ก่อนอื่นต้องขอบคุณทุกๆคนเข้ามาอ่านนะคะ
ตอนนี้เราอยู่ม.3กำลังขึ้นม.4 เราชอบพี่คนนึงมาตั้งเเต่เรากำลังขึ้นม.1 ช่วงปฐมนิเทศ พี่เขาชื่อริว(นามสมมุติ) จะมีช่วงที่พี่สภาให้ม.4กับม.1 ที่พึ่งเข้ามาใหม่จับมือกันเป็นวงกลมใหญ่ๆกลางลานโดม เราก็จับมือกันอะไรเสร็จแล้ว เราเงยหน้าขึ้นเจอหน้าพี่ริว ในใจตอนนั้นคือหล่อมาก ชอบมาก แต่ตอนนั้นเราเป็นเด็ก ในใจก็คิดว่า เขาหล่อ เขาต้องมีเเฟนแล้วแน่ๆ เราก็ได้แค่แอบปลื้มเราสักพักนึงก็เริ่มหายไป พอขึ้นม.1 เราได้ไปเรียนวิชาสังคมอยู่ตึก2 พอเราเรียนเสร็จ เราจะเจอพี่เขารอเรียนต่อจากห้องเราทุกๆวันอังคารชม.ที่3 เราจะเจอแบบนี้กันไม่บ่อย เลยไม่ถึงกับขั้นแอบชอบสักเท่าไหร่ พอเราขึ้นม.2 พี่เขาก็อยู่ม.5 เราได้สอบธรรมศึกษา อยู่ชั้นเอก เพื่อนสนิทเราชื่อ แพรว สอบอยู่ชั้นโท ได้เจอคนที่ถูกใจเป็นรุ่นพี่ม.5 ทางโรงเรียนจะให้ม.5ที่ผ่านธรรมศึกษาแล้วมาคุม เพื่อนเราชอบพี่เขามาก พี่เขาชื่อ เต้(นามสมมุติ) พอพักเที่ยงแพรวก็พาเราขึ้นไปดูพี่ผช.ที่แพรวมันชอบ มันก็ชี้ให้เราดู แต่เราเหลือบไปเห็นพี่ริว ที่เราแอบปลื้มตอนก่อนขึ้นม.1 เราดีใจมากที่ได้เจอพี่เขาอีกครั้ง เราเลยกลับบ้านไปหาเฟสพี่เขาอย่างจริงจังใช้เวลาเเค่10นาที เราเลยแอดไป พอวันต่อมาพี่เขาก็รับแอด ตอนนั้นคือดิ้นค่ะที่เขารับแอดเราแถมเขายังไม่มีเเฟนอีก เราเลยแอดพี่เต้ไปด้วย พอผ่านมาได้สักพักไม่กี่วัน เพื่อนพี่เต้กับพี่ริว(ลืมบอกว่าพี่เต้กับพี่ริวเป็นเพื่อนกัน ในกลุ่มพี่เขาจะมีกันอยู่หลาย10คน เป็นกลุ่มใหญ่ๆ หล่อทุกคน เรียนดีด้วย) ชื่อพี่ พอช(นามสมมุติ) แกล้งเอาทรส.พี่เต้ทักมาหาเรา คือพวกพี่เขาเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบพี่เต้ เเต่จริงๆเราชอบพี่ริว เพื่อนพี่เขาก็แซวเรากับแพรวว่าชอบคนเดียวกัน แต่คนที่มีโอกาสมากที่สุดคือแพรว เพราะแพรวจะทักไปคุยกับพี่เต้อยู่ประจำ แต่เราไม่ได้ทักไปคุยอะไร แพรวมันก็บอกพี่เต้ว่าเราไม่ได้ชอบพี่เต้ แต่ชอบพี่ริว
ข้ามไปวันกีฬาสีเลยนะคะ ทางโรงเรียนจะให้พี่ม.5เป็นคนจัดเตรียมเอง ทั้งแสตน กีฬา ม.6อยู่ในช่วงพักผ่อน ม.1ต้องเป็นสแตน ส่วนม.อื่นไม่บังคับว่าจะลงหรือเปล่า เราลงกีฑากับเเชร์บอล วันแรกที่เราซ้อมเราไปซ้อมกับแพรมเเละเพื่อนผช.อีกคนนึง พอเรารู้ว่าใครซ้อมให้คือแบบสตั้นมาก คนๆนั้นคือพี่ริวกับพี่เต้นั่นเอง เราก็ซ้อมไปเรื่อยๆพี่ริวเลยไปถือกระติกน้ำมาให้กิน แต่ก่อนให่เรากินพี่ริวได้ตักกินไปก่อน เราเลยไปหยิบแก้วที่พี่ริวกินมาตักกินก่อนเพื่อนๆ เหมือนได้จูบทางอ้อมอ่ะ555+ พอเราซ้อมกีฑาเสร็จเราก็ไปซ้อมเเชร์บอล พี่ริวกับพี่เต้ก็เป็นคนซ้อมให้+กับเพื่อนๆพี่เขาอีกหลายคน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากเลยค่ะ เราเก็บเกี่ยวช่วงเวลาตอนซ้อมไว้ให้มากที่สุด เพราะปีหน้าพี่เขาไม่ได้ซ้อมให้เราเเล้ว ข้ามไปตอนแข่งเลยนะ แชร์บอลช่วงเช้า เราเข้าไปถามเพื่อนพี่ริวว่าพี่ริวไปไหน เพื่อนพี่เขาบอกว่าริวมันไปแข่ง กีฬาตีลูกกลมๆอะไรสักอย่างนี่แหละ เราก็เลยไม่เป็นไรให้กำลังใจเขาอยู่ห่างๆ เราก็แข่งไปจนชนะสีเหลือง อยู่ในช่วงพักรอเเข่งกับสีแดงต่อ พี่ริวก็เดินมา เพื่อนพี่เขาก็แซวให้พี่ริวให้กำลังใจเรา พี่เขาก็บอก สู้ๆนะ พี่เขาเขินมากอ่ะ คนเเถวนั้นเเซวเต็มเลย เราเขินมาบิดไปบิดมา เราก็ไม่กล้าทำตัวเขินมากเพราะพี่เขาเป็นคนดัง คนชอบเยอะมาก เรียนเก่ง พี่เขานิสัยดีนะ หยิ่งๆ เราไม่ต้องห่วงเลยว่าเขาจะมีเเฟน เพราะเขาปฏิเสธทุกคนที่ผ่านเข้ามา ขนาดรุ่นพี่หรือรุ่นเดียวกันที่หน้าตาสวยๆดังในโรงเรียน ยังปฏิเสธมาเเล้วเลย เราก็แข่งกับสีแดงจนชนะ เราเป็นตัวจริง ตัวหลักเลยแหละเพราะเราเคยเป็นนักกีฬามาก่อน พอแข่งรอบสุดท้ายเราเเข่งกับสีม่วง เเต้มเราห่างจากสีม่วงเเค่เเต้มเดียวก็จะชนะเเล้วได้ที่สองไป ตอนแข่งครึ่งหลังเราขอเปลี่ยนตัว มันรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เราเลยเเพ้สีม่วงไป พอวันต่อมาเราเเข่งกีฑา เรามีวิ่งผลัดกับวิ่งเดียว เราชนะทั้งสองอย่าง พี่ริวก็ลงแข่งนะแต่ลงวิ่งผลัด พอจบกีฬาสีเราก็ไปขอถ่ายรูปด้วย เเต่ตอนนั้นพี่เขาไม่ค่อยว่างช่วยยกของอยู่ เลยได้ถ่ายแบบหลุด
เดี๋ยวมาต่อนะคะ บอกเลยว่าเรื่องของเราเศร้ามาก อย่าพึ่งเทกันน้าาา
แอบชอบคนๆนึงมา4ปี ><
ตอนนี้เราอยู่ม.3กำลังขึ้นม.4 เราชอบพี่คนนึงมาตั้งเเต่เรากำลังขึ้นม.1 ช่วงปฐมนิเทศ พี่เขาชื่อริว(นามสมมุติ) จะมีช่วงที่พี่สภาให้ม.4กับม.1 ที่พึ่งเข้ามาใหม่จับมือกันเป็นวงกลมใหญ่ๆกลางลานโดม เราก็จับมือกันอะไรเสร็จแล้ว เราเงยหน้าขึ้นเจอหน้าพี่ริว ในใจตอนนั้นคือหล่อมาก ชอบมาก แต่ตอนนั้นเราเป็นเด็ก ในใจก็คิดว่า เขาหล่อ เขาต้องมีเเฟนแล้วแน่ๆ เราก็ได้แค่แอบปลื้มเราสักพักนึงก็เริ่มหายไป พอขึ้นม.1 เราได้ไปเรียนวิชาสังคมอยู่ตึก2 พอเราเรียนเสร็จ เราจะเจอพี่เขารอเรียนต่อจากห้องเราทุกๆวันอังคารชม.ที่3 เราจะเจอแบบนี้กันไม่บ่อย เลยไม่ถึงกับขั้นแอบชอบสักเท่าไหร่ พอเราขึ้นม.2 พี่เขาก็อยู่ม.5 เราได้สอบธรรมศึกษา อยู่ชั้นเอก เพื่อนสนิทเราชื่อ แพรว สอบอยู่ชั้นโท ได้เจอคนที่ถูกใจเป็นรุ่นพี่ม.5 ทางโรงเรียนจะให้ม.5ที่ผ่านธรรมศึกษาแล้วมาคุม เพื่อนเราชอบพี่เขามาก พี่เขาชื่อ เต้(นามสมมุติ) พอพักเที่ยงแพรวก็พาเราขึ้นไปดูพี่ผช.ที่แพรวมันชอบ มันก็ชี้ให้เราดู แต่เราเหลือบไปเห็นพี่ริว ที่เราแอบปลื้มตอนก่อนขึ้นม.1 เราดีใจมากที่ได้เจอพี่เขาอีกครั้ง เราเลยกลับบ้านไปหาเฟสพี่เขาอย่างจริงจังใช้เวลาเเค่10นาที เราเลยแอดไป พอวันต่อมาพี่เขาก็รับแอด ตอนนั้นคือดิ้นค่ะที่เขารับแอดเราแถมเขายังไม่มีเเฟนอีก เราเลยแอดพี่เต้ไปด้วย พอผ่านมาได้สักพักไม่กี่วัน เพื่อนพี่เต้กับพี่ริว(ลืมบอกว่าพี่เต้กับพี่ริวเป็นเพื่อนกัน ในกลุ่มพี่เขาจะมีกันอยู่หลาย10คน เป็นกลุ่มใหญ่ๆ หล่อทุกคน เรียนดีด้วย) ชื่อพี่ พอช(นามสมมุติ) แกล้งเอาทรส.พี่เต้ทักมาหาเรา คือพวกพี่เขาเข้าใจผิดคิดว่าเราชอบพี่เต้ เเต่จริงๆเราชอบพี่ริว เพื่อนพี่เขาก็แซวเรากับแพรวว่าชอบคนเดียวกัน แต่คนที่มีโอกาสมากที่สุดคือแพรว เพราะแพรวจะทักไปคุยกับพี่เต้อยู่ประจำ แต่เราไม่ได้ทักไปคุยอะไร แพรวมันก็บอกพี่เต้ว่าเราไม่ได้ชอบพี่เต้ แต่ชอบพี่ริว
ข้ามไปวันกีฬาสีเลยนะคะ ทางโรงเรียนจะให้พี่ม.5เป็นคนจัดเตรียมเอง ทั้งแสตน กีฬา ม.6อยู่ในช่วงพักผ่อน ม.1ต้องเป็นสแตน ส่วนม.อื่นไม่บังคับว่าจะลงหรือเปล่า เราลงกีฑากับเเชร์บอล วันแรกที่เราซ้อมเราไปซ้อมกับแพรมเเละเพื่อนผช.อีกคนนึง พอเรารู้ว่าใครซ้อมให้คือแบบสตั้นมาก คนๆนั้นคือพี่ริวกับพี่เต้นั่นเอง เราก็ซ้อมไปเรื่อยๆพี่ริวเลยไปถือกระติกน้ำมาให้กิน แต่ก่อนให่เรากินพี่ริวได้ตักกินไปก่อน เราเลยไปหยิบแก้วที่พี่ริวกินมาตักกินก่อนเพื่อนๆ เหมือนได้จูบทางอ้อมอ่ะ555+ พอเราซ้อมกีฑาเสร็จเราก็ไปซ้อมเเชร์บอล พี่ริวกับพี่เต้ก็เป็นคนซ้อมให้+กับเพื่อนๆพี่เขาอีกหลายคน เป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากเลยค่ะ เราเก็บเกี่ยวช่วงเวลาตอนซ้อมไว้ให้มากที่สุด เพราะปีหน้าพี่เขาไม่ได้ซ้อมให้เราเเล้ว ข้ามไปตอนแข่งเลยนะ แชร์บอลช่วงเช้า เราเข้าไปถามเพื่อนพี่ริวว่าพี่ริวไปไหน เพื่อนพี่เขาบอกว่าริวมันไปแข่ง กีฬาตีลูกกลมๆอะไรสักอย่างนี่แหละ เราก็เลยไม่เป็นไรให้กำลังใจเขาอยู่ห่างๆ เราก็แข่งไปจนชนะสีเหลือง อยู่ในช่วงพักรอเเข่งกับสีแดงต่อ พี่ริวก็เดินมา เพื่อนพี่เขาก็แซวให้พี่ริวให้กำลังใจเรา พี่เขาก็บอก สู้ๆนะ พี่เขาเขินมากอ่ะ คนเเถวนั้นเเซวเต็มเลย เราเขินมาบิดไปบิดมา เราก็ไม่กล้าทำตัวเขินมากเพราะพี่เขาเป็นคนดัง คนชอบเยอะมาก เรียนเก่ง พี่เขานิสัยดีนะ หยิ่งๆ เราไม่ต้องห่วงเลยว่าเขาจะมีเเฟน เพราะเขาปฏิเสธทุกคนที่ผ่านเข้ามา ขนาดรุ่นพี่หรือรุ่นเดียวกันที่หน้าตาสวยๆดังในโรงเรียน ยังปฏิเสธมาเเล้วเลย เราก็แข่งกับสีแดงจนชนะ เราเป็นตัวจริง ตัวหลักเลยแหละเพราะเราเคยเป็นนักกีฬามาก่อน พอแข่งรอบสุดท้ายเราเเข่งกับสีม่วง เเต้มเราห่างจากสีม่วงเเค่เเต้มเดียวก็จะชนะเเล้วได้ที่สองไป ตอนแข่งครึ่งหลังเราขอเปลี่ยนตัว มันรู้สึกอึดอัดหายใจไม่ออก เราเลยเเพ้สีม่วงไป พอวันต่อมาเราเเข่งกีฑา เรามีวิ่งผลัดกับวิ่งเดียว เราชนะทั้งสองอย่าง พี่ริวก็ลงแข่งนะแต่ลงวิ่งผลัด พอจบกีฬาสีเราก็ไปขอถ่ายรูปด้วย เเต่ตอนนั้นพี่เขาไม่ค่อยว่างช่วยยกของอยู่ เลยได้ถ่ายแบบหลุด
เดี๋ยวมาต่อนะคะ บอกเลยว่าเรื่องของเราเศร้ามาก อย่าพึ่งเทกันน้าาา