คือผมเคยคุยกับผู้หญิงคนนึง เกือบ 3 เดือน เวลาไปไหนไปด้วยกัน เช่น ดูหนัง กินข้าว เดินห้าง บางครั้งเธอก็พาผมไปนั่งสองต่อสองที่สวนสาธารณะ เวลาคุยโทรศัพท์ก็คุยวันละหลายครั้ง แต่ละวันคุยหลายชั่วโมง บางวันถ้าวันที่เราว่างตรงกันก็คุยโทรศัพท์ทั้งคืนจนหลับคาโทรศัพท์ตื่นมาตอนเช้าประมาณ 6-7 โมงจึงมาวางสาย ผมเคยวางสายเธอครั้งนึงตอนประมาณ ตี 2 เธอโกรธเพราะน้อยใจผมที่รีบวางสายหาว่าผมรำคาญเธอ หลังจากนั้นเราก็คุยถึงเช้า ถ้าวันว่างละนะ เรามีความสุขเวลาคุยด้วยกัน แต่เรื่องเศร้าก็เกิดขึ้นครับเกิดเหตุผิดใจจนเราต้องเลิกคุยกัน เพราะญาติผมไม่ค่อยชอบพฤติกรรมบางอย่างของเธอ ผมก็เลยมาบอกเธอ เธอก็รู้สึกอึดอัด หลังจากนั้นผมทนเห็นเธอเครียดไม่ได้ ก็บอกว่าเรื่องทั้งหมดผมพูดมาเอง ญาติผมไม่มีใครรังเกียจเธอ เธอก็เลยบอกเลิกคุยกับผม และเธอก็ไม่ฟังเหตุผลของผมอีกเลย
เธอบอกว่าที่ผ่านมาเราเป็นแค่พี่น้อง เธอยังไม่ได้รักผม เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็แค่คุยจีบกันเฉยๆ
แต่ผมสงสัยว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมามันเร็วเกินไปที่จะทำให้คนรักกันหรือเปล่าครับ คือ ตอนนี้ผมรักเธอ และเหตุการณ์ก็ผ่านมาเดือนกว่าๆ แล้วครับ
แล้วเรามีโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม
แบบนี้เรียกว่ารักกันไหมครับ
เธอบอกว่าที่ผ่านมาเราเป็นแค่พี่น้อง เธอยังไม่ได้รักผม เราไม่ได้เป็นอะไรกัน ก็แค่คุยจีบกันเฉยๆ
แต่ผมสงสัยว่าทุกสิ่งที่เกิดขึ้นมามันเร็วเกินไปที่จะทำให้คนรักกันหรือเปล่าครับ คือ ตอนนี้ผมรักเธอ และเหตุการณ์ก็ผ่านมาเดือนกว่าๆ แล้วครับ
แล้วเรามีโอกาสกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้ไหม