ยังรักเขาอยู่ แต่จำเป็นต้องห่างกัน

สวัสดีคะ พอดีมีปัญหาจะมาเล่าให้ฟัง เราเป็นทอม มีแฟน เราครบกันมาจะ 4 ปี จะเข้าปีที่ 5 เมื่อเขาเราทำงานด้วยกัน ที่เดียวกัน ส่วนนั้นเราไม่ห่างกันเลย อยู่ด้วยกันเสมอ ไปไหนด้วย ไปด้วยกันทุกที่ แต่ด้วยปัญหาที่ทำงาน จึงตัดสิ้นใจออกจากงานด้วยกันทั้งคู่ ส่วนนั้นเราทั้งคู่ตกงานเป็นเวลา 3 เดือน เรากับแฟนได้ต้องลงที่จะไปหางานต่างจังหวัด เราได้ตัดสินใจไปทำงานที่เชียงใหม่ แต่เราไม่ได้ทำงานที่เดียวกันเหมือนเดิม ส่วนแรกๆเขาก็ทำใจไม่ได้หรอกที่ไม่ได้งานที่เดียวกัน แต่ก็เข้าใจว่าอย่างไงก็ไม่เหมาะสมที่จะทำงานด้วยกัน เรามาอยู่หอเราตัดสินใจที่จะเอารถมาคันเดียว เราจะไปส่งแฟนเราไปทำงานก่อนแล้วก็ค่อยไปที่ทำงานเรา แม้ว่าที่ทำงานของเราจะใกล้กว่า แฟนเราเป็นคนขับรถไม่ค่อยแข็ง เราก็อยากให้แฟนเราพยายามขับนะ แต่เชียงใหม่รถหมดเยอะด้วยเราเข้าใจเราเลยตัดสินใจที่จะไปส่งเขาเสมอ แต่ระยะหลังๆ มีคนเข้ามาอยู่หอใหม่ด้วยที่เขาเป็นคนบ้านเดียวกัน เข้ามาทักทายทำความรู้จัก สำหรับเราก็เฉยๆ แต่แฟนเราเป็นคนที่ชอบสนิทกับทุกคน คุยกับทุกคน เป็นคนคุยเก่ง น่ารัก ดีใจ เลยสนิทกับพี่ที่หอที่เข้ามาใหม่ได้เร็ว จนบางที่ทำให้เรารู้สึกน้อยใจ สนิทที่ว่าแฟนเราขอให้ไปส่งไหนด้วยหมด อยากไปไหนได้หมด จนทำให้เรารู้จึกไม่มีตัวตน บ้างครั้งก็คิดไปเองว่าแฟนเราต้องเขาแน่เลย แฟนเขาหลังจากนั้นก็ไม่ได้พึ่งพาไรเราเลย และพอพี่เขาไม่สบายกลับดูแลพี่เขาดีกว่าเราสะอีก มันเลยทำให้เราอยากเลิกกันแฟนเรา ทั้งที่ยังรักเขาอยุ่ มันทรมานมากเลย เลยที่ห่างกัน มันก็คือเลิกกันใช่ไหมคะ เราอึดอัดเลยไม่สามารถอยู่หอที่นี้ไม่ได้อีก เราเลยตัดสิ้นใจที่จะกลับบ้าน เราไม่อยากทิ้งเขาไว้ที่นั้นนะจริงๆ ห่วงเขาเสมอ

ต้องขอโทษด้วยนะคะอาจจะพิมพ์ผิด พึ่งตั้งกระทู้เป็นครั้งแรก