คือเราอายุ18 แต่พ่อแม่ไม่ปล่อยให้เที่ยวกับเพื่อนๆ เราอึดอัดอะ ใครเป็นบ้าง หรือเรายังไม่โตหรอ?

คือแบบเราอายุ18 แล้วอยากไปไหนกับเพื่อนๆบ้าง คือก็ม.6แล้วอะ  มันเป็นปีสุดท้ายก็อยากจะสร้างความทรงจำกับเพื่อนๆบ้าง แต่แม่เราเขาไม่ปล่อยให้ไปไหนเลย  โตขนาดนี้รู้จักแต่บ้านกับโรงเรียน บางทีน้ำตามันก็ไหลออกมาสงสัยว่าเพื่อนคนอื่นเที่ยวได้ แต่เราไปไหนไม่ได้นอกจากอยู่แต่บ้าน  บางทีก็รู้ว่าแม่เป็นห่วง จะโตแค่ไหนในสายตาของเขาเราก็ยังเด็กเสมอ แต่บางทีมันก็เกินไปอะ  เราเองก็อึดอัดนะ ที่ไปไหนมาไหนแบบคนอื่นเขาไม่ได้ จะขึ้นมหาลัยก็บังคับให้เรียนอยู่แถวบ้าน สงกรานต์ก็ไม่ได้เล่นนน  พอขอเล่นก็กลับบอกว่าอันตราย ไม่ต้องไป  ที่ผ่านมาเราไม่เคยดื้อกับเขาเลย บอกไม่ให้ไปก็คือไม่ไป ทำทุกอย่างให้เขาสบายใจ ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยคิดจะมีแฟนเลยด้วยซ้ำ แต่เขาก็มองเราว่ามีแฟนรึป่าว  ทำไมอยากแต่เที่ยว  คือเราก็อยากเป็นอิสระบ้างง  เราไม่ได้เป็นเหมือนเด็กผู้หญิงคนอื่นที่จะอยากมีแต่แฟน  เราแค่อยากเที่ยวกับเพื่อนๆๆ  เราตั้งใจเรียนมาตลอด  ได้ที่1ตลอด  ทำไมหน่ะ ทำไมยังไม่พอใจเขา ทำไมเขาไม่เชื่อใจเราบ้างเลย  เราไม่เคยคิดจะเหลียวมองผช.ไหนเพราะคิดว่ามันยังไม่ถึงเวลา เรารักอิสระ แต่เขาก็ไม่เชื่อเรา  เป็นห่วงเราตลอด  บางทีพ่อแม่บางคนก็รักลูกเกินไปรึป่าว  หรือเราแค่คิดไปเอง  ใครเป็นเหมือนเราบ้างงงง  แค่อยากรู้และอยากระบาย 555555เห้ออออ  เซ็ง รึเรายังไม่โตต่อหรอ  รึเรายังเด็กอยู่นะะ?