คุย1เดือน ผ่านมาครบ1ปีแล้วยังเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้เลย

คนคุย นานแค่ไหนกว่าเราจะลืม

เราเคยคุยกับคนคนหนึ่ง เค้าอยู่เชียงใหม่ เราอยู่กรุงเทพ เค้าเป็นเพื่อนของเพื่อนเราอีกที เราชอบเค้าก่อนเลยทักไป ตอนแรกชอบเฟิร์สอิมเพรซชั่น เห็นแล้วแบบคนนี้ใช่เลยว่ะ เค้าน่ารักมาก พอคุยกันไปเรื่อยๆ ยิ่งกลายเป็นว่ายิ่งชอบเข้าไปใหญ่ แต่เราพยายามนิ่งมากๆ แต่ในใจคือไปแล้ว555555 ตอนแรกเราเป็นคนชวนคุยบ่อยๆ พอหลังๆเรานิ่งขึ้น เพราะเค้าเริ่มจะชวนคุยเยอะ มางุ้งงิ้งใส่ เราก็ตอบแบบ กวนๆแต่ความจริงคือจิกตีนพิมพ์อยู่555555 เค้าเริ่มรุกมากขึ้น คุยไปสักพักก็รู้เค้าน่ารักว่ะ มันทำให้เรารู้ว่าคนนี้โคตรดี แต่มันก็มีอุปสรรคที่เหมือนจะเล็กแต่ใหญ่มาก เมื่อตอนแอดมิชชั่น เค้าเลือก4อันดับเป็นมชหมดเลย แอบน้อยใจอยู่นะ พอมีช่วงจังหวะนึงที่เราเริ่มจะจริงจัง รีบที่แบบที่เราคุยกันนี้มันจะเปลี่ยนสถานะอะไรได้มั้ย กลับกลายเป็นเค้าเปลี่ยนไป จากเค้าเริ่มรุก กลายเป็นเค้าเริ่มเงียบ พอสักพักเค้ามาบอกเราว่า เรากับเค้ามันเข้ากันไม่ได้ เค้าไม่เคมีกับเรา แอบเสียใจนะ ไม่แอบแล้วแหละ5555555 เสียใจ แล้วเรากับเค้าก็เลิกคุยกันไปในที่สุด เหมือนจะจากกันด้วยดี เราไม่ได้ทะเลาะอะไรกัน นึกถึงประโยคนึง " ถ้าเค้าไม่อินกับเราแล้ว เราจะยื้อเค้าไว้ทำไมวะ " เวลาผ่านไปครบ1ปีเมื่อต้นเดือนที่เราเลิกคุยกัน เรายังจำไม่ลืม เรายังเริ่มต้นใหม่กับใครไม่ได้ มันรู้สึกเสียเซล์ฟเพราะเค้าคือคนคุยคนแรกของเรา เพราะแบบนี้สินะ มันถึงเป็นแผลเป็นที่แตะโดนทีไรก็ยังรู้สึก แต่ไม่ได้เจ็บปวดแล้ว

ที่มาตั้งกระทู้นี้เพราะเมื่อวาน เราไปห้างห้างนึงที่อยู่ใกล้บ้านเค้า เค้าไปเล่นน้ำที่นั่นตลอด ใช่ เราไปเชียงใหม่ ตื่นเต้นนะที่คิดว่าต้องเจอแน่ๆ แล้วก็ได้เจอจริงๆ เค้าเดินกับคนใหม่ ผู้หญิงคนนั้นน่ารักดีนะ ตอนเห็นเค้าเดินด้วยกันนี่หน้ามันชาไปหมด มันจุกอก ไม่ได้อยากร้องไห้นะ แต่มันพูดไม่ออก มันตันไปหมดเลย

ดีใจด้วยนะที่เธอเริ่มต้นใหม่สักที
ดีใจด้วยนะที่พบเจอความสุขสักที
ต่างกันกับฉันที่ยังคงจมอยู่
เหมือนว่ายังมีเธออยู่
ฉันต้องการจะลืมมันเหมือนที่เธอลืมฉันวันนี้

ไม่เคยอินเพลงไหนเท่ากับเพลงนี้มาก่อนเลย5555555 ดีใจด้วยนะ