว่า ได้คนที่กูรักเป็นแฟนเเละทำตัวนิสัยไม่ดีหรอออ ทำให้เธอเสียใจหรอออ ได้..เจอกันหน่อยยยย!! 5555ง่ายๆคือ อาการของหมาหวงก้างนั่นเเหละ หวงของที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์(ที่โรงเรียนจะให้ลองเรียนสายทีติดก่อน1อาทิตย์ ให้พิจารณาตนเองว่าสามารถเรียนไหวไหม เรียนได้หรือป่าว ถ้าคิดว่าไม่ได้ ก็สามารถย้ายสายหรือย้ายห้องเรียนได้) เเละแฟนของเธอก็จะย้ายไปอยู่ห้องเดียวกับเธอคือห้อง5 เเต่ว่าเขานั่นต้องทนเรียน1อาทิตย์ก่อน ด้วยความหวงก้างนี้ ให้เวลา1อาทิตย์อย่างคุ้มค่า กลั่นเเกล้งเขา จนรู้สึกได้ว่าเขาก็ไม่ชอบเราเหมือนกัน ชอบบอกว่าโดด มาเรียนเเต่ไม่เข้า เเกล้งให้ทำนู้นทำนี่ ตลอด1อาทิตย์ เเกล้งมาตลอดดด 55555(รู้สึกเลวแปลกๆ) เเต่พอเขาย้ายไปอยู่ห้อง5กับเธอนั่น เราก็เหงาหงอยเช่นเดิม ใช้ชีวิตปกติต่างคนต่างอยู่ เจอหน้ากันกับพลอยก็เฉยๆเเล้วไม่ได้มาซ้ายไปขวา มาหน้าหันหลัง ก็มองเหมือนคนปกติธรรมดาทั่วไปที่ไม่รู้จักกัน
จนมีอยู่วันนึงโรงเรียนได้เข้าร่วมการเเข่งขัน to be number one งานจัดที่อิมเเพค เมืองทองธานี ต้องมีการเข้าร่วมเเบบว่า ใครติดยายกมือขึ้นน...อย่างงี้ ทางโรงเรียนเลยให้ไปเป็นระดับชั้น โดยชั้นละ5ห้อง ก็จะมี ม.4 ห้อง1-5 เเละม.-6 ชั้นละ5ห้อง จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่ 14 กรกฎาคม ซึ่งตรงกับวันเสาร์ เเละเเน่นอนวันเสาร์เป็นวันพักผ่อนของเด็กนักเรียนมัธยมอย่างพวกเรา โดยอาจาร์ยที่ปรึกษาเสนอมาว่า ใครไปจะให้จิตอาสา7ชั่วโมง รอไรหละครับ ไปสิ!! (หลายคนอาจจะมองว่าเเค่7ชั่วโมง เซ็นต์เองก็ได้ ให้ครูที่รู้จัก สนิทสนมเซ็นต์ให้ก็ได้ คืออย่างนั้นก็ได้ เเต่ประเด็นอยู่ที่ว่า เรานี่สิ ไม่ใช่เด็กกิจกรรม น้ำใจช่วยครูอาจาร์ยถือของยกของอะมี เเต่เเบบว่าเเค่ขึ้นเรียนก็สายเเล้ว 7ชั่วโมงสำหรับนี่ ถือว่าเป็นอะไรที่เยอะมาก) เเละพอไปก็ทำกิจกรรมตามที่เขาสั่ง ตามที่เตรียมๆกันมา ผ่านเวลาไปครึ่งวันได้ ก็ถึงช่วงพักทานอาหาร ก็จะมีให้เเลกคูปอง เเละเดินซื้อ ส่วนตัวนี้ซื้อเสร็จอะๆรเสร็จเเล้วเรียบร้อย เเต่ลืมซื้อน้ำ เลยเดินไปซื้อน้ำกับเพื่อน เเละมองไปเจอเพื่อนที่สนิทถือว่าค่อนข้างมาก นั่งกินข้าวอยู่ในโบกมือเรียก เราก็เดินไปหาด้วยความซื่อๆ (เพื่อนคนนั้นอยู่ห้องเดียวกับเธอเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งเเต่ม.2เเละม.4มาอยู่ด้วยกันอีก) เเละเพื่อนคนนั่น ชื่อ หนูนา เรียนสั้นๆก็ นา เเค่นั้นเเหละ5555(เพื่อนคนนี้คือดีมากกก รับฟังเราทุกปัญหาเลย เวลาคิดถึงพลอยก็จะทักเเชทบอกเล่าระบายให้นาฟัง นาก็จะรับฟังทุกอย่างที่เกี่ยวกับพลอย เเละเก็บมิ๊บ!!เป็นความลับ)
