หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
กระทู้สนทนา
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
๐๐๐ กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่าง ๐๐๐
กรุ่นอายอวลยวนถวิลมิสิ้นสร่างกลีบบอบบางบานแย้มแต้มหยาดใสน้ำค้างพราววาววับจับกลางใจ-เกสรไล้ชโลมต้องละอองนวล รำเพยลมฉมรื่นชื่นนาสาแทรกอุราเร้ารึงคะนึงหวนแนบจุมพิตชิดพร้อมถนอมนวลมิลามลวนรุกเร่งเกรงช้ำรอย
seagrass01
**** องุ่น ****
** รำพึงเพรียกเรียกแสงแจ้งสว่าง สายสล้างทองจรัสรัศมี ประภาสส่องกวาดทั่วปฐพี ขอบฟ้าเจิมแต้มสีคลี่ทองทา ** ** จ้าจ้าดวงอาทิตย์แรงฤทธิ์แต่ง กลมกลมใหญ่แดงแดง ณ. แพร่งฟ้า งานฉลองผองเหล่าสกุณา บินอวดฟ้
ผวน อั๊วะโหย่ว
###ยามเย็น ###
https://www.youtube.com/watch?v=XvQb-SjntE8 เพลงพระราชนิพนธิ์"ยามเย็น"จากยูทูปและภาพสวยจากอินเตอร์เนต ทินกร ทอแสง แจรงเจิด ภุมริน เพลินเพริด กระพือไหว กลิ่นหอมกรุ่น กำจาย ช่างอวลใจ พ
ส่องแสงตะวันฉาย
🌇 นกกลับรัง — ยามเย็นแห่งความสงบ 🕊️
อาทิตย์คล้อยลอยต่ำค่ำลงแล้ว ลมพัดแผ่วแว่วกล่อมย้อมอุษา เงาไม้ทอดแนวยาวคราวนิทรา กลบเวลาทั้งวันอันเหนื่อยล้า ฝูงนกน้อยล่องลมกลับรังเร้น สยายเส้นปีกโบยพลอยอ่อนค่า เสียงเจื้อยแจ้วแว่วหายกลางเวหา ดั่งลาท
กิรติ
O ก่อนหนาวจะผ่าวผ่าน .. O
0 ระยะห่างถ่างออกเหมือนบอกว่า ที่ผ่านตาผ่านหูได้รู้เห็น ทั้งเรื่องถกยกแย้งค่อยแต่งเป็น ความยากเข็ญในวิถีแห่งลีลา 0 เมื่อหยอกล้อขวางคั่นด้วยงันเงียบ การณ์จะเปรียบก็ชี้บ่งอยู่ตรงหน้า หวานเคยหวานก็สิ้นแล
สดายุ...
>>> อาทิตย์อัสดง <<<
อาบอวลไออาทิตย์อัสดง วินาทีคงเคลื่อนเลื่อนขยับ กล่นหม่นเมฆมัวหมองรอคำนับ คลี่ขับปรับวันขานจารเวลา ฟ้าขมอมส้มทองครรลองไล้ คล้ายข่มข้ามอาลัยในผืนหล้า นางนวลกางปีกร่อนผ่อนกายา คลายเหนื่อยล้าประโลมโน้มกล
รัชต์สารินท์
>>>หิ่งห้อย<<<
หิ่งห้อย... หิ่งห้อยน้อยรอนร้อนร่อนปีกฝัน เรืองอำพันท่ามราตรีพิศมัย สู่ท้องทุ่งจรุงพฤกษ์พงไพร เกาะยอดไหวใบข้าวราวสัญชาตญาณ จะหอบสร้อยร้อยวจีมีมนต์ขลัง อังบุหลันกลั่นหยาดดาวพราวผสาน กะจิดริดยิบย่อยรอ
รัชต์สารินท์
>>>ทางช้างเผือก<<<
เฝ้ามองคลื่นกระแซะทรายยามโพล้เพล้ ฟองขาวเห่ฟูฟ่องล่องขยับ สุดเวิ้งโค้งโยงทรายพรายระยับ ขับม่านฟ้ากรุ่นหนุนรัตติกาล ขอราตรีนี้เห็นคลองทางช้างเผือก ทอทอดเทือกกาแลคซึ่แผ่ไพศาล อบอุ่นเครือดวงดาวพราวพิมาน
รัชต์สารินท์
***รอยตราตรึงฝังอยู่มิรู้เลือน***
สายลมหยอกหมอกพรมกลางลมหนาว น้ำค้างพราวเกาะกอดยอดพฤกษา ดอกไม้งามยามอรุณละมุนตา สกุณาก้องกู่ควงคู่กัน... แดดแสงอ่อนตอนสายมอบไออุ่น หอมกลิ่นกรุ่นมาลีหลากสีสัน บัวกลางบึงชูช่อล้อตะวัน ก่อนสิ้นวันลับลาขอ
สุนันท์ยา
นิยายเรื่อง เมื่อตะวันขึ้นทิศตะวันตก
ผมทำงานเหนื่อยกลับมาบ้าน เหมือนกับทุกทีนั่นแหละ ในระหว่างที่อีกด้านของตะวัน กลับไม่มีดวงจันทร์ที่ปรากฏ ดวงอาทิตย์หายไปในเส้นขอบฟ้า แสงใกล้จะหายไป จู่ ๆ ดวงอาทิตย์ก็โผล่ขึ้นที่ด้านที่มันตก แล้วในวันน
สมาชิกหมายเลข 8089792
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay