ผมได้เจอกับคนๆหนึ่งได้แอพเกย์แอพหนึ่งต่อจากกันก็คุยกันมาเรื่อยๆจนเขาได้แอ็ดเฟสของผมมาแต่ตอนนั้นผมเห็นสถานะในเฟสของเขาคือมีแฟนตอนนั้นผมก็ตกใจนะก็เลยเขาไปเขาก็ยอมรับว่ามีแฟนแล้วจะได้ต่อหรือไม่คุยมันก้สิทธิของผมตอนแรกๆผมก้ไม่คิดอะไรหรอกจนเค้าได้ชวนผมไปที่บ้านของเขาจนตอนนั้นใจผมเริ่มรู้สึกนะแต่ผมก็ยังคิดว่าเค้ามีแฟนอยู่ในหัวตลอดจนเวลาเค้าก็กลับไปอยู่กับแฟนเพราะเขากลับมาแค่เที่ยวหาคนที่บ้านเท่านั้นจากนั้นยิ่งคุยกันผมยิ่งรู้สึกรักเขามากขึ้นกว่าเดิมผมพยายามห้ามใจตัวเองแล้วก็มันก็ยังรู้สึกแต่ผมก็รอนะรอเขากลับมาจากที่บ้านเป็นเวลาเดือนหนึ่งที่ผมรอไม่ได้คุยไม่ได้โทรได้แต่พิมอย่างเดียวจนเขากลับมาผมก็ได้ไปอยู่กับเขาคือตอนอยู่กับเค้าและตอนอยู่คนละที่มันรู้สึกต่างกันมากตอนอยู่กับเค้ามันรู้สึกว่ามีความสุขมากๆแต่ทำอะไรไม่ได้มากกว่านั้นจนตอนสุดท้ายผมตัดสินใจคุยกับเค้าผมบอกว่าผมรับได้ที่เขามีแฟนแล้วแต่ผมคงรับไม่ได้ถ้าเขาไปมีคนๆอื่นอีกเขาก็บอกมาว่านั้นแหละที่จะบอกคือพี่มีสิทธิที่จะมีกี่คนก็ได้เราก็มีสิทธิเหมือนกันเราต้องเข้าใจสถานะของเราตอนนี้นะพอได้อ่านข้อความนั้นผมเสียใจมากผมไม่เคยโกรธนะที่เขาไม่เคยรักผมแต่ผมเสียดายความรู้สึกต่างๆที่มีให้เขาไปมาโดยตลอดใครบางคนอาจจะมองว่าผมรักเขาเร็วไปไหมแต่สำหรับผมความรักไม่ได้ขึ้นอยู่กับเวลาในตอนนั้นผมตัดสินใจนะที่จะเลิกยุ่งกับเขาแต่มันก็ทำไม่ได้ตอนนี้ผมควรทำยังไงดีพอพยายามจะลืมแต่ก็ทำไม่ได้สักทีรู้สึกเกลียดตัวเองตอนนี้มากที่ผมมาระบายเพราะผมไม่รู้จะคุยกับใครได้เลย
อยากจะมาระบายเกี่ยวกับความรักที่เค้ามีเจ้าของแล้ว