** ปล.เดี๋ยวมาต่อนะครับ ต้องขอโทษสำหรับคนที่รออ่านด้วยนะครับ มีไหมหนอออ!
เชื่อหรือไม่? ถ้ามันใช่!! มันจะวนกลับมา
สวัสดีครับ คือเข้าเรื่องเลยนะ ผมเคยคุย ชอบๆกับผู้หญิงคนนึง คุยกันก็นานพอตัว เเต่ก็ด้วยความเจ้าชู้ เเละเหตุผลหลายๆ
อย่าง กับปัญหาที่ตามหลังมา มันทำให้ผมต้องเทหรือทิ้งเธอไปป จึงทำให้ความสัมพันธ์ของเราสองคนห่างกันมาก ถึงขั้นว่ามองหน้ากันไม่ติดกันเลยทีเดียว ก็นั่นเเหละครับบ!! จุดเริ่มต้นความเกลียดของเราสองคน (อ้อ ลืมบอกว่บอกว่าก่อนหน้านี้ โรงเรียนที่อยู่ถ้าผลการเรียนดีจะได้เลื่อนทับมาอยู่ทับต้นๆ เเละเเน่นอนนี่เเละเธอย้ายมาอยู่ห้องเดียวกัน)
เเละก็ด้วยความที่เราเองนั่นเป็นคนที่อัธยาศัยดี ชอบกวนตีน เเหกปากโวยวาย ขี้เล่น ขี้เเกล้ง เล่นกับทุกคนไปทั่ว เเน่นอนอดไม่ได้เเน่ที่คนอัธยาศัยดีจะไม่เเกล้งเเละเล่นกับผู้หญิงสวยๆ นั่นเเหละครับ เราเองก็เห็นเธอเงียบๆ เธอเองก็ติดโทรศัพท์ คาบว่างชั่วโมงว่างก็นั่นเล่นเเต่โทรศัพท์ เราเองก็ไม่ค่อยชอบเห็นคนนั่งเงียบนั่งซึมสะเท่าไหร่ เลยเข้าไปคุยเข้าไปเล่นด้วย เเละก็เเกล้ง เป็นอย่างงี้มาประมาณ1อาทิตย์ได้นะ ถ้าจำไม่ผิด หรืออาจจะเร็วกว่า เเละก็เเต่ก็ไม่มีอะไรมากตอนนั้นยังเเค่เพื่อนกันเฉยๆ เเต่เธอคนนี้ชื่อ พลอย เเต่พอช่วงปิดเทอมนี่สิ (ทีมเเพ้ระยะห่างระหว่างปิดเทอม) เราเองก็มีแฟนอยู่เเล้วเป็นผู้หญิง ก็ปิดเทอมก็จะอยู่ห่างอยู่ไกลกัน เเละมันก็ห้ามไม่ได้หรอกกับการไม่ให้ทะเลาะกันเลย เราเเละแฟนก็ทะเลาะกันจบเลิก!! เราเลยโพสทำนองว่า โสดดด ไลค์ทัก หาคนคุยไปเรื่อง ด้วยความที่ว่าเหงา เป็นคนดื้อๆซนๆให้เปิดโทรศัพท์มาเเละเงียบกริบมันไม่ได้5555 เเละพลอยเองก็มาไลค์ (ทักเลยสิ รอไร) เราเองก็ทักไปคุยด้วย เเต่ก็รู้เเล้วหละว่ายังไงก็เเค่เพื่อน ฝั่งพลอยเองอาจจะยังไม่ได้คิดอะไร เเต่นับวันยิ่งนานขึ้นเรื่อยๆความสัมพันธ์ของเราสองคนก็ยิ่งเพิ่มขึ้นคุยกันมาเรื่อยๆ
จนเปิดเทอมม!! (เอาเเล้วหวะะะ วันนี้เเหละว้ะ จะได้เจอเจ้าพลอยคนนี้สะที อยู่ห้องเดียวกันด้วย เปิดเทอมครั้งนี้มันตื่นเต้นน่าดูเลยนะครับ เพราะมีคนที่เราชอบนั่นอยู่ห้องเดียวกัน) มาโรงเรียนก็ปกติดี คุยเล่นด้วยกันเเต่ก็ไม่ออกหน้าออกตา เพื่อนในห้องไม่มีใครสงสัยหรือรู้เรื่องระหว่างเราสองคน เเละเราก็คุยกันมานานนเเต่ว่าไม่ยอมคบกันสะที จนมาถึงวันนึง วันที่แฟนเก่าของนี่ได้กลับมาขอคืนดี ใจเเลกก็ไม่ได้อยากจะกลับไป เเต่อีกใจก็ยังรัก เเละความกดดัน ปัญหา ผลที่ตามมมาอะไรอีกหลายๆอย่าง มันทำให้นี่ต้องตัดสินใจทิ้งเธอเเละกลับไปหาแฟนเก่า จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่เลวร้ายมากก ต่างคนต่างร้องให้ไม่ไหว คุยกันมาตั้งนานเจอหน้ากันทุกวัน คุยกันอยู่ทุกวัน เเละก็มาทิ้งกันไปดื้อๆ กะทันหันอย่างงี้ (ใช่ว่าคนทิ้งอย่างเราจะไม่รู้สึกอะไรนะ เหตุผลหลายอย่าง ปัญหาต่างๆ ความกดดันเเละผลที่ตามมา"ขอไม่เปิดเผย" )
เหตุการณ์วันนั้นจึงทำให้เราสองคนเป็นศัตรูกันเลยก็ว่าได้ หน้าไม่มอง ไม่ยุ่ง ไม่คุย คนไม่รู้จัก หรือง่ายๆ ต่างคนต่างเป็นฝุ่นละอองเล็กๆ เเบบว่า มองเห็นเเต่ไม่ได้สนใจ ไม่อยากจะยุ่ง ไม่อยากเข้าใกล้(ใครบ้างหละครับ จะอยากเข้าหาฝุ่น) มองเราเป็นเเค่เศษฝุ่นละอองที่รู้ว่าอยู่เเต่ไม่ได้สนใจเลยอะไรเเบบนั้น เเละที่อึดอัดไปมากกว่านั่นคือออ!! เราต้องอยู่ด้วยกัน2ปีในห้องเดียวกัน เจอหน้ากันทุกวันเเต่อย่างว่า ไม่ๆได้สนใจกันเลย เเต่ก็มีมองกันบ้าง สักพักระยะยาวก็ต่างคนต่างมีแฟน ทั้งผมเเละพลอย มีแฟนกันทั้งคู่ เเน่นอน!! ต้องมีช่วงอวดแฟนใครมาต้องอวด ดูเเลเทคเเคร์อย่างดี เพื่อให้ต่างคนต่างมีความรู้สึกหึงหวง ชักสีหน้าอะไรประมาณนี้ ไม่รู้ว่าผมคิดไปเองหรือป่าวนะ หรือมีเเค่ตัวผมเองที่รู้สึกหวง ยังรัก เเละคอยมองดูอยู่ตลอด เเล้วมันจะมีอยู่ช่วงนึงที่เธอจะเกเรไปหน่อย ไม่ค่อยเข้าโรงเรียน เเละก็จะเป็นผมที่เจอเธอตลอดว่ามาโรงเรียนเเต่ไม่เข้าโรงเรียน ผมเองก็บอกเพื่อนๆของเธอให้ตักเตือน เเต่สิ่งที่ผมได้มาสะส่วนมากคือ เอ้อ!!