- แต่งงานมา 6 ปีค่ะ มีลูก 1 คน ปัจจุบันก็ยังอยู่ด้วยกันทุกวันกับสามี
- สามีเคยมีภรรยา และลูกมาแล้ว ตอนนี้ 12 ขวบ ค่ะ
- เรามีปัญหาเรื่องเงินมาตั้งแต่ ปลายปี 60 ตกงาน ไม่มีเงินใช้หนี้ ยืมเงินนอกระบบ
- สามี มีหนี้ที่เคยกู้ยืมมาตอนอยู่กับภรรยาเก่า ประมาณ ล้านกว่าบาท แต่เค้าเอามารับผิดชอบคนเดียว
- ตอนนี้สามีก็ตกงาน ไม่มีรายได้มาประมาณ ปีกว่าแล้ว
- เราก็เพิ่งได้งานตอนกลางปีที่แล้ว จากที่ตกงานช่วงเดียวกัน กับสามีพอดี
- เงินเดือนเราก็ได้แค่ 20,000 เพราะวุฒิการศึกษาแค่ ปวส รายได้จากเราทางเดียว และเป็นตัวแทนขายประกัน คืออาชีพเสริมของเรา
- หนี้ส่วนตัวเราก็มี ประมาณเดือน ละ 8,000 โชคดีที่อยู่ กทม. มีที่พักฟรี (ของพี่สาว) จ่ายแค่ค่าน้ำ ค่าไฟ
- ตอนนี้ รายได้คือจากเราคนเดียว ไม่เหลือพอให้ลูก ไม่เหลือใช้หนี้ จนมีหมายศาลตามมาทวงหนี้ เงินเดือนแค่กินอยู่ก็แทบไม่พอ
- สามี โทรหาลูกกับภรรยาเก่าทุกวัน พาลูกไปเที่ยวไปเที่ยว เอาเงินให้บ้าง ซื้อของให้บ้าง ซึ่งคิอจากเราทั้งนั้น (จะไม่ให้ก็กลัวหาว่าใจดำ)
- ทุกครั้งที่โทรผ่านลูกก็จะถามถึงภรรยาเก่า "แม่ทำอะไร แม่เลิกงานยัง ไปไหนกัน กินอะไร อยู่ยังไง"
- ภรรยาเก่าเค้า เคยรถยนต์ยางรั่ว เราก็เคยให้เค้าไปช่วยเปลี่ยนยางถึงที่ เพราะเห็นแก่เด็ก และเคยโทรมาปรึกษาเรื่องเงิน บ่อยๆก็ให้คุยไปไม่ได้อะไร
- แต่ช่วงหลังเหมือนเค้าคุยถี่ขึ้น และ โทรหาลูกกับภรรยาเก่าทุกวัน
- ส่วนลูกที่เกิดกับเรา แทบจะไม่ได้ดูแลอะไรเลย เพราะ คุณตากับคุณยายเค้า ดูแลตลอด รวมไปถึงเรื่องเงิน เต็มที่เราก็แค่ซื้อเสื้อผ้าให้ และพาไปเที่ยว (เราก็รู้สึกผิดตรงนี้)
- เราโชคดีที่มีครอบครัว พ่อแม่ พี่น้องที่ดี คอยช่วยเหลือ จนเราอายที่จะขอความช่วยเหลือ แต่แม่เราก็คือแม่ และยังเป็นคอยเป็นห่วงเราเสมอ ช่วยเราทุกครั้งที่เราขอความช่วยเหลือ (ก็ละอายแก่ใจตลอด หวังว่าซักวันคงได้ตอบแทน)
- ส่วนครอบครัวเค้า ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย มีแต่ขอ มีแต่เราให้ ซึ่งเราก็ไม่ได้คาดหวังมากว่าจะมาช่วยเหลือเราเพราะ บ้านเค้าก็ไม่มีสมบัติ และทรัพย์สิน อะไรเลย (ถือว่า เรารับรู้แต่แรกอยู่แล้ว แต่เราเลือกเอง)
คือ ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง กับเรื่องไหนก่อนดี เหมือนทุกอย่างมันรุมเร้ามาก สิ่งที่ทำให้เราสู้ และต้องอดทน คือลูกคนเดียว เราเลยพอที่จะอดทนได้ ณ ตอนนี้ แต่ความรู้สึกมันแย่ไปหมดแล้ว เหนื่อยจังเลยค่ะ ขอพื้นที่ให้ระบายหน่อยนะคะ เพราะบางเรื่องในนี้ แม่แต่คนในครอบครัวก็ไม่รู้ค่ะ ได้แต่เก็บไว้คนเดียว
ถ้าตอนนี้คุณกำลังเจอปัญหาต่อไปนี้พร้อมๆกัน จะทำยังไงต่อดี คะ
- สามีเคยมีภรรยา และลูกมาแล้ว ตอนนี้ 12 ขวบ ค่ะ
- เรามีปัญหาเรื่องเงินมาตั้งแต่ ปลายปี 60 ตกงาน ไม่มีเงินใช้หนี้ ยืมเงินนอกระบบ
- สามี มีหนี้ที่เคยกู้ยืมมาตอนอยู่กับภรรยาเก่า ประมาณ ล้านกว่าบาท แต่เค้าเอามารับผิดชอบคนเดียว
- ตอนนี้สามีก็ตกงาน ไม่มีรายได้มาประมาณ ปีกว่าแล้ว
- เราก็เพิ่งได้งานตอนกลางปีที่แล้ว จากที่ตกงานช่วงเดียวกัน กับสามีพอดี
- เงินเดือนเราก็ได้แค่ 20,000 เพราะวุฒิการศึกษาแค่ ปวส รายได้จากเราทางเดียว และเป็นตัวแทนขายประกัน คืออาชีพเสริมของเรา
- หนี้ส่วนตัวเราก็มี ประมาณเดือน ละ 8,000 โชคดีที่อยู่ กทม. มีที่พักฟรี (ของพี่สาว) จ่ายแค่ค่าน้ำ ค่าไฟ
- ตอนนี้ รายได้คือจากเราคนเดียว ไม่เหลือพอให้ลูก ไม่เหลือใช้หนี้ จนมีหมายศาลตามมาทวงหนี้ เงินเดือนแค่กินอยู่ก็แทบไม่พอ
- สามี โทรหาลูกกับภรรยาเก่าทุกวัน พาลูกไปเที่ยวไปเที่ยว เอาเงินให้บ้าง ซื้อของให้บ้าง ซึ่งคิอจากเราทั้งนั้น (จะไม่ให้ก็กลัวหาว่าใจดำ)
- ทุกครั้งที่โทรผ่านลูกก็จะถามถึงภรรยาเก่า "แม่ทำอะไร แม่เลิกงานยัง ไปไหนกัน กินอะไร อยู่ยังไง"
- ภรรยาเก่าเค้า เคยรถยนต์ยางรั่ว เราก็เคยให้เค้าไปช่วยเปลี่ยนยางถึงที่ เพราะเห็นแก่เด็ก และเคยโทรมาปรึกษาเรื่องเงิน บ่อยๆก็ให้คุยไปไม่ได้อะไร
- แต่ช่วงหลังเหมือนเค้าคุยถี่ขึ้น และ โทรหาลูกกับภรรยาเก่าทุกวัน
- ส่วนลูกที่เกิดกับเรา แทบจะไม่ได้ดูแลอะไรเลย เพราะ คุณตากับคุณยายเค้า ดูแลตลอด รวมไปถึงเรื่องเงิน เต็มที่เราก็แค่ซื้อเสื้อผ้าให้ และพาไปเที่ยว (เราก็รