ใครเคยคิดบ้างคะ ถ้าไม่มีน้องชาย ชีวิตจะดีขึ้นกว่าเดิมมาก

สวัสดีค่ะ ตามหัวข้อเลยค่ะ

ต้องขอบอกก่อนเลยว่า เราเป็นพี่สาวคนโตค่ะ มีน้องชาย 1 คน เราคิดตลอดเวลาเลยว่าถ้าบ้านเราไม่มีน้องชายคนนี้ บ้านเราจะมีความสุข มีระบบระเบียบ บ้านจะสะอาดมากขึ้น
ต้องเริ่มจากปัญหาเล็กๆน้อยๆ ก่อนเลยค่ะ เรื่องการทานข้าวค่ะ บ้านเราเป็นคนที่กินเสร็จแล้วคือล้างจานเลย ล้างใครล้างมัน น้องชายเราในช่วงเช้าจะกินข้าวทีหลังคนอื่น ตอนคนอื่นออกไปนอกบ้านกันหมดแล้ว พอกินเสร็จก็ไม่ล้างจานค่ะ แช่ไว้แบบนั้น "ไม่ปิดฝาหม้อข้าว ไม่เอาฝาชีครอบกับข้าว ไม่เก็บกับข้าวที่ตัวเองกินเสร็จแล้ว" พอเราว่ามัน มันจะตีหน้าตายและบอกว่าลืมค่ะ พอเราบอกแม่ แม่ก็ด่าเราแทนค่ะ ว่าทำไมเรื่องแค่นี้ทำแทนกันไม่ได้ เห้ยยยย (ต้องบอกก่อนเลยว่าแม่เป็นคนลำเอียงทุกเรื่องค่ะ ลำเอียงจนชาตินี้คิดว่าคงจะลำไม่ต้องอีกต่อไป)
ต่อไปค่ะ เรื่องเข้าห้องน้ำค่ะ ห้องน้ำบ้านเราชักโครกแต่แบบราดนะคะ น้องเราฉี่ไว้แล้วไม่ราดเลยค่ะ เราเข้าต่อแทบอ้วกทุกครั้ง
เรื่องการกินของในบ้านค่ะ เราจะซื้อขนมและพวกของที่เราอยากจะกิน แช่ไว้ในตู้เย็นของเราเอง แต่ก็ไม่วายค่ะ เวลาไม่อยู่บ้าน น้องเราแอบกินค่ะ แอบกินไม่ได้ว่าอะไรนะคะ พี่น้องกันแบ่งกันได้ แต่นี่เล่นกินของเรา ของที่เรายังไม่ได้แกะและกิน คือน้องเรากินหมดเลย เลี้ยงไว้แค่ชิ้นหรือสองชิ้นเท่านั้น 
เรื่องใช้ของใช้ส่วนตัว เราเป็นคนที่ซักผ้าขนหนูเกือบทุกอาทิตย์ค่ะ เราจะตากไว้หลังบ้าน น้องชายเราเอาของเราไปใช้เฉยเลยค่ะ เอาไปนุ้งเป็นผ้าขาวม้าเลย พอเราถามมันว่าทำไมถึงเอาของเราไปทำแบบนี้ มันบอกว่าไม่รู้ของใครเลยเอามาใช้ เห้ยยมันต้องรู้ป่ะว่าของเราอะ เสื่อผ้า ถุงเท้า ยันกางเกงใน(เราใส่กางเกงในผู้ชายค่ะ เราเป็นทอม) ถ้าเผลอปุ๊บ คือมันเอาของเราไปใส่เลยค่ะ คือเรา งง มากกะกางเกงใน เราไปเจออยู่ในห้องมัน เราบอกพ่อกะแม่ พ่อกะแม่ก็เฉยค่ะ
เรื่องการพาเพื่อนมาบ้านค่ะ   อันนี้เป็นเรื่องที่หนักสำหรับเรามากค่ะ น้องเราชอบพาเพื่อนมาค่ะ ต้องย้ำนะคะ เพื่อนผู้ชายค่ะ พามาเช้า กลางวัน เย็น ยันกลางคืนเลยค่ะ คือกลางวันเราอยู่บ้านคนเดียว แต่คนแปลกหน้าเดินเข้าออกบ้านเป็นว่าเล่นเลยค่ะ เดินเป็นบ้านพวกมันเลยค่ะ มาดูดบุหรี่ มากินเหล้ากัน เสียงดัง จนบางที่เราไม่ได้นอนพักผ่อนเลยค่ะ เสียงดังตลอดเวลา เปิดเพลง ร้องเพลงกันไม่เกรงใจเลยค่ะ ขวดเหล้าขวดเบี้ยร์ ก้นบุหรี่ที่ดูดกันไว้ ทิ้งไว้หลังบ้านไม่เก็บ ไม่ทิ้งด้วยค่ะ และมาบ้านในที่นี้คือเป็นสิบคนเลยนะคะ บางวันเราตากผ้าหลังบ้านใส่น้ำยาปรับผ้านุ่มหอมๆ แต่เพื่อนของน้องเรามายืนดูดบุหรี่ตรงเสื้อผ้าที่เราเพิ่งตากเพิ่งซัก
น้องเราพาเพื่อนมานอนบ้านค่ะ มาเหมือนเพื่อนไม่มีบ้านแล้วค่ะ วันนั้นไม่มีคนอยู่บ้าน น้องชายเราไปข้างนอก อยู่ดีๆเพื่อนน้องชายเราเดินเข้ามาบ้านสามสี่คน ขึ้นมาบนห้องน้องเรา เปิดแอร์ เปิดเพลง ทำเหมือนเป็นบ้านตัวเองไปเลยค่ะ เราเป็นผู้หญิงอยู่บ้านคนเดียวบางทีอาบน้ำมา ใส่ผ้าขนหนู อยู่ดีๆก็เดินลงมาจากบนบ้าน เดินเข้าบ้านมาบ้าง คือเราอายมากเลยค่ะบางที ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย
น้องเราชอบหาแต่เรื่องเข้าบ้าน น้องเราชอบไปมีเรื่องกับเด็ก รร. อิ่นค่ะ เราไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไม เพราะอะไร มันเท่หรือไงก็ไม่รู้ ชอบไปชกต่อยกะคนอื่น คนที่ไปเคลียตลอดก็คือ พ่อกะแม่เรา แต่พ่อกะแม่เราก็แค่บ่นๆมัน ไม่ได้ว่าอะไร เรา งง มาก ว่าลูกทำขนาดนี้ยังไม่มีวิธีจัดการกะลูกหรอ
และเมื่อไม่นานมานี้ 
เรื่องที่เราพูดมานี้ เราได้บอกกับแม่ทุกเรื่องเลยนะคะ พ่อได้ฟังและก็เงียบไปค่ะ ส่วนแม่ถ้าเราว่าน้องหรือบอกเรื่องน้อง แม่จะเข้าข้างน้องและด่าเราแทนค่ะ ว่าเรื่องไร้สาระ สำหรับเราไม่ไร้สาระนะคะ จนบางทีเราคิดว่าเราควรออกไปจากบ้านหลังนี้ หรือเราเองที่เป็นปัญหาที่อยู่กะคนแบบนี้ไม่ได้
ปล.ที่พูดมาทั้งหมด ยังเป็นส่วนน้อยที่ได้เจอนะคะ เยอะมาก จนไม่รู้จะเล่ายังไงให้หมด