ช่วยฟังเรื่องของเราหน่อยนะ
ตั้งแต่เด็กเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย อยู่ทั้งโรงเรียนสห และโรงเรียนชายล้วนมา มีเพื่อนทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เคยทั้งเล่นบอลเล่นบาสกับเพื่อนผู้ชาย ชกต่อยตีทะเลาะกัน แต่ก็เคยนั่งเล่นหมากเก็บกับเพื่อนผู้หญิง (มันก็สนุกดีนะ) แต่ไม่เคยคิดแต่งหญิง หรือไม่เคยมีความรู้สึกกับเพื่อนผู้ชายเลย ตอนเด็ก ๆ เคยแอบกลัวเพื่อนผู้ชายที่ดูตุ้งติ้ง หรือดูไม่แมน ด้วยซ้ำไป
ตอนมหาวิทยาลัย เรามีแฟน (ผู้หญิง) จีบสาวตามปกติ รักใครก็รักจริง ไม่คบซ้อน เคยคิดจริงจัง อยากแต่งงาน เคยมีเพศสัมพันธ์กับแฟน ไม่เคยรู้สึกสับสนในตัวเอง มีเพื่อนสนิท ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เกย์ มีรุ่นพี่ที่สนิทที่เป็นทุกเพศทุกแบบ ทั้งกะเทยแต่งหญิง ออกสาว เพื่อนเกย์ชอบผู้ชายแมนๆ เราว่าเราเปิดกว้างในแง่ของเพื่อนมาก ๆ ไม่รังเกียจอะไรใครอีกแล้ว แต่ที่ผ่านมา จะสนใจแต่ผู้หญิง ดูนางแบบ ดาราผู้หญิง เป็นปกติเหมือนเพื่อนผู้ชายทุกอย่าง แค่ไม่ได้ออกสื่อ (เช่น แชร์รูปนางแบบ ฯลฯ ไม่มี คือดูเงียบๆ หื่นเงียบๆ ไม่ชอบเล่นโซเชียล)
สุดท้ายเลิกรากับแฟนไป ก็เจ็บปวด แต่ไม่เป็นไร อดทน เข้าสู่วัยทำงาน เจอรุ่นพี่รุ่นน้องที่ที่ทำงาน แอบชอบเพื่อนร่วมงานผู้หญิง จีบเพื่อนร่วมงานผู้หญิง ไม่เคยรู้สึกหันเหไปชอบผู้ชาย อย่างมากที่สุดคือ มองมันแล้วรู้สึกว่า อยากจะหล่อแบบมัน อยากจะดูดีแบบมัน แต่ไม่ได้อยากจะเอามัน เราเป็นโสดมานาน หน้าตาเราไม่ได้ดี แต่ออกขาว ๆ ตี๋ ๆ ไม่ใช่คนแสดงออกว่าบ้าผู้หญิง ไม่เที่ยวผู้หญิง ไม่กินเหล้า โดนแซวบ่อยว่าเป็นเกย์หรือเปล่า ชอบผู้ชายหรือเปล่า แล้วเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิง กับเกย์ ซะเยอะ โดนแซวบ่อย แต่ไม่เคยรู้สึกอะไร
เมื่อต้นปี เราเจอรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่ที่ทำงาน เขาเป็นโสด และเคยมีแฟนเป็นผู้หญิง ไม่เคยแสดงออกอะไรเลยว่าเค้าสนใจผู้ชาย เป็นคนที่ดูปกติทุกอย่าง เป็นคนฉลาด ใจดี รับฟัง เป็นคนตลก ศูนย์กลางและจุดสนใจของคน แต่เค้าในแง่ส่วนตัว เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ทำอะไรคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ดูไม่ได้เดือดร้อนว่าต้องมีแฟนอะไร เราบังเอิญมีงานอดิเรกที่สนใจตรงกัน เลยแชร์อะไรกันได้หลายๆ อย่าง
เราจีบเพื่อนร่วมงานผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันซักพัก แล้วเลิกกัน เราอกหัก เจ็บปวด ว้าวุ่น ฟุ้งซ่าน เราปรึกษาหลาย ๆ คน แต่ไม่มีใครให้คำปรึกษาได้เหมือนพี่คนนี้ และรับฟังเราได้เหมือนพี่คนนี้ เราสนิทกับพี่เค้ามากขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกอยากแชร์ชีวิต ประสบการณ์ต่างๆ กับพี่คนนี้ พี่เค้าก็แชร์ความเห็น เรื่องราว ความรู้สึกหลายๆ อย่าง กับเรา สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีเสมอคือ เค้าเล่าเรื่องชีวิตของเค้าให้เราฟัง หลายๆ เรื่อง ที่เค้าไม่เคยเล่าให้ใครฟัง พี่เค้าอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เสียตั้งแต่เด็ก เติบโตมาแบบคนเดียว ไม่ค่อยแชร์อะไรกับใคร เรายินดีรับฟัง เค้าก็ยินดีที่จะเล่า
เราใช้เวลาไม่นานก็สนิทกันมากๆ รู้เรื่องของกันและกันมากๆ เรียกได้ว่า คุยกันเกือบทุกวัน ทุกครั้งจะสบายใจมากที่ได้คุยกับพี่เค้า เราปกติไม่ใช่คนกว้างขวางที่เข้ากับทุกคนไปหมดอยู่แล้ว ปกติเราไม่ค่อยไปเที่ยวไปกินข้าวกับเพื่อนที่ออฟฟิศ แต่พี่เค้าจะมีคนสนใจมีคนชวนไปไหนมาไหนตลอด แต่หลายๆ ครั้ง พี่เค้าจะแยกไปกับเรา เล่าเรื่องต่างๆ ปรึกษาเรื่องของเค้า ให้เราฟัง ตอนเราอกหักใหม่ๆ เราเครียดมาก บางทีคุยปรึกษากับพี่เค้าหนัก กินเหล้าแก้เซ็ง เมาไปนอนที่บ้านพี่เค้า เค้าไม่เคยรังเกียจ บางทีเซ็งทำอะไรไม่ถูก เราก็ไปนั่งที่บ้านพี่เค้า เล่นเกม ดูหนัง เราว่าเรามีความสุข แต่จะเรียกมันว่า ชอบแบบแฟน หรือรัก เราไม่รู้จริงๆ บางทีก็เหมือนเพื่อนสนิท บางทีก็มากกว่านั้น
เราเริ่มสงสัยว่าเราชอบพี่เค้ารึเปล่า ตอนที่เรารู้สึกตัวว่า มันเจ็บจี๊ดตรงหัวใจ แบบเจ็บแปล๊บเป็นความรู้สึกขึ้นมา (ไม่รู้ว่าเคยเป็นกันไหม) เวลาพี่เค้าพูดเรื่องเล็กๆ อย่างเช่น ผู้หญิงคนนี้น่ารักนะ หรือบางทีเค้าแค่แนะนำให้เราเสียด้วยซ้ำว่า น้องคนนี้เป็นคนดี สวย น่ารัก ให้เราลองจีบคนนี้ไหม เราฟังแล้วเจ็บมาก แต่ต้องทำเหมือนไม่มีอะไร หัวเราะแห้งๆ แล้วเปลี่ยนเรื่อง บางทีเราอยากไปเที่ยว (จริงๆคืออยากไปกับเค้า) พี่เค้าบอกว่า ไม่ลองชวนน้องผู้หญิงแผนกนั้นนี้ไปล่ะ ฟังแล้วเจ็บจี๊ด เคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันสองคน เราว่าเราสนุกดี และโอเคที่จะแชร์เวลากับพี่คนนี้ ไม่ว่าในฐานะอะไร แต่บางทีเค้าก็ทักขึ้นมาว่า โห ผู้ชายสองคนไปเที่ยวด้วยกัน ไม่เหงาเหรอวะ คือเค้าจะบอกว่า เค้าไม่เป็นไร ไปได้ แต่กลัวเราไม่โอเค คือเราโอเคมาก แต่เหมือนมันย้ำว่า เค้าไม่ได้ชอบผู้ชายเลย แต่เราว่าเรามีความสุขมากเวลาที่อยู่ด้วยกัน คุยกัน เถียงกันบ้างตามปกติ แต่ทุกครั้งเรารู้สึกว่าพี่เค้าน่ารักและซื่อตรง ยิ่งคุย ยิ่งชอบ
ลึกๆ ในใจ เราหวังว่าพี่เค้าจะชอบเราแบบที่เราชอบเค้า อยากจะลองคบกันดูแบบที่เปิดใจกันตรงๆ ได้ว่า เราอยากเป็นคนพิเศษของเค้า และเค้าคือคนพิเศษของเรา แม้ว่าทุกวันนี้ มีหลายครั้งที่เรารู้สึกว่าพี่เค้าให้เราเป็นพิเศษ ให้แบบที่เค้าไม่ได้ให้กับใคร แต่เราก็ไม่แน่ใจหรอก ว่าเราแค่บังเอิญเพราะสนิทกัน หรือเพราะเค้าคิดแบบที่เราคิด
เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราคิดยังไงกันแน่ แต่เราไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้ชายมาก่อน จริงๆ ตอนนี้ก็ไม่เคยจินตนาการได้ว่า การมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายมันเป็นยังไง ไม่ได้รู้สึกถึงขนาดมีอารมณ์ทางเพศกับพี่เค้า แต่รู้สึกอบอุ่น อยากอยู่ใกล้ๆ อยากใช้เวลาด้วย บางทีเดินไปไหนด้วยกันพี่เค้าโอบไหล่เรา โคตรเขิน (แบบที่เพื่อนผู้ชายเดิน เรามีเพื่อนผู้ชายที่เวลาเดินจะโอบไหล่เพื่อนผุ้ชาย แต่ไม่เคยรู้สึกกับใครเท่ากับพี่เค้า)
ยังยืนยันว่า ถ้าถามว่ายังรู้สึกกับผู้หญิงอยู่ไหม ก็ยังมีความรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้สวย น่ารัก ยังมีความหลงใหลกับผู้หญิงอยู่เหมือนเดิม ไม่ได้รู้สึกเปลี่ยนขนาดที่ว่า ชอบผู้ชายแบบ เปลี่ยนไปดูหนังโป๊ผู้ชาย หรือดูรูปผู้ชายแล้วมีอารมณ์ แต่ความรู้สึกเรา จะหวั่นไหวกับพี่ผู้ชายคนนี้เท่านั้น คนเดียว ยอมรับแล้วว่าชอบเลยล่ะ
อึดอัดมาก ไม่รู้จะบอกเค้ายังไง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรบอกรึเปล่า เพราะกลัวจะเสียเค้าไป กลัวเค้ารังเกียจ เคยพูดเล่นๆ ว่า พี่เปิดกว้างให้กับผู้ชายไหม พี่เค้าตอบเราว่า พี่เค้าไม่มีความรู้สึกกับผู้ชายมาก่อน แต่ถ้ามันจะมี แล้วมันรักไปแล้ว มันก็คือรัก ไม่ว่าเพศไหน เราโคตรเขิน ทั้งๆที่ เค้าไม่ได้บอกว่าเค้าคิดอะไรกับเรา
