เหนื่อยทั้งคนเหนื่อยทั้งใจ

เราไม่เข้าใจว่า ที่เราทำอ่ะเรียกว่าทำหน้าที่ดีที่สุดหรือยัง โดนคนที่บ้านด่าสารพัดอย่าง ทั้งๆที่เราเป็นคนหาเงินมาให้ใช้ด้วยซำ้อายุเราก็ยังน้อยๆ พี่ชายก็ไม่ทำอะไรสักอย่าง เล่นเกมส์ เที่ยวกับเพื่อน จานก็ไม่ล้าง จนมาเมื่อวาน เหมือนระเบิดลูกใหญ่มหึมาลงตู้มมม!! เราก็นั่งร้องไห้นะ เออเราเหนื่อยนะเราเป็นคนรับผิดชอบทุกสิ่งทุกอย่างในบ้าน เราไม่เหนื่อยกว่าเหรอ เช้ามาก็ต้องตื่นเช้าไปซื้อกับข้าวมาไว้ให้ทั้งคนที่บ้านทั้งอิพี่ชาย เสร็จเเล้วก็ต้องอาบนำ้เเต่งตัวรีบไปทำงาน ใช้งานอะไรไม่ได้สักอย่าง เเล้วอิพี่ชายโทรไประบายให้อาฟัง ว่าเขาด่าพี่ชายไม่ได้ด่าเราเลย เเล้วนางจะรู้อะไรว่าเราโดนด่าหนักกว่าใครเลย บอกว่าจะออกจากบ้านหลังนี้จะไม่กลับมาเเล้ว (ก็ดีนะ) สบายใจดี

อายุก็เยอะกว่าเราน่าจะคิดได้นะมีเเม่คอยส่งตังค์ให้ใช้ตลอดไม่เห็นจะลำบากอะไรเลย เเล้วจะร้องไห้เพื่อ? คนที่เสียใจที่สุดน่าจะเป็นเรานะ เราเหนื่อย เราเครียด ไม่กล้าร้องไห้กลัวพ่อเห็นเเต่เราเป็นคนเชนซิทีปมากกก (ขอระบายหน่อยนะคะ เราเหนื่อยจริงๆ) นำ้ตาจะเป็นสายเลือดอยู่เเล้ว