แฟนคนปัจจุบันของเรา เราวางแผนอนาคตด้วยกัน ว่าสุดท้ายแล้วจะกับไปแต่งงานกัน ใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่บ้านนอก แฟนกำลังจะหางานที่บ้านทำ โดยให้เราเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวขายของอยู่บ้าน... ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่นไปได้ด้วยดี แต่ว่า เรากับแฟน เป็นคนบ้านเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน อดีตเมื่อ 8 ปีที่แล้ว เราเคยมีแฟนสมัยวัยรุ่น แฟนเราเกเร อัธพาล ตามประสาวัยรุ่น เราเรียนไปมีแฟนไปด้วย แต่สุดท้ายแล้วเราเรียนจบ อยู่กับแฟนเก่า ได้ ไม่กี่ปี ก็เลิกรากันไป เพราะเป็นเด็ก ไม่มีความคิด วุฒิภาวะในการคิด ที่จะมีครอบครัวหรือสร้างครอบครัวไม่มีเลย
ย้อนมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้ต่างคนต่างโตแล้ว ชีวิตของเราก็มีงานประจำทำ เราก็ใช้ชีวิตของเราให้ดี โดยที่เราจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ส่วนแฟนเก่าเรา ชีวิตของเขาก็แย่ ไม่มีความคิดเหมือนเดิม ไม่ทำงาน ไม่ทำอะไร ไม่มีอะไร ใช้ชีวิตไปเป็นวันๆ
แล้วตอนนี้แฟนคนปัจจุบันของเรา ครอบครัว ฐานะ การศึกษา ที่บ้านของเขาดีทุกๆอย่าง เขาเคยมีแฟน แต่ไม่ได้ คบกันจนถึงขั้นพาเข้าบ้าน มาใช้ชีวิตเป็นครอบครัว เหมือนเรา... แต่ถ้าว่า แฟนเราคนปัจจุบันเขา ไม่ค่อยโอเครกับอดีของเรา กับแฟนเก่าขอวเราสักเท่าไหร่ ถ้าจะไปอยู่บ้านที่บ้านนอกด้วยกัน กลัวแฟนเราของเราจะมาวุ่นวาย ซึ่งเราว่าไม่น่าจะมายุ่งวุ่นวายอะไร เพราะเลิกกันไปนานแล้ว..
แล้วตอนนี้ เรากลับมายั่งคิดว่าเราควรจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้ ปัญหานี้ เรารักแฟนคนปัจจุบันนี้มากๆ เราไม่เคยเทียบเขากับใคร ว่าเขาต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ เรารักเขาด้วยใจ รักที่เขาเป็นเขา รักที่เขา เป็นคน ตั้งใจ จริงใจ ...แต่พอมาในวันนี้ เหมือนเราไม่เหมาะกับเขาเลย เรามีอดีตที่แย่ เคยมีแฟน ใช้ชีวิตด้วยกันในวัยเรียน ซึ่งก็เคยมีแต่แฟนเก่าของเขาไม่ได้แย่ เหมือนของเรา ครอบครัวของแฟนปัจจุบัน เขาสมบูรณ์แบบ ครบ พ่อแม่ น้อง มีบ้านมีรถ ฐานะดี แต่ของเรา เรามีแต่แม่ ไม่มีพ่อ พ่อตายไปแล้ว แม่เราก็มีแฟนใหม่ แม่ก็มีครอบครัวของแม่ เราไม่มีบ้านอยู่ มีแต่ที่ที่บ้าน ที่ดินเปล่าๆ เราทำงานประจำ อยู่ต่างจังหวัด ซึ่ง มันคงไม่มีอะไรเลยที่เราเหมาะสมกับเขา เรามีแค่ใจ กับความรักที่ใครไป กับการกระทำที่หนักแน่นของเราว่ารักซื่อสัตย์และรักเขาจริงๆ อยากจะสร้างครอบครัวกับเขา แต่..... แล้ว เราคงต้องยอมรับความจริงใช่ไหม ว่า เรากับเขามันต่างกันมาก เราควรที่จะต้องเดินออกมาจากชีวิตของเขาใช่ไหม
