เราดูเข้มแข็งมากไปมั้ยคะ?

เราจะเป็นคนไม่ค่อยร้องต่อหน้าคนอื่นเท่าไหร่​ เพราะไม่อยากให้คนอื่นต้องมาทุกข์เพราะเรา​ แต่ก็แอบมาร้องไห้ตอนกลางคืนตลอด​ เราแค่รู้สึกว่าการที่เห็นคนอื่นไม่ทุกข์เราก็ยิ่งมีความสุขเพิ่มขึ้นเท่านั้น​ ดูเฟคใข่มั้ยหล่ะคะ​ แต่นี่คือชีวิตจริงเรา​ ชีวิตจริงมันน่าตื่นเต้นกว่านิยายอีก​ แล้วเวลาเราโมโหก็เลือกที่จะเงียบ​ เพราะไม่อยากมีปัญหา​ แต่ก็มีเถียงบ้าง​ เราควรแก้ไขความ​ เฉยๆของอารมณ์​ยังไงดี