การที่เราทุ่มเทมากๆ เพื่อคนๆนึง โดยหวังว่าสุดท้ายเขาจะอยู่กับเรา กับการที่ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ แต่เป็นตัวเองมากกว่า ??

ถ้าเรามีคนที่อยากใช้ชีวิตด้วย เป็นแฟน หรือคนที่ชอบสักคน แล้วเราต้องทุ่มเทมากๆ พิสูจน์ตัวเอง เปลี่ยนตัวเองสารพัด เพื่อให้เขายังอยู่กับเรา เพื่อให้สุดท้ายมันจบลงอย่างมีความสุข แต่ต้องห่างจากความเป็นตัวเองไป
เปรียบเทียบกับ การที่เราใช้ชีวิตของเราตามปกติ เก็บความสุขของเเต่ละวันตามที่เราได้พบเจอไป โดยไม่ได้หวังถึงผลสุดท้าย คิดว่าเราควรดำเนินชีวิตแบบไหนมากกว่ากัน?