มีอยู่ว่าวันนึงเราต้องไปติดต่อราชการที่สำนักงานในตัวจังหวัด ซึ่งเราต้องเดินทางไประยะทางประมาณ 80 กม. ไปถึงประด้านหน้าเขียนไว้ว่า เปิดให้บริการ 8.30น. ซึ่งเวลานั้นเราไปถึงประมาณ 8.10น. ก็ไม่เป็นไร เพราะเราไม่รู้จริงๆว่าเค้าเปิด 8.30น. เราก็เดินกลับมาที่รถเพื่อรอเวลา พอได้เวลา8.30น.ก็ลงไปที่สำนักงาน ปรากฎว่าประตูเปิดแต่ไม่มีใครซักคน เราก็รอประมาณ5นาที ก็ยังไม่มีคนมาก็ได้เดินกลับมาที่รถ ตัดสินใจรออีกประมาณ15นาทีค่อยไปใหม่ แต่ปรากฎว่าครั้งที่ 3 ที่เราลงไปเพื่อจะไปติดต่อราชการ จะ9.00น. แล้วยังไม่มีเจ้าหน้าทีมาซักคน
และได้พบกับแม่บ้าน แม่บ้านบอกว่าเจ้าหน้าที่ไปร่วมกิจกรรม อุต่ะ ไม่ทราบพี่ๆเค้าจะกลับเข้ามากี่โมง คำตอบคือ ไม่ทราบ แล้วไปหมดทุกคนเลยหร่า ไปหมด
งานเข้าวันนี้เป็นวันศุกร์ ซึ่งเราเองก็มีธุระที่ต้องกลับมาทำงาน เรื่องที่จะต้องมาติดต่อก็สำคัญที่จะต้องติดต่อให้ได้ในวันนี้ นี่หร่าระบบงานที่ทิ้งสำนักงานไปหมด ควรเหลือเจ้าหน้าที่ไว้เพื่อให้คนมาติดต่อราชการบ้าง
ผมเองก็ต้องเสียเวลาเดินทางมาเพื่อพบเจ้าหน้าที่
คิดไปคิดมา นี่หร่าเจ้าหน้าที่ที่รับเงินจากภาษี ภาษีที่จ้องจะเก็บทุกๆทางในตอนนี้
เคยรู้สึกเสียดายเงินภาษีที่เสียไปมั้ย...??? เมื่อไปรับบริการหรือติดต่อราชการ ทำให้รู้สึกเสียดายเงินที่เสียไป
และได้พบกับแม่บ้าน แม่บ้านบอกว่าเจ้าหน้าที่ไปร่วมกิจกรรม อุต่ะ ไม่ทราบพี่ๆเค้าจะกลับเข้ามากี่โมง คำตอบคือ ไม่ทราบ แล้วไปหมดทุกคนเลยหร่า ไปหมด
งานเข้าวันนี้เป็นวันศุกร์ ซึ่งเราเองก็มีธุระที่ต้องกลับมาทำงาน เรื่องที่จะต้องมาติดต่อก็สำคัญที่จะต้องติดต่อให้ได้ในวันนี้ นี่หร่าระบบงานที่ทิ้งสำนักงานไปหมด ควรเหลือเจ้าหน้าที่ไว้เพื่อให้คนมาติดต่อราชการบ้าง
ผมเองก็ต้องเสียเวลาเดินทางมาเพื่อพบเจ้าหน้าที่
คิดไปคิดมา นี่หร่าเจ้าหน้าที่ที่รับเงินจากภาษี ภาษีที่จ้องจะเก็บทุกๆทางในตอนนี้