แอบชอบเขามานานตั้งแต่มอต้นถึงตอนนี้เรียนมหาลัยแล้ง

คือของย้อนกลับไปเมื่อนานมาเเล้วเราก็แอบไปชอบพี่คนนึ่งที่อยู่แถวบ้านเราเนี่ยแหละตอนแรกเราก็ไม่ได้รู้จักเขาหรอกนะแต่ที่รู่จักก็เพราะพ่อให้เขาไปทำรถมอเตอร์ไซค์ให้เราเลยรู้จักพี่เค้าว่าชื่ออะไร เป็นลูกใคร พี่เค้าจะเป็นผู้ชายที่ตรงสเปกเราเกือบทุกอย่าถึงจะไมได้หล่ออะไรมากมาย ซึ่งแต่ก่อนเราจะเป็นแค่เด็กคนนึ่งที่ไม่สวยผมสันเพราะอยู่มอต้นหน้าตาก็เป็นสิวเยอะมากกกก ที่บ้านเราก็ชอบที่จะไปกินข้าวที่ตลาดน้ำแห่งนึ่งถึงเราก็ไปกับครอบครัวเราปกตินั่นแหละไปบางครั้งก็เจอเค้าบ้างไม่เจอบ้างจนพอมาช่วงมอปลายเราก็เริ่มที่จะไม่ได้ออกไปกินข้าวข้างนอกเพราะขี้เกียจล้วนๆเลย มันก็เลยยิ่งไม่ค่อยได้เจอกันเลย แล้วมันก็มีเหตุการณ์ปีนึ่งช่วงวันสงกรานต์การเราก็ไปวัดปกติเนี้ยแหละจะไปสงค์น้ำพระแต่รอบนี้เราไปกับพี่เราแล้วก็ไปนั่งดูตระกร้อกับพวกพี่ๆเราอ่ะนะ ซึ่งเราก็เจอพี่คนนั่นเหมือนกันเจอกันแต่ไม่เคยได้คุยกันเราเป็นคนขี้อายเวลาเจอคนที่ชอบจะไม่กล้ามองและก็เก็บความรู้สึกเก่งด้วย ใจจริงก็เขินแต่ก็ทำเนียนอยู่เฉยๆได้สบายๆเลย พอถึงปีถัดไปเราก็ไปสงค์น้ำพระแต่รอบนี้เราไปแล้วพอสงค์น้ำเสร็จเราก็กลับเลยไม่ได้อยู่ต่อ พอมาถึงปีนี้เราก็ไปอีกตามเคยแต่รอบนี้เราไปกับพวกป้าๆเราซึ่งเราก็ได้เจอเขานะเเล้วมุกอย่างก็เหมือนเดิมคือไม่เคยคุยกันยังไงก็ไม่คุยอย่างงั้นด้วยเพราะเราไม่ได้รู้จักกันมากมายแต่รู้ว่าเป็นลูกใครชื่ออะไร ถึงปัจจุบันเราจะเรื่มดูแลตัวเองมากพอก็ตามแต่เราก็ไม่ได้สวยเราก็มีแผลเป็นที่เกิดจากสิวมี่หายยากเนื่องจากเราเป็นน้ำเหลืองไม่ดีเวลาเป็นแผลมันก็จะหายช้า แต่เราก็จะแต่งหน้าปกปิดมันเอาไว้เพื่อไม่ทำให้มันดูขี้เหร่จนเกินไป ซึ่งใจนึ่งลึกๆเรารู้ว่าพี่เขามองคนที่หน้าตาเขาก็คงยากมีแฟนที่สวยๆไม่ใช่หน้าตาก็ไม่ดีแบบเรา เราชอบเค้านานมากเกิดมายังไม่เคยชอบใครนานมากขนาดนี้เลยว่าจะเลิกชอบยังทำไม่ไดิเลยไม่รู้ทำไมไม่ใช่ว่าเราจะไม่ไปชอบคนอื่นเลยนะเราก็มีที่ชอบคนอื่นแต่พอสดท้ายเราก็กับมาชอบพี่เขาอยู่ดี ซึ่งสิ่งมี่เราเล่าไปเนี่ยอาจจะไม่ได้บอกทั้งหมดเพื่อพี่เค้ามาเห็นจะได้ไม่รู้  มันเป็นความสบายใจของเราเองแหละที่ไม่อยากให้เขารู้ เรามาบอกเล่าให้เพื่อนๆฟังแค่อยากหาวิธีเลิกชอบพี่เขาให้ได้แค่นั้นเอง