หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
กระทู้สนทนา
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
>>>หิ่งห้อย<<<
หิ่งห้อย... หิ่งห้อยน้อยรอนร้อนร่อนปีกฝัน เรืองอำพันท่ามราตรีพิศมัย สู่ท้องทุ่งจรุงพฤกษ์พงไพร เกาะยอดไหวใบข้าวราวสัญชาตญาณ จะหอบสร้อยร้อยวจีมีมนต์ขลัง อังบุหลันกลั่นหยาดดาวพราวผสาน กะจิดริดยิบย่อยรอ
รัชต์สารินท์
**** องุ่น ****
** รำพึงเพรียกเรียกแสงแจ้งสว่าง สายสล้างทองจรัสรัศมี ประภาสส่องกวาดทั่วปฐพี ขอบฟ้าเจิมแต้มสีคลี่ทองทา ** ** จ้าจ้าดวงอาทิตย์แรงฤทธิ์แต่ง กลมกลมใหญ่แดงแดง ณ. แพร่งฟ้า งานฉลองผองเหล่าสกุณา บินอวดฟ้
ผวน อั๊วะโหย่ว
###ยามเย็น ###
https://www.youtube.com/watch?v=XvQb-SjntE8 เพลงพระราชนิพนธิ์"ยามเย็น"จากยูทูปและภาพสวยจากอินเตอร์เนต ทินกร ทอแสง แจรงเจิด ภุมริน เพลินเพริด กระพือไหว กลิ่นหอมกรุ่น กำจาย ช่างอวลใจ พ
ส่องแสงตะวันฉาย
>>>ทางช้างเผือก<<<
เฝ้ามองคลื่นกระแซะทรายยามโพล้เพล้ ฟองขาวเห่ฟูฟ่องล่องขยับ สุดเวิ้งโค้งโยงทรายพรายระยับ ขับม่านฟ้ากรุ่นหนุนรัตติกาล ขอราตรีนี้เห็นคลองทางช้างเผือก ทอทอดเทือกกาแลคซึ่แผ่ไพศาล อบอุ่นเครือดวงดาวพราวพิมาน
รัชต์สารินท์
***รอยตราตรึงฝังอยู่มิรู้เลือน***
สายลมหยอกหมอกพรมกลางลมหนาว น้ำค้างพราวเกาะกอดยอดพฤกษา ดอกไม้งามยามอรุณละมุนตา สกุณาก้องกู่ควงคู่กัน... แดดแสงอ่อนตอนสายมอบไออุ่น หอมกลิ่นกรุ่นมาลีหลากสีสัน บัวกลางบึงชูช่อล้อตะวัน ก่อนสิ้นวันลับลาขอ
สุนันท์ยา
นิยายเรื่อง เมื่อตะวันขึ้นทิศตะวันตก
ผมทำงานเหนื่อยกลับมาบ้าน เหมือนกับทุกทีนั่นแหละ ในระหว่างที่อีกด้านของตะวัน กลับไม่มีดวงจันทร์ที่ปรากฏ ดวงอาทิตย์หายไปในเส้นขอบฟ้า แสงใกล้จะหายไป จู่ ๆ ดวงอาทิตย์ก็โผล่ขึ้นที่ด้านที่มันตก แล้วในวันน
สมาชิกหมายเลข 8089792
หิมะหนึ่งในความทรงจำ
ผมแอบชอบเธอเพียงเพราะรูปโฉมและก็ด้วยรูปโฉมเพียงอย่างเดียวข้ออ้างของผมก็มีเพียงแต่...หน้าของเธอเพียงคุ้นๆ เหมือนผมเคยเห็นจากที่ไหนมาก่อน'สิมิลัน อันทิรา' นามนั้นก็อาจเป็นข้ออ้างได้ว่า...ผมชอบเธอ
คิมหันต์วิษุวัต
๏ ... ฉันเล่น ไม่เป็นท่า ... ๏
https://www.youtube.com/watch?v=BiVTSRSweEYhttps://www.youtube.com/watch?v=BiVTSRSweEY.18.15 น..๏ ฉัน ปุถุชน คน --- เซอะซะใน ไพรพงสน10011 --- 000011หลังเขา ทำสวนจน --- ดุจะ สติแตกแยก.๏ ฉัน กวิบ้านป่า
นกโก๊ก
ช่วยปรับโคลงสี่สุภาพให้หน่อยค่ะ ผิดพลาด ตรงไหนช่วยปรับให้หน่อยนะคะ🥲
1.)อันตัวเราอ่อนช้อย เปรมปรีด์ นามสุธาสินี เพริดแพร้ว ฉีกยิ้มง
สมาชิกหมายเลข 8671693
หมู่ตึกฟังเสียงค้อน
หมู่ตึกฟังเสียงค้อน ใต้แสงสลัวยามรุ่งอรุณ ดาวน้อยริบหรี่ยังส่องสว่างนำทาง บุรุษหนุ่มหรือชายชรายังไม่ปรากฏชัดเดินดุ่มๆตัดความมืดรำไรใต้เงาไม้ ลมหนาวโหมกระหน่ำกรีดโบยทุบตีซากสังขาร บุรุ
กรรไกรดอกไม้
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay