เราตอนปี 51 อยู่ม.3 ผมสั้น ตัวอ้วนดำ ชอบแต่งตัวเหมือนทอม มีเด็กผู้ชายน่าจะรุ่นราวคราวเดียวกับเรามาชอบ ทุกๆเช้าเขาจะมายืนยิ้มให้ที่หน้าปากซอย และตอนเลิกเรียนพอลงจากรถเมล์ที่หน้าปากซอยเขาจะขับรถฟีโน่ ตามไปส่งถึงบ้าน วันหยุดก็จะมาขับรถวนแถวรั้วบ้าน เขาทำแบบนี้มาจนถึงปี น่าจะปี 52 หรือ 53 เพราะปี 54 เราขึ้น ม.6 เราไม่เจอเขาแล้ว ครั้งสุดท้ายที่เจอเขาตอนช่วงเย็นเราเห็นมีสาวซ้อนมอเตอร์ไซด์เขาแบบแนบชิดแล้วด้วยตอนนั้นเราไม่ได้หึงหวงเพราะเราไม่เคยพูดคุยกัน เขาที่เห็นเราก็ก้าวลงจากรถมาคว้าข้อมือเราแล้วพูดอธิบายว่าไม่ใช่อย่างที่เธอคิดนะอย่าเข้าใจผิดนะผู้หญิงที่เธอเห็นไม่ได้เป็นอะไรกับเรานะ เราสะบัดมือเขาออกและตอบเขาไปว่าเราไม่รู้จักนาย เราคิดว่าเขาคงไม่ตามมาแล้วพอตกเย็นเรามีนัดซ้อมละครบ้านเพื่อนเขามาเฝ้าเราหน้าปากซอยบ้านเพื่อนซึ่งมันมืดมากเพราะเลิกซ้อมดึก เราไม่เคยมองหน้าผู้ชายคนนี้เลยแต่จำกลิ่นกับบุคคลิกได้ เพื่อนเราที่เห็นอึ้งบอกว่าหล่อตัวขาวปากชมพูเขาชอบฉีดน้ำหอมหรืออะไรซักอย่าง เขาตะโกนเรียกเราเธอๆรีบขึ้นรถเร็วเราไปส่งบ้าน ตอนช่วงที่เราซ้อมละครคือม.4 เรารวบผมตรึงไม่มีแม้แต่หน้าม้าผิวเราขาวขึ้นเราลดน้ำหนักขนาดยายกับเพื่อนยังจำไม่ได้แต่แปลกที่เขาจำได้ เพื่อนได้ยินที่เขาเรียกก็จะไปซ้อนท้ายเขาทันทีแต่เราคว้ามือเพื่อนแล้วพาวิ่งกลับบ้าน ตะโกนกลับไปว่าไปเลยไอ้คนโรคจิตตามมาอยู่ได้ พอเช้าม.5 เรากลับจากโรงเรียนแบบเหนื่อยมากมีเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆน่าจะอนุบาลคนนึงถือมือถือมาแล้วยกขึ้นเหนือหัวตัวเองแชะภาพเราแสงแฟลชสาดเต็มหน้าจนเราตาหยี๋ เราจะเดินไปดูที่จอมือถือแต่เด็กกลับวิ่งไปหาเด็กผู้ชายที่ชอบตามเรา เราเลยหันหลังกลับบ้านไม่หันกลับมามอง ยังคงมีเสียงมอเตอร์ไซด์กับเด็กผู้ชายคนเดิมขับวนที่รั้วบ้านจนแม่กับพี่ถามว่ามาอีกแล้วเด็กรูปหล่อคนนั้น พอเราขึ้นม.6 ปี 54 เขาหายไปอาจจะไปมีแฟนหรือเรียนต่อหรือเขาอาจจะเบื่อที่ตามมาหลายปีแล้วไม่เคยมองหน้าพูดคุยกับเขาเลย จนถึงตอนนี้เราอายุ 25 ปี 62 เรายังไม่รู้ชื่อหรือเคยเห็นหน้านายเลย ถ้าผ่านมาเห็นเราแค่อยากบอกว่าขอโทษที่ตอนนั้นเราหยิ่งกับนายมากขอบคุณที่ทำให้รู้ว่าตอนนั้นนายมีความพยายามแค่ไหน นายอาจจะลืมเขาไปแล้วละ แต่ถ้านายจำได้และยังไม่ลืมกลับมาเยี่ยมเราก็ได้นะ ครั้งนี้เราจะคุยและจำหน้านาย ช้าไปมั้ยเรายิ่งอายุมากขึ้นน่าจะลืมทำไมทุกปีเราต้องนึกถึงนายขึ้นมา อยากรู้ชื่อกับจำหน้านายได้พี่กับแม่กับเพื่อนเราเคยเห็นนาย เมื่อก่อนทำไมเราไม่เงยมามองหน้านายไม่พูดกับนายซักนิด รู้สึกตอนนั้นไม่มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีเลย อยากให้รู้ว่าครั้งนึงนายคือความทรงจำดีๆของเขานะ เผื่อโลกกลมนายผ่านมาเห็นแต่คงเป็นไปได้ยาก นานมากน่าจะลืมไปหมดแล้ว