หน้าแรก
คอมมูนิตี้
ห้อง
แท็ก
คลับ
ห้อง
แก้ไขปักหมุด
ดูทั้งหมด
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
แท็ก
แก้ไขปักหมุด
ดูเพิ่มเติม
เกิดข้อผิดพลาดบางอย่าง
ลองใหม่
{room_name}
{name}
{description}
กิจกรรม
แลกพอยต์
อื่นๆ
ตั้งกระทู้
เข้าสู่ระบบ / สมัครสมาชิก
เว็บไซต์ในเครือ
Bloggang
Pantown
PantipMarket
Maggang
ติดตามพันทิป
ดาวน์โหลดได้แล้ววันนี้
เกี่ยวกับเรา
กฎ กติกา และมารยาท
คำแนะนำการโพสต์แสดงความเห็น
นโยบายเกี่ยวกับข้อมูลส่วนบุคคล
สิทธิ์การใช้งานของสมาชิก
ติดต่อทีมงาน Pantip
ติดต่อลงโฆษณา
ร่วมงานกับ Pantip
Download App Pantip
Pantip Certified Developer
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
กระทู้สนทนา
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay
▼
กำลังโหลดข้อมูล...
▼
แสดงความคิดเห็น
กระทู้ที่คุณอาจสนใจ
**** องุ่น ****
** รำพึงเพรียกเรียกแสงแจ้งสว่าง สายสล้างทองจรัสรัศมี ประภาสส่องกวาดทั่วปฐพี ขอบฟ้าเจิมแต้มสีคลี่ทองทา ** ** จ้าจ้าดวงอาทิตย์แรงฤทธิ์แต่ง กลมกลมใหญ่แดงแดง ณ. แพร่งฟ้า งานฉลองผองเหล่าสกุณา บินอวดฟ้
ผวน อั๊วะโหย่ว
###ยามเย็น ###
https://www.youtube.com/watch?v=XvQb-SjntE8 เพลงพระราชนิพนธิ์"ยามเย็น"จากยูทูปและภาพสวยจากอินเตอร์เนต ทินกร ทอแสง แจรงเจิด ภุมริน เพลินเพริด กระพือไหว กลิ่นหอมกรุ่น กำจาย ช่างอวลใจ พ
ส่องแสงตะวันฉาย
***รอยตราตรึงฝังอยู่มิรู้เลือน***
สายลมหยอกหมอกพรมกลางลมหนาว น้ำค้างพราวเกาะกอดยอดพฤกษา ดอกไม้งามยามอรุณละมุนตา สกุณาก้องกู่ควงคู่กัน... แดดแสงอ่อนตอนสายมอบไออุ่น หอมกลิ่นกรุ่นมาลีหลากสีสัน บัวกลางบึงชูช่อล้อตะวัน ก่อนสิ้นวันลับลาขอ
สุนันท์ยา
***เดียวดายใต้เงาโศก***
แสงรำไรเรืองรองบนท้องฟ้า ใกล้เวลาลับเลือนรอเดือนฉาย สกุณาส่งเสียงบินเรียงราย เพื่อมุ่งหมายคืนคอนกลับนอนรัง ใครคนหนึ่งเดียวดายใต้เงาโศก สุดวิโยคดวงจินต์ดั่งสิ้นหวัง ไร้คนหวงห่วงหาอนิจัง หมดพลังจะอยู่ส
สุนันท์ยา
หิมะหนึ่งในความทรงจำ
ผมแอบชอบเธอเพียงเพราะรูปโฉมและก็ด้วยรูปโฉมเพียงอย่างเดียวข้ออ้างของผมก็มีเพียงแต่...หน้าของเธอเพียงคุ้นๆ เหมือนผมเคยเห็นจากที่ไหนมาก่อน'สิมิลัน อันทิรา' นามนั้นก็อาจเป็นข้ออ้างได้ว่า...ผมชอบเธอ
คิมหันต์วิษุวัต
นิยายเรื่อง เมื่อตะวันขึ้นทิศตะวันตก
ผมทำงานเหนื่อยกลับมาบ้าน เหมือนกับทุกทีนั่นแหละ ในระหว่างที่อีกด้านของตะวัน กลับไม่มีดวงจันทร์ที่ปรากฏ ดวงอาทิตย์หายไปในเส้นขอบฟ้า แสงใกล้จะหายไป จู่ ๆ ดวงอาทิตย์ก็โผล่ขึ้นที่ด้านที่มันตก แล้วในวันน
สมาชิกหมายเลข 8089792
จากหัวใจของนายหิ่งห้อย
https://www.youtube.com/watch?v=75cq4BPYdnE สุริยาแสงอ่ออนรอนลงต่ำ ยามย่ำค่ำสุดท้ายที่ปลายฟ้า สีแดงแฝงเมฆขาวราวอำลา สกุณาบินว่อนร่อนลับไป รติกาลมาเยือนคืนเดือนมืด หัวใจจืดไร้รักที่หักหาย รอแสงเดือนพรา
สมาชิกหมายเลข 8828530
ช่วยปรับโคลงสี่สุภาพให้หน่อยค่ะ ผิดพลาด ตรงไหนช่วยปรับให้หน่อยนะคะ🥲
1.)อันตัวเราอ่อนช้อย เปรมปรีด์ นามสุธาสินี เพริดแพร้ว ฉีกยิ้มง
สมาชิกหมายเลข 8671693
⚝⋆ยามรัตติกาล⋆✮
✧ ☆.*･｡⋆☾⋆ *:･ﾟ★ ｡･ บุษยะพริบพราว คคนะสกาวผ่องโอบศศิรังรอง ชุตินิรมิตปวง ราวกวะเทพโบก ศุภศิวโลกสรวงส่องระดะโชติช่วง รุจิรประภาพร คีตกะบรรเลง มธุระเชลงรอนเสียงสุรอัปสร ทะนุสุขะรำบาย หอมกุสุมาลย์หวน ผล
ปรอยฝนเมษา
อ่านกระทู้อื่นที่พูดคุยเกี่ยวกับ
บทกวี
แต่งกลอน
กลอนแปด (กลอน 8)
บนสุด
ล่างสุด
อ่านเฉพาะข้อความเจ้าของกระทู้
หน้า:
หน้า
จาก
แชร์ :
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน
อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่
ยอมรับ
ชายชราที่กลับบ้านวันสงกรานต์
ยามใกล้ค่ำหน้าร้อนเดือนเมษา
สกุณาโผบินกลับสู่รัง
แสงรำไรดูเหงาราวมนต์ขลัง
ประดุจดังกิ่งไม้ยามผลัดใบ
กรุ่นไอร้อนระเหยจากผืนดิน
ห้วงถวิลลมพัดใบไม้ไหว
แสงสุดท้ายเลือนรางอยู่ไกลไกล
ดุจหัวใจชราที่โรยรา
*ภาพโดย Waldrebell จาก Pixabay