คือ เราอ่ะเป็นอะไรก็ไม่รู้มันเป็นมานานพอสมควรแล้วมากกว่า6เดือน คือเราจะมีช่วงเวลาที่อยู่ๆก็เศร้า มองโลกในแง่ลบ(เช่น เพื่อนเค้าไม่สนใจเราเพื่อนต้องเกลียดเราแน่ ทุกคนในครอบครัวไม่เคยรักฉันเลย ) เศร้าจนเราร้องไห้หนักหลายรอบ เราเคยคิดจะฆ่าตัวตาย เราเคยทำมันด้วยเอาหัวกระแทกขอบเสาปูน เอาเชือกผูกคอแต่นั้นมันนานมาแล้ว เราเคยคิดจะทำร้ายตัวเอง แต่เราก็แค่คิดไม่กล้าทำเพราะกลัว เราคิดจะปรึกษาพี่เรา เราคิดว่าเราไว้ใจเค้าได้สุดท้ายก็ไม่ยิ่งทำให้เราแย่ลงไปอีก เราเป็นคนคิดเยอะคิดเล็กคิดน้อย เวลาใครด่าเราก็เก็บมาคิดจนปวดหัว แต่ช่วงนี้อาการมันเริ่มเป็นบ่อยมากขึ้น เรารู้สึกไร้ตัวตน ไร้ค่า ไม่สมควรด้วยซ้ำที่จะอยู่บนโลกใบนี้ มันเหมือนก็เศษขยะที่ย่อยสลายก็ไม่ได้อยู่ไปก็สร้างแต่ปัญหา เราคิดว่าเราควรหนีออกมาจากครอบครัวนี้ ไม่อยากกลับมาอีก แต่เราก็ทำไม่ได้เรายังเรียนไม่จบ เอาตัวก็ไม่รอด เราว่าเราต้องทนแต่เราอาจจะไม่ต้องทนเพราะเราอาจจะตายก่อน 5555
หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่ไปหาหมอคือเรื่องนี้เรายังไม่กล้าบอกแม่เราเลยเรากลัวเค้าเสียใจ เราไม่กล้าบอก แต่ไม่นานมานี้คนอื่นที่เป็นน้ารู้แล้ว เพราะพี่เราบอก แต่เราไม่รู้ว่าแม่รู้รึเปล่า
แต่ความจริงที่เราเป็นอยู่อาจจะเป็นโรคคิดมากก็ได้นะ
***อาจจะดูงงเพราะพิมพ์ออกมาจากความรู้สึกข้างใน***
เราอยากรู้ว่าเราเป็นโรคคิดไปเองหรือโรคซึมเศร้า????
หลายคนอาจจะคิดว่าทำไมไม่ไปหาหมอคือเรื่องนี้เรายังไม่กล้าบอกแม่เราเลยเรากลัวเค้าเสียใจ เราไม่กล้าบอก แต่ไม่นานมานี้คนอื่นที่เป็นน้ารู้แล้ว เพราะพี่เราบอก แต่เราไม่รู้ว่าแม่รู้รึเปล่า
แต่ความจริงที่เราเป็นอยู่อาจจะเป็นโรคคิดมากก็ได้นะ
***อาจจะดูงงเพราะพิมพ์ออกมาจากความรู้สึกข้างใน***