เป็นคนทิ้งมันนะ จะมายุ่งอะไรกับมันอีก,เรื่องของมันสิ เกี่ยวอะไรด้วย,จะไปยุ่งกับมันทำไม อะไรประมาณนี้ เเต่ทำไงได้หละ พลอยเกลียดเราขนาดที่ว่าเราเดินซ้ายเธอจะเดินขวาเอาเป็นว่าเกลียดเเหละครับ เป็นอย่างงี้ประมาณ1ปีครึ่ง หรือราวๆ2ปีเลยก็ได้เเหละครับ
พอช่วงปิดเทอมม.3ที่จะขึ้นม.4 ผีบ้าตัวนึงได้เข้าสิงนี่ ให้เฮิร์ท เศร้า เวลากินเหล้าก็เฝ้าคิดถึงเเต่เธออ55555 อะไรประมาณนั้น อาการว่าคิดถึงอยากคุย อยากเจอ เเต่พลอยก็มีแฟนเเล้วอะครับ คนเดิมเลยยคบนานพอตัว ส่วนตัวนี้เวลาทะเลาะกับแฟนก็จะคิดถึง บางทีก็เลิกกัน คบๆเลิกๆ เเละช่วงหลังๆนี้ก็เลิกกันเลยเเต่ยังคุยกันในฐานะเพื่อนที่ดีต่อกันอยู่ เเละเธอก็เช่นกัน คบๆเลิกๆกับแฟนของเธอ
จนเปิดเทอม ขึ้นม.4มามันก็ต้องมีสายการเรียนตามสาย ตามเกรด ตามความสามารถที่ตัวสเองเลือกไว้ ส่วนตัวนี่ นี่ได้สายวิทย์-คณิต จะอยู่ห้อง3 เเต่พลอยได้สายคณิต-อังกฤษ อยู่ห้อง5 เเละเผอิญเป็นสายเลขคี่ จะได้ครูสอนวิชาคณิต เเละวิชาสามัญทั่วไป คนเดียวกัน เเต่แฟนเธอได้มาอยู่ห้องเดียวกันกับนี่ ใจในนี่เเบบว่าไม่มีอะไรหรอก เฉยๆ เเต่พอมาเรียนห้องเดียวกันเเล้ว รู้สึกคิดสนุก เเละคับเเค้นใจยังไงบอกไม่ถูก ทำนองว่า ได้คนที่กูรักเป็นแฟนเเละทำตัวนิสัยไม่ดีหรอออ ทำให้เธอเสียใจหรอออ ได้..เจอกันหน่อยยยย!! 5555ง่ายๆคือ อาการของหมาหวงก้างนั่นเเหละ หวงของที่ตัวเองไม่มีสิทธิ์(ที่โรงเรียนจะให้ลองเรียนสายทีติดก่อน1อาทิตย์ ให้พิจารณาตนเองว่าสามารถเรียนไหวไหม เรียนได้หรือป่าว ถ้าคิดว่าไม่ได้ ก็สามารถย้ายสายหรือย้ายห้องเรียนได้) เเละแฟนของเธอก็จะย้ายไปอยู่ห้องเดียวกับเธอคือห้อง5 เเต่ว่าเขานั่นต้องทนเรียน1อาทิตย์ก่อน ด้วยความหวงก้างนี้ ให้เวลา1อาทิตย์อย่างคุ้มค่า กลั่นเเกล้งเขา จนรู้สึกได้ว่าเขาก็ไม่ชอบเราเหมือนกัน ชอบบอกว่าโดด มาเรียนเเต่ไม่เข้า เเกล้งให้ทำนู้นทำนี่ ตลอด1อาทิตย์ เเกล้งมาตลอดดด 55555(รู้สึกเลวแปลกๆ) เเต่พอเขาย้ายไปอยู่ห้อง5กับเธอนั่น เราก็เหงาหงอยเช่นเดิม ใช้ชีวิตปกติต่างคนต่างอยู่ เจอหน้ากันกับพลอยก็เฉยๆเเล้วไม่ได้มาซ้ายไปขวา มาหน้าหันหลัง ก็มองเหมือนคนปกติธรรมดาทั่วไปที่ไม่รู้จักกัน