แฟนคนปัจจุบันไม่ค่อยโอเครกับอดีตของเราอดีตของเรามีแฟนเก่าที่นิสัยไม่ดั อัธพาลไม่เอาไหนเราควรทำยังไงดี
แฟนคนปัจจุบันของเรา เราวางแผนอนาคตด้วยกัน ว่าสุดท้ายแล้วจะกับไปแต่งงานกัน ใช้ชีวิตบั้นปลายอยู่ที่บ้านนอก แฟนกำลังจะหางานที่บ้านทำ โดยให้เราเปิดร้านก๋วยเตี๋ยวขายของอยู่บ้าน... ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่นไปได้ด้วยดี แต่ว่า เรากับแฟน เป็นคนบ้านเดียวกัน จังหวัดเดียวกัน อดีตเมื่อ 8 ปีที่แล้ว เราเคยมีแฟนสมัยวัยรุ่น แฟนเราเกเร อัธพาล ตามประสาวัยรุ่น เราเรียนไปมีแฟนไปด้วย แต่สุดท้ายแล้วเราเรียนจบ อยู่กับแฟนเก่า ได้ ไม่กี่ปี ก็เลิกรากันไป เพราะเป็นเด็ก ไม่มีความคิด วุฒิภาวะในการคิด ที่จะมีครอบครัวหรือสร้างครอบครัวไม่มีเลย
ย้อนมาที่ปัจจุบัน ตอนนี้ต่างคนต่างโตแล้ว ชีวิตของเราก็มีงานประจำทำ เราก็ใช้ชีวิตของเราให้ดี โดยที่เราจะไม่ทำผิดพลาดเหมือนในอดีตที่ผ่านมา ส่วนแฟนเก่าเรา ชีวิตของเขาก็แย่ ไม่มีความคิดเหมือนเดิม ไม่ทำงาน ไม่ทำอะไร ไม่มีอะไร ใช้ชีวิตไปเป็นวันๆ
แล้วตอนนี้แฟนคนปัจจุบันของเรา ครอบครัว ฐานะ การศึกษา ที่บ้านของเขาดีทุกๆอย่าง เขาเคยมีแฟน แต่ไม่ได้ คบกันจนถึงขั้นพาเข้าบ้าน มาใช้ชีวิตเป็นครอบครัว เหมือนเรา... แต่ถ้าว่า แฟนเราคนปัจจุบันเขา ไม่ค่อยโอเครกับอดีของเรา กับแฟนเก่าขอวเราสักเท่าไหร่ ถ้าจะไปอยู่บ้านที่บ้านนอกด้วยกัน กลัวแฟนเราของเราจะมาวุ่นวาย ซึ่งเราว่าไม่น่าจะมายุ่งวุ่นวายอะไร เพราะเลิกกันไปนานแล้ว..
แล้วตอนนี้ เรากลับมายั่งคิดว่าเราควรจะทำยังไงดีกับเรื่องนี้ ปัญหานี้ เรารักแฟนคนปัจจุบันนี้มากๆ เราไม่เคยเทียบเขากับใคร ว่าเขาต้องเป็นแบบนั้นแบบนี้ เรารักเขาด้วยใจ รักที่เขาเป็นเขา รักที่เขา เป็นคน ตั้งใจ จริงใจ ...แต่พอมาในวันนี้ เหมือนเราไม่เหมาะกับเขาเลย เรามีอดีตที่แย่ เคยมีแฟน ใช้ชีวิตด้วยกันในวัยเรียน ซึ่งก็เคยมีแต่แฟนเก่าของเขาไม่ได้แย่ เหมือนของเรา ครอบครัวของแฟนปัจจุบัน เขาสมบูรณ์แบบ ครบ พ่อแม่ น้อง มีบ้านมีรถ ฐานะดี แต่ของเรา เรามีแต่แม่ ไม่มีพ่อ พ่อตายไปแล้ว แม่เราก็มีแฟนใหม่ แม่ก็มีครอบครัวของแม่ เราไม่มีบ้านอยู่ มีแต่ที่ที่บ้าน ที่ดินเปล่าๆ เราทำงานประจำ อยู่ต่างจังหวัด ซึ่ง มันคงไม่มีอะไรเลยที่เราเหมาะสมกับเขา เรามีแค่ใจ กับความรักที่ใครไป กับการกระทำที่หนักแน่นของเราว่ารักซื่อสัตย์และรักเขาจริงๆ อยากจะสร้างครอบครัวกับเขา แต่..... แล้ว เราคงต้องยอมรับความจริงใช่ไหม ว่า เรากับเขามันต่างกันมาก เราควรที่จะต้องเดินออกมาจากชีวิตของเขาใช่ไหม