สิ่งที่เด็กคนนึงต้องเจอ

สวัสดีค่ะ วันนี้เราจะมาเล่าเรื่องนึง พึ่งเกิดเมื่อวานค่ะ ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่ทำเรากลัวที่สุดในชีวิต และเป็นวันที่เราเสี่ยงอันตรายที่สุดแต่คนกลับเมิน

ตอนนั้นแม่เรากับพ่อเลี้ยงไปข้างนอก ไปทำบุญไปเที่ยวของเค้า ซึ่งปกติเราไปกับเค้าค่ะ แต่ช่วงหลังๆเราไม่ได้เพราะเรามีปัญหาเรื่องเมารถ เราไปเราก็ไม่อยากไปเป็นภาระเค้า ซึ่งปกติคือเค้าไปเช้ากลับเย็นค่ะ เป็นปกติเป็นธรรมดา แต่วันนั้นคือเค้าไม่กลับเพราะพ่อเลี้ยงกินเหล้ากับเพื่อนแล้วเมาจนขับรถกลับมาบ้านไม่ได้ ตอนนั้นคุณแม่ต้องหารถกลับบ้านมาคนเดียว แม่กลับมาสักพักใหญ่ๆ พ่อเลี้ยงก็กลับมาค่ะ กลับมาในสภาพเมาหนักมาก ตามภาษาคนเมาค่ะ เริ่มรำพึง เริ่มบ่น ทีนี้เค้าก็พูดถึงพวงกุญแจบ้านของเค้าซึ่งแม่เราฟังเค้าไม่รู้เรื่อง เราเลยบอกแม่ไป ว่าเป็นพวงกุญแจตุ๊กตาหมา ตอนนั้นค่ะ พ่อเลี้ยงเดินมา แล้วพูดว่า (ขออภัยกับคำหยาบนะคะ) มีปัญหาอะไรห้ะ ต้องการอะไร เป็น อะไรมากรึป่าว เค้าเดินจะเข้ามาทำร้ายเราแต่แม่ก็รั้งห้ามไว้ ทีนี้เค้าก็เริ่มอาละวาดแล้วด่าเรากับแม่ จนแม่ต้องมานั่งบังเราไว้ ตอนนั้นเค้าเริ่มเตะของ เริ่มยกตู้ยกโต้ะเขวี้ยงลงพื้น เตะพัดลมเอย คือตอนนั้นเป็นจุดที่เราผวาสุดๆค่ะ คือกลัวมาก เราต้องบอกก่อนค่ะว่ามันเกิดขึ้นมาหลายรอบแล้ว เวลาเมาเค้าจะอาละวาด คือเพื่อนเรารู้ แล้วตอนนั้นคือคอลกับเพื่อนอยู่ด้วย อีกฝั่งได้ยินค่ะ เลยพิมพ์มาที่แชทว่าเดี๋ยวจะแจ้งตำรวจให้ ฝั่งเรากับแม่ก็ต้องปกป้องกันเองว่าเค้าจะทำอะไรเรา ทีนี้เค้าก้ออกจากห้องไปเหมือนว่าจะไปหาของที่รถเค้า เวลาผ่านไปเค้าขึ้นมาเราคิดว่าเค้าจะจบ คือเค้าไม่จบ คือคนเมายังไงก็คุยไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว ทำให้เวลาแม่เราจะอธิบายคือเค้าไม่รับฟัง แล้วก็ด่าตอนนั้นเพื่อนแชทตอบกลับมาว่า ตำรวจเค้าอยากฟังเสียงแกให้แกโทรกลับไปหาเค้า 191 เราก้วิ่งเข้าห้องน้ำไปโทรตำรวจค่ะ มันคือการโทรครั้งแรก ตอนนั้นพยายามตั้งสติแล้วบอกว่าเกิดอะไรขึ้น คือตอนนั้นเราได้ยินเสียงอีกฝั่งเริ่มด่ารุนแรงขึ้น คือตอนนั้นสติเราไปเลยค่ะเป็นห่วงแม่ด้วย คือพยายามคุยกับตำรวจ คือตอนนั้นรีบบอกพิกัดให้ตำรวจเลยค่ะ ตอนนั้นคือร้องไห้ กลัวมาก มันเกิดขึ้นหลายครั้งแต่ครั้งนี้คือหนักสุดๆเท่าที่เจอ คุยกับตำรวจเสร็จตำรวจบอกจะประสานงานให้ค่ะ แล้วก็ขอเบอร์ติดต่อกลับ พอวางสายเรารีบวิ่งออกมาจากห้องน้ำแล้วพยายามอัดเสียงเท่าที่จะทำได้ฝั่งเพื่อนเค้าก็ให้ทางผู้ใหญ่เค้าช่วยค่ะ แล้งเพื่อนบอกว่าตำรวจกำลังจะมา อดทนหน่อย พออัดคลิปเสียงได้สักพักแม่ก้เดินมาป้องเราไว้อีกรอบ ทีนี้เค้าเริ่มสติมั่วกว่าเดิมค่ะ เค้ายกโต้ะตัวใหญ่จะฟาดเรากับแม่ แต่น่าจะเพราะเมาเลยทำไมได้ แล้วเค้าก้ล้มลงชนของชนอะไรหนักกว่าเดิม คือต้องบอกอย่างค่ะว่าเค้าเป็นแค่พ่อเลี้ยง แล้วบ้านที่อยู่คือบ้านแม่เรา เค้ามาอาศัยบ้านแม่เรา แต่สิ่งที่เค้าทำคือ เรากลายเปนคนใช้ให้เค้าแทน ทั้งๆที่เรากับแม่เป็นเจ้าบ้าน เวลามีปัญหาเค้าจะชอบพูดว่า กูจะไปไม่ต้องมากอดขาขอร้องกู อะไรประมานนี้ค่ะ ซึ่งเค้าพูดเองแต่ก้ยังอาสัยเรากับแม่เราเหมือนทาสสำหรับเค้าต่อไปแบบนั้น ซึ่งก่อนหน้านี้ที่มีปัญหารอบก่อนเราบอกแม่ไปว่า ถ้าเกิดจึ้นอีก แม่ต้องโทรหาตำรวจ แม่จะทนต่อไปไม่ได้ ซึ่งตอนนั้นแม่เราก้ยอมรับแล้วบอกว่าคงต้องทำอย่างนั้น แต่พอถึงวันนี้ ไม่ค่ะ เค้าทน เค้ายอมทน คือเป็นอีกวันค่ะที่เราได้เถียงแม่เรา เราบอกเค้าไปว่า แม่จะทนทำไม แม่ยอมทนเพื่ออะไร แม่ทนของแม่ แต่มันกระทบถึงตัวหนู ทั้งๆที่เคยบอกว่าจะให้เค้าออกไปจากชีวิต แต่แม่ก็เลือกที่จะอยู่เฉยๆให้เค้าทำร้าย ทางนู้นเค้าด่าเราได้สักพักใหญ่ก็เดินเข้าที่นอนตัวเองเลยค่ะ ทีนี้แม่เราเบยต้องมานอนกับเราแทน ซึ่งตอนนั้นบอกเลยค่ะว่านอนไม่หลับ คือสภาวะเราตอนนี้คือผวา เวลาพิมพ์มือจะสั่นๆปกติไม่ใช่คนขี้ตกใจง่ายแต่ตอนนี้เสียงของหล่นเบาๆเราก็สดุ้งค่ะ คือมันรู้สึกระแวงตลอด มันกลัวตลอดเวลา ณ ตอนนี้ที่พิมพ์เรื่องนี้เราก้มีอาการมือสั่นค่ะ แล้งตอนนั้นที่แม่เรานอนไปแล้ว พ่อเลี้ยงก้หลับไปแล้ว เรานึกขึ้นได้ค่ะ ตำรวจ ตำรวจที่แจ้งไปว่าเค้าจะมา คือตอนนั้นเรารอเค้าตั้งแต่3 ทุ่มกว่าๆจนเที่ยงคืน คือไม่มีวี่แววเลยค่ะ ถึงเหตุการณ์มันจะเงียบไปแล้วก็จริง แต่เราอยากให้เค้ามาตรวจสอบด้วย เผื่อเราจะได้บอกรายละเอียดเค้าหลายๆอย่างในสิ่งที่เจอ แต่สรุปวันนั้นตำรวจไม่มาค่ะ คือตอนนั้นเราคิดเลยว่าสิ่งที่เราเจอมันไม่ใช่เรื่องใหญ่ใช่มั้ย ทำไมเค้าถึงไม่มาช่วย มันเป็นวันที่เฉียดชีวิตเราครอบครัวเรา แต่กลับถูกเมินไป หรือว่าปล่อยไปก็ไม่เป็นไรหรอคะ 

ขออภัยที่เราพิมพ์แบบนี้ ถึงมันจะเป็นเรื่องในบ้าน ในครอบครัว แต่เราต้องการความช่วยเหลือจริงๆค่ะ