ตอนนี้ในแผนกผมกำลังเจอกับวิกฤตน้องในแผนกเป็นโรคซึมเศร้าคือน้องเขารู้ตัวนะครับว่าน้องเป็นโรคนี้ แต่รู้ได้ยังไงผมก็ไม่ทราบทุกวันนี้สังคมเราก็ได้ทำความเข้าใจกับโรคนี้กันมากขึ้นพวกผมเลยแนะนำให้น้องไปพบจิตแพทย์เพื่อรักษาอย่างถูกต้องจะได้ไม่กระทบกับงาน แต่น้องไม่ไปครับยังไงก็ไม่ไปแล้วพอใครแนะนำให้ไปก็จะร้องไห้ออกมาแบบเด็ก ๆ เลยครับซึ่งตรงนี้มันกระทบกับงานมากทำให้เพื่อน ๆ คนอื่นพยายามไม่ให้น้องร้องไห้ แต่ทุก ๆ วันน้องจะพร่ำบอกตลอดว่าเป็นโรคซึมเศร้านะจนผมจะเป็นตามแล้วครับ น้องจะบอกว่าอย่าทำอะไรกระทบกระเทือนจิตใจผมนะครับพี่ ๆ ผมขอร้อง จนมันเริ่มไปกระทบกับลูกค้าแทนครับเนื่องจากน้องออกไปพบลูกค้าแล้วลูกค้าอาจจะพูดอะไรที่จี้จุดทำให้น้องร้องไห้และคุยงานต่อไม่ได้ลูกค้าต้องติดต่อบริษัทให้ส่งคนมารับและลูกค้ายังคอมเพลนกลับมาว่าอย่างนี้ไม่เอาแล้วนะเพราะงานไม่เดินเลยซึ่งเป็นแบบนี้มาสามครั้งแล้ว จนตอนนี้พวกผมต้องให้งานน้องน้อยลงซึ่งไม่คุ้มกับเงินเดือนน้องเลยจะย้ายแผนกก็ไม่มีใครเอาน้องเพราะกลัวเรื่องนี้กันหมด ปรึกษาฝ่ายบุคคลก็เสนอให้พักงานได้แบบไม่มีกำหนดเพื่อไปรักษาตัวจนดีขึ้นและให้กลับมาทำงานน้องก็ไม่เอาอีก ตอนนี้กลายเป็นว่างานของน้องคนอื่นก็ต้องกระจาย ๆ กันทำไปก่อนครับ ตอนนี้ก็ให้น้องเย็บเอกสาร พิมพ์งาน เบิกอุปกรณ์สำนักงาน ถ่ายเอกสาร และก็ช่วยน้องธุรการแผนกไปเรื่อย ๆ ก่อนซึ่งพวกผมก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว และที่พวกผมเพิ่งทราบคือแฟนน้องทิ้งน้องไปแล้วด้วยสาเหตุของโรคทิ้งน้องไปเมื่อเดือนที่แล้วนี้เองครับอันนี้เพิ่งทราบจริง ๆ ครับ ทำให้พวกผมยิ่งมีความรู้สึกสงสารปนเข้ามาด้วย และพอผู้บริหารทราบเรื่องนี้พวกท่าน ๆ ก็เงียบไปเลยครับไม่มีคำชี้แนะใด ๆ ทั้งสิ้น ผมควรทำอย่างไรดีครับ
เพื่อนที่ทำงานเป็นโรคซึมเศร้าแต่ไม่ยอมไปรักษา