อยากได้คำแนะนำ หรือการประพฤติตัวถ้าจะคบกับคนวัยนี้หน่อยครับ อยากรู้ว่าคนวัยนี้เขามีความคิดความต่างกันอย่างไรบ้าง ถ้าต้องตอบว่าหน้าตาดีขาว และมีเงิน ไม่ต้องตอบนะ คำแนะนี้ใครๆก็อยากได้ แต่ผมไม่มีให้หรอก 55+ ผู้ใหญ่วัยนี้เนี่ยเขาไม่คิดเรื่องความรักแล้วหรือครับ เพราะคนวัยนี้จากที่เคยเจอ โสดเยอะมากๆๆ บางทีเหมือนพวกเขามีเพื่อนเยอะไปไหนไปกันสนุกว่า ซึ่งมันก็อาจจะจริงมั้ง ผมอยู่ในช่วงวัยเบญจเพส ไม่ได้อ้วนแต่ก็ไม่ได้บาง
คนที่เคยคบมาก็จบแบบไม่ค่อยดีนัก ส่วนใหญ่อยู่ช่วง 30 - 40 แต่น่ารักคือโดนใจมาก ไม่ออกสาวนะ
ตอนนี้ก็โสดและโฟกัสตัวเองมาเป็นรากฐาน ต้องรักตัวเองให้มากๆ เพราะเมื่อก่อนเหมือนพยาม ซื่อสัตย์และเอาใจใส่แต่มันไม่มีประโยชน์เอาเสียเลยสุดท้ายเขาก็ไป แต่ที่มาตั้งกระทู้เพราะว่างและอยากได้ความคิดเห็นเพื่อนๆบ้าง ครับ เดี๋ยวบางคนว่ารักตัวเองแล้วมาถามเรื่องแบบนี้ที่ไม แหม!! ตัวผมยังเปิดใจอยู่นะ แต่คงไม่ทุมเท หรือทำอะไรที่มันมากเกินไป รู้สึกไม่ใช่ตัวเองเลย มีคนมาพูดคุยบ้างไหม ? มีนะคับ แต่คุยสักพักก็หาย หรือบางทีคือคุยถูกคอนะ แต่เหมือนว่าเขาจะอยู่เฉยๆ แล้วรอให้เราเข้าหาตลอด จนรู้สึกว่ามันเริ่มไม่ใช่สิ่งที่ผมเองอยากจะทำแล้ว คงเป็นเรื่องปกติที่หลายๆคนเคยเจอเนอะ ผมมักจะเป็นคนที่ตามเรื่องสังคม แสงสีเสียง ไม่ทันด้วยมั้ง แถมเราไม่หมีอีกต่างหาก เลยไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ บุหรี่ไม่เคยสูบ เหล้าไม่กินไม่ใช่กระแดะ แต่มันขมไง ผมเลยไม่ชอบเลยไม่กิน เคยไปบาร์หมีๆบ้าง รู้สึกอาย มีแต่คนตัวใหญ่ๆ ในใจคิด นี่ไม่ใช่ที่ของเราเลย ผมมักรู้ตัวเองเสมอว่าเราเป็นคนนิสัยอย่างไร แต่สุดท้ายความดีไม่ช่วยอะไร หรือแค่ว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่เจอคนนั้นกัน 55+ และที่สำคัญเราเคยพูดคุยกับคนที่ไม่ได้มีความรักมานานเป็น 10 ปี จะลองเสี่ยงดูดีไหม หรือว่ากำแพงของเขาหนาจนไม่เปิดรับใครเข้ามาอีกแล้วนะ น่าคิดแหะ เพราะการงานเขาก็ลงตัว บ้านก็โอเคร มีสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อน
เล่าสู่กันฟังเนอะ ใครมีประสบการณ์ดีๆ ก็มาสอนเด็กอย่างผมหน่อยแล้วกันนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ
ชอบผู้ใหญ่อวบ ๆ หมี ๆ อายุ 30 - 40 ต้องทำอย่างไรถึงจีบติดครับ อิอิ อยากได้คำแนะนำครับ Gay
คนที่เคยคบมาก็จบแบบไม่ค่อยดีนัก ส่วนใหญ่อยู่ช่วง 30 - 40 แต่น่ารักคือโดนใจมาก ไม่ออกสาวนะ
ตอนนี้ก็โสดและโฟกัสตัวเองมาเป็นรากฐาน ต้องรักตัวเองให้มากๆ เพราะเมื่อก่อนเหมือนพยาม ซื่อสัตย์และเอาใจใส่แต่มันไม่มีประโยชน์เอาเสียเลยสุดท้ายเขาก็ไป แต่ที่มาตั้งกระทู้เพราะว่างและอยากได้ความคิดเห็นเพื่อนๆบ้าง ครับ เดี๋ยวบางคนว่ารักตัวเองแล้วมาถามเรื่องแบบนี้ที่ไม แหม!! ตัวผมยังเปิดใจอยู่นะ แต่คงไม่ทุมเท หรือทำอะไรที่มันมากเกินไป รู้สึกไม่ใช่ตัวเองเลย มีคนมาพูดคุยบ้างไหม ? มีนะคับ แต่คุยสักพักก็หาย หรือบางทีคือคุยถูกคอนะ แต่เหมือนว่าเขาจะอยู่เฉยๆ แล้วรอให้เราเข้าหาตลอด จนรู้สึกว่ามันเริ่มไม่ใช่สิ่งที่ผมเองอยากจะทำแล้ว คงเป็นเรื่องปกติที่หลายๆคนเคยเจอเนอะ ผมมักจะเป็นคนที่ตามเรื่องสังคม แสงสีเสียง ไม่ทันด้วยมั้ง แถมเราไม่หมีอีกต่างหาก เลยไม่ค่อยมีอะไรน่าสนใจ บุหรี่ไม่เคยสูบ เหล้าไม่กินไม่ใช่กระแดะ แต่มันขมไง ผมเลยไม่ชอบเลยไม่กิน เคยไปบาร์หมีๆบ้าง รู้สึกอาย มีแต่คนตัวใหญ่ๆ ในใจคิด นี่ไม่ใช่ที่ของเราเลย ผมมักรู้ตัวเองเสมอว่าเราเป็นคนนิสัยอย่างไร แต่สุดท้ายความดีไม่ช่วยอะไร หรือแค่ว่ามันยังไม่ถึงเวลาที่เจอคนนั้นกัน 55+ และที่สำคัญเราเคยพูดคุยกับคนที่ไม่ได้มีความรักมานานเป็น 10 ปี จะลองเสี่ยงดูดีไหม หรือว่ากำแพงของเขาหนาจนไม่เปิดรับใครเข้ามาอีกแล้วนะ น่าคิดแหะ เพราะการงานเขาก็ลงตัว บ้านก็โอเคร มีสัตว์เลี้ยงเป็นเพื่อน
เล่าสู่กันฟังเนอะ ใครมีประสบการณ์ดีๆ ก็มาสอนเด็กอย่างผมหน่อยแล้วกันนะครับ ขอบคุณล่วงหน้าครับ