ในชีวิตจริง หากผู้ชายเพิ่งรู้ความจริงในวันแต่งงาน ว่าคนที่มีภาพลักษณ์ใสซื่อที่เรากำลังจะแต่งงานด้วย เคยเป็นเมียน้อยแถมยังมีลูกกับสามีของพี่สาวแท้ๆตัวเอง ใครที่ยืนอยู่ในจุดเดียวกับปลัด คงยากที่จะทำใจยอมรับ

แต่ในละครเมื่อเรื่องเกิดขึ้น ฝั่งจันตามีคนดีๆเข้ามาปลอบใจ

แต่ปลัดไม่มีใครเลย

ฝั่งครอบครัวตัวเองมีแต่คนซ้ำเติม และยังต้องทนมองหน้านับญาติกับพี่เขย สามีของพี่สาว ซึ่งเคยเป็นชู้จนมีลูกกับอดีตคู่แต่งงานตัวเองไปตลอดชีวิต

ฝั่งญาติและเพื่อนของฝ่ายหญิงก็มีแต่จะกดดันให้ยอมรับให้ได้ท่าเดียว

ทั้งคำพูดของอาซาที่บอกว่าจันตาเป็นคนเดียวที่ถูกหลอก แต่ในความเป็นจริงปลัดก็เป็นผู้เสียหาย และน่าจะช๊อคยิ่งกว่าจันตาเสียอีก

ทั้งเรณูและวรรณา ซึ่งมองปลัดอย่างตำหนิ เมื่อไม่ยอมตัดสินใจทิ้งครอบครัวทิ้งทุกอย่างมาเลือกจันตา

เรื่องนี้คนผิดคือพี่เขยของปลัดต่างหาก แม้แต่แรงจูงใจของพี่สาวปลัดก็ยังพอเข้าใจได้

ความรู้สึกของเมียหลวงที่โดนเมียน้อยแย่งสามี ชีวิตจริงคงไม่มีใครมานั่งเห็นใจเมียน้อย แล้วดันมาเจอเมียน้อยกลายเป็นคู่แต่งงานของน้องชายแท้ๆตัวเอง ความรู้สึกคงบรรยายไม่ถูก

แต่บทพี่สาวปลัดถูกปูมาให้น่าหมั่นไส้ ต่างจากจันตา ซึ่งถูกวางบทมาให้มองเป็นผู้ถูกกระทำ

เช่นเดียวกับพิไล ผู้หญิงที่รอคู่หมั้นที่ชอบพอกันอยู่ที่บ้านเกิด เจอเรณูทำของใส่ แย่งไปแบบไร้ทางสู้

ในเรื่องเรณู อ้างถึงความจนและลำบากจึงจำเป็นต้องทำ แต่จริงๆแล้วเรณูเลือกคนอื่นที่เค้ายังไม่มีคู่หมั้นหมายก็ได้ สุดท้ายก็เพราะชอบ เพราะอยากได้คนนี้ จึงขอแย่งชิงมาให้ได้ก่อนโดยไม่สนวิธีการ

ช่วงต้นเรื่องนี่ก็แสดงความรู้สึกเกลียดพิไลตั้งแต่ยังไม่รู้จักกันด้วยซ้ำ ทั้งที่ตัวเองใช้วิธีสกปรกไปแย่งของเค้ามา

แต่พิไลถูกเขียนมาเป็นตัวละครที่ไม่มีอะไรดีเลย ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อให้คนเกลียด เป็นตัวละครเดียวที่ผมรู้สึกว่ามันดูโดดๆ เหมือนตัวตลกมากกว่าตัวร้าย