ผมควรทำยังไงต่อดีครับ แม่ผมงมงายเกินไป จนทำให้ผมเกือบเสียมือ

       เริ่มที่แม่ผมเชื่อว่า เรื่องร้ายๆที่เกิดขึ้นเป็นเพราะเวรกรรม เจ้ากรรมนายเวร พอมีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นแม่ผมก็จะไปทำบุญทันทีครับ ตอนแรกผมก็มองว่ามันก็ไม่ได้ผิดอะไรดีด้วยที่อย่างน้อยก็ทำให้แม่สบายใจ จนผมเกิดอุบัติเหตุเป็นแผลลึกที่มือจนต้องเย็บแผลหลายเข็ม ทันทีที่แม่ผมรู้ก็พาไปทำบุญสะเดาะเคราะห์ ผมก็ไปครับ พอถึงตอนที่พระท่านจะสาดน้ำมนต์ผมเลยขยับตัวหลบน้ำมนต์ เพราะคุณหมอห้ามให้แผลโดนน้ำ แม่เลยหันมาบอกว่าจะหลบน้ำมนต์ทำไมแผลโดนน้ำนิดเดียวไม่เป็นอะไรหรอก ผมก็อธิบายให้แม่ฟังเรื่องแผลว่าหมอห้าม แต่แม่ไม่ฟังบอกว่าโดนน้ำมนต์จะได้หายไวๆ ผมไม่อยากเถียงเลยเดินหนีออกมา แต่หลังจากนั้นตอนเย็นแม่ผมเอาน้ำมนต์ที่ใส่ขวดมาราดตัวผมครับ เปียกทั้งตัวแผลก็เปียก ผมก็ทำไรไม่ถูกเลยให้แม่ไปส่งรพ. เพราะผมเป็นแผลมือขวาขี่รถเองไม่ได้ แต่คำตอบของแม่คือไม่ต้องไปโดนน้ำมนต์ก็หายแล้ว ตอนนั้นผมหัวร้อนมากแต่ทำอะไรไม่ได้เพราะรพ.อยู่ไกลมาก เลยทำได้แค่ต้องแกะแผลเอาน้ำเกลือมาทำความสะอาด รอให้เพื่อนพาไปหาหมอตอนเช้าครับ พอตอนเช้ามาแผลปวดมากไปหาหมอสรุปแผลติดเชื้อครับ ตอนนี้ก็ต้องรอดูอาการ ผมโกรธแม่มากครับพาลไปเกลียดศาสนาที่ให้แม่ผมทำแบบนี้ ผมควรทำยังไงกับชีวิตต่อดีครับ ตอนนี้หน้าแม่ผมยังไม่อยากมองเลยครับ