จนมีอยู่วันนึงโรงเรียนได้เข้าร่วมการเเข่งขัน to be number one งานจัดที่อิมเเพค เมืองทองธานี ต้องมีการเข้าร่วมเเบบว่า ใครติดยายกมือขึ้นน...อย่างงี้ ทางโรงเรียนเลยให้ไปเป็นระดับชั้น โดยชั้นละ5ห้อง ก็จะมี ม.4 ห้อง1-5 เเละม.-6 ชั้นละ5ห้อง จำได้ว่าวันนั้นเป็นวันที่ 14 กรกฎาคม ซึ่งตรงกับวันเสาร์ เเละเเน่นอนวันเสาร์เป็นวันพักผ่อนของเด็กนักเรียนมัธยมอย่างพวกเรา โดยอาจาร์ยที่ปรึกษาเสนอมาว่า ใครไปจะให้จิตอาสา7ชั่วโมง รอไรหละครับ ไปสิ!! (หลายคนอาจจะมองว่าเเค่7ชั่วโมง เซ็นต์เองก็ได้ ให้ครูที่รู้จัก สนิทสนมเซ็นต์ให้ก็ได้ คืออย่างนั้นก็ได้ เเต่ประเด็นอยู่ที่ว่า เรานี่สิ ไม่ใช่เด็กกิจกรรม น้ำใจช่วยครูอาจาร์ยถือของยกของอะมี เเต่เเบบว่าเเค่ขึ้นเรียนก็สายเเล้ว 7ชั่วโมงสำหรับนี่ ถือว่าเป็นอะไรที่เยอะมาก) เเละพอไปก็ทำกิจกรรมตามที่เขาสั่ง ตามที่เตรียมๆกันมา ผ่านเวลาไปครึ่งวันได้ ก็ถึงช่วงพักทานอาหาร ก็จะมีให้เเลกคูปอง เเละเดินซื้อ ส่วนตัวนี้ซื้อเสร็จอะๆรเสร็จเเล้วเรียบร้อย เเต่ลืมซื้อน้ำ เลยเดินไปซื้อน้ำกับเพื่อน เเละมองไปเจอเพื่อนที่สนิทถือว่าค่อนข้างมาก นั่งกินข้าวอยู่ในโบกมือเรียก เราก็เดินไปหาด้วยความซื่อๆ (เพื่อนคนนั้นอยู่ห้องเดียวกับเธอเป็นเพื่อนสนิทกันมาตั้งเเต่ม.2เเละม.4มาอยู่ด้วยกันอีก) เเละเพื่อนคนนั่น ชื่อ หนูนา เรียนสั้นๆก็ นา เเค่นั้นเเหละ5555(เพื่อนคนนี้คือดีมากกก รับฟังเราทุกปัญหาเลย เวลาคิดถึงพลอยก็จะทักเเชทบอกเล่าระบายให้นาฟัง นาก็จะรับฟังทุกอย่างที่เกี่ยวกับพลอย เเละเก็บมิ๊บ!!เป็นความลับ)
** ปล.เดี๋ยวมาต่อนะครับ ต้องขอโทษสำหรับคนที่รออ่านด้วยนะครับ มีไหมหนอออ!