แค่อยากระบาย แต่ถ้ามีคำแนะนำ หรือมีความเห็น ช่วยบอกเราทีครับ ว่าเราควรทำยังไง ปรึกษาใครไม่ได้เลย งานเราวงการมันแคบมาก เราไม่แคร์ถ้าคนอื่นจะมองเราไม่ดี แต่เราไม่อยากให้เดือดร้อนพี่เค้า
เคยชอบผู้หญิงมาตลอด แต่วันนี้กลับมีความรู้สึกให้กับผู้ชาย ความอึดอัดที่ไม่อาจแสดงออกได้
ตั้งแต่เด็กเราไม่เคยรู้สึกแบบนี้เลย อยู่ทั้งโรงเรียนสห และโรงเรียนชายล้วนมา มีเพื่อนทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เคยทั้งเล่นบอลเล่นบาสกับเพื่อนผู้ชาย ชกต่อยตีทะเลาะกัน แต่ก็เคยนั่งเล่นหมากเก็บกับเพื่อนผู้หญิง (มันก็สนุกดีนะ) แต่ไม่เคยคิดแต่งหญิง หรือไม่เคยมีความรู้สึกกับเพื่อนผู้ชายเลย ตอนเด็ก ๆ เคยแอบกลัวเพื่อนผู้ชายที่ดูตุ้งติ้ง หรือดูไม่แมน ด้วยซ้ำไป
ตอนมหาวิทยาลัย เรามีแฟน (ผู้หญิง) จีบสาวตามปกติ รักใครก็รักจริง ไม่คบซ้อน เคยคิดจริงจัง อยากแต่งงาน เคยมีเพศสัมพันธ์กับแฟน ไม่เคยรู้สึกสับสนในตัวเอง มีเพื่อนสนิท ทั้งผู้ชาย ผู้หญิง เกย์ มีรุ่นพี่ที่สนิทที่เป็นทุกเพศทุกแบบ ทั้งกะเทยแต่งหญิง ออกสาว เพื่อนเกย์ชอบผู้ชายแมนๆ เราว่าเราเปิดกว้างในแง่ของเพื่อนมาก ๆ ไม่รังเกียจอะไรใครอีกแล้ว แต่ที่ผ่านมา จะสนใจแต่ผู้หญิง ดูนางแบบ ดาราผู้หญิง เป็นปกติเหมือนเพื่อนผู้ชายทุกอย่าง แค่ไม่ได้ออกสื่อ (เช่น แชร์รูปนางแบบ ฯลฯ ไม่มี คือดูเงียบๆ หื่นเงียบๆ ไม่ชอบเล่นโซเชียล)
สุดท้ายเลิกรากับแฟนไป ก็เจ็บปวด แต่ไม่เป็นไร อดทน เข้าสู่วัยทำงาน เจอรุ่นพี่รุ่นน้องที่ที่ทำงาน แอบชอบเพื่อนร่วมงานผู้หญิง จีบเพื่อนร่วมงานผู้หญิง ไม่เคยรู้สึกหันเหไปชอบผู้ชาย อย่างมากที่สุดคือ มองมันแล้วรู้สึกว่า อยากจะหล่อแบบมัน อยากจะดูดีแบบมัน แต่ไม่ได้อยากจะเอามัน เราเป็นโสดมานาน หน้าตาเราไม่ได้ดี แต่ออกขาว ๆ ตี๋ ๆ ไม่ใช่คนแสดงออกว่าบ้าผู้หญิง ไม่เที่ยวผู้หญิง ไม่กินเหล้า โดนแซวบ่อยว่าเป็นเกย์หรือเปล่า ชอบผู้ชายหรือเปล่า แล้วเพื่อนสนิทเป็นผู้หญิง กับเกย์ ซะเยอะ โดนแซวบ่อย แต่ไม่เคยรู้สึกอะไร
เมื่อต้นปี เราเจอรุ่นพี่ผู้ชายคนหนึ่งที่ที่ทำงาน เขาเป็นโสด และเคยมีแฟนเป็นผู้หญิง ไม่เคยแสดงออกอะไรเลยว่าเค้าสนใจผู้ชาย เป็นคนที่ดูปกติทุกอย่าง เป็นคนฉลาด ใจดี รับฟัง เป็นคนตลก ศูนย์กลางและจุดสนใจของคน แต่เค้าในแง่ส่วนตัว เป็นคนมีโลกส่วนตัวสูง ทำอะไรคนเดียว ไปไหนมาไหนคนเดียว ดูไม่ได้เดือดร้อนว่าต้องมีแฟนอะไร เราบังเอิญมีงานอดิเรกที่สนใจตรงกัน เลยแชร์อะไรกันได้หลายๆ อย่าง
เราจีบเพื่อนร่วมงานผู้หญิงคนหนึ่ง คบกันซักพัก แล้วเลิกกัน เราอกหัก เจ็บปวด ว้าวุ่น ฟุ้งซ่าน เราปรึกษาหลาย ๆ คน แต่ไม่มีใครให้คำปรึกษาได้เหมือนพี่คนนี้ และรับฟังเราได้เหมือนพี่คนนี้ เราสนิทกับพี่เค้ามากขึ้นเรื่อย ๆ รู้สึกอยากแชร์ชีวิต ประสบการณ์ต่างๆ กับพี่คนนี้ พี่เค้าก็แชร์ความเห็น เรื่องราว ความรู้สึกหลายๆ อย่าง กับเรา สิ่งที่ทำให้เรารู้สึกดีเสมอคือ เค้าเล่าเรื่องชีวิตของเค้าให้เราฟัง หลายๆ เรื่อง ที่เค้าไม่เคยเล่าให้ใครฟัง พี่เค้าอยู่คนเดียวตั้งแต่เด็ก พ่อแม่เสียตั้งแต่เด็ก เติบโตมาแบบคนเดียว ไม่ค่อยแชร์อะไรกับใคร เรายินดีรับฟัง เค้าก็ยินดีที่จะเล่า
เราใช้เวลาไม่นานก็สนิทกันมากๆ รู้เรื่องของกันและกันมากๆ เรียกได้ว่า คุยกันเกือบทุกวัน ทุกครั้งจะสบายใจมากที่ได้คุยกับพี่เค้า เราปกติไม่ใช่คนกว้างขวางที่เข้ากับทุกคนไปหมดอยู่แล้ว ปกติเราไม่ค่อยไปเที่ยวไปกินข้าวกับเพื่อนที่ออฟฟิศ แต่พี่เค้าจะมีคนสนใจมีคนชวนไปไหนมาไหนตลอด แต่หลายๆ ครั้ง พี่เค้าจะแยกไปกับเรา เล่าเรื่องต่างๆ ปรึกษาเรื่องของเค้า ให้เราฟัง ตอนเราอกหักใหม่ๆ เราเครียดมาก บางทีคุยปรึกษากับพี่เค้าหนัก กินเหล้าแก้เซ็ง เมาไปนอนที่บ้านพี่เค้า เค้าไม่เคยรังเกียจ บางทีเซ็งทำอะไรไม่ถูก เราก็ไปนั่งที่บ้านพี่เค้า เล่นเกม ดูหนัง เราว่าเรามีความสุข แต่จะเรียกมันว่า ชอบแบบแฟน หรือรัก เราไม่รู้จริงๆ บางทีก็เหมือนเพื่อนสนิท บางทีก็มากกว่านั้น
เราเริ่มสงสัยว่าเราชอบพี่เค้ารึเปล่า ตอนที่เรารู้สึกตัวว่า มันเจ็บจี๊ดตรงหัวใจ แบบเจ็บแปล๊บเป็นความรู้สึกขึ้นมา (ไม่รู้ว่าเคยเป็นกันไหม) เวลาพี่เค้าพูดเรื่องเล็กๆ อย่างเช่น ผู้หญิงคนนี้น่ารักนะ หรือบางทีเค้าแค่แนะนำให้เราเสียด้วยซ้ำว่า น้องคนนี้เป็นคนดี สวย น่ารัก ให้เราลองจีบคนนี้ไหม เราฟังแล้วเจ็บมาก แต่ต้องทำเหมือนไม่มีอะไร หัวเราะแห้งๆ แล้วเปลี่ยนเรื่อง บางทีเราอยากไปเที่ยว (จริงๆคืออยากไปกับเค้า) พี่เค้าบอกว่า ไม่ลองชวนน้องผู้หญิงแผนกนั้นนี้ไปล่ะ ฟังแล้วเจ็บจี๊ด เคยไปเที่ยวต่างจังหวัดด้วยกันสองคน เราว่าเราสนุกดี และโอเคที่จะแชร์เวลากับพี่คนนี้ ไม่ว่าในฐานะอะไร แต่บางทีเค้าก็ทักขึ้นมาว่า โห ผู้ชายสองคนไปเที่ยวด้วยกัน ไม่เหงาเหรอวะ คือเค้าจะบอกว่า เค้าไม่เป็นไร ไปได้ แต่กลัวเราไม่โอเค คือเราโอเคมาก แต่เหมือนมันย้ำว่า เค้าไม่ได้ชอบผู้ชายเลย แต่เราว่าเรามีความสุขมากเวลาที่อยู่ด้วยกัน คุยกัน เถียงกันบ้างตามปกติ แต่ทุกครั้งเรารู้สึกว่าพี่เค้าน่ารักและซื่อตรง ยิ่งคุย ยิ่งชอบ
ลึกๆ ในใจ เราหวังว่าพี่เค้าจะชอบเราแบบที่เราชอบเค้า อยากจะลองคบกันดูแบบที่เปิดใจกันตรงๆ ได้ว่า เราอยากเป็นคนพิเศษของเค้า และเค้าคือคนพิเศษของเรา แม้ว่าทุกวันนี้ มีหลายครั้งที่เรารู้สึกว่าพี่เค้าให้เราเป็นพิเศษ ให้แบบที่เค้าไม่ได้ให้กับใคร แต่เราก็ไม่แน่ใจหรอก ว่าเราแค่บังเอิญเพราะสนิทกัน หรือเพราะเค้าคิดแบบที่เราคิด
เราไม่แน่ใจเหมือนกันว่าเราคิดยังไงกันแน่ แต่เราไม่เคยรู้สึกอะไรกับผู้ชายมาก่อน จริงๆ ตอนนี้ก็ไม่เคยจินตนาการได้ว่า การมีเพศสัมพันธ์กับผู้ชายมันเป็นยังไง ไม่ได้รู้สึกถึงขนาดมีอารมณ์ทางเพศกับพี่เค้า แต่รู้สึกอบอุ่น อยากอยู่ใกล้ๆ อยากใช้เวลาด้วย บางทีเดินไปไหนด้วยกันพี่เค้าโอบไหล่เรา โคตรเขิน (แบบที่เพื่อนผู้ชายเดิน เรามีเพื่อนผู้ชายที่เวลาเดินจะโอบไหล่เพื่อนผุ้ชาย แต่ไม่เคยรู้สึกกับใครเท่ากับพี่เค้า)
ยังยืนยันว่า ถ้าถามว่ายังรู้สึกกับผู้หญิงอยู่ไหม ก็ยังมีความรู้สึกว่า ผู้หญิงคนนี้สวย น่ารัก ยังมีความหลงใหลกับผู้หญิงอยู่เหมือนเดิม ไม่ได้รู้สึกเปลี่ยนขนาดที่ว่า ชอบผู้ชายแบบ เปลี่ยนไปดูหนังโป๊ผู้ชาย หรือดูรูปผู้ชายแล้วมีอารมณ์ แต่ความรู้สึกเรา จะหวั่นไหวกับพี่ผู้ชายคนนี้เท่านั้น คนเดียว ยอมรับแล้วว่าชอบเลยล่ะ
อึดอัดมาก ไม่รู้จะบอกเค้ายังไง ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าควรบอกรึเปล่า เพราะกลัวจะเสียเค้าไป กลัวเค้ารังเกียจ เคยพูดเล่นๆ ว่า พี่เปิดกว้างให้กับผู้ชายไหม พี่เค้าตอบเราว่า พี่เค้าไม่มีความรู้สึกกับผู้ชายมาก่อน แต่ถ้ามันจะมี แล้วมันรักไปแล้ว มันก็คือรัก ไม่ว่าเพศไหน เราโคตรเขิน ทั้งๆที่ เค้าไม่ได้บอกว่าเค้าคิดอะไรกับเรา
แค่อยากระบาย แต่ถ้ามีคำแนะนำ หรือมีความเห็น ช่วยบอกเราทีครับ ว่าเราควรทำยังไง ปรึกษาใครไม่ได้เลย งานเราวงการมันแคบมาก เราไม่แคร์ถ้าคนอื่นจะมองเราไม่ดี แต่เราไม่อยากให้เดือดร้อนพี่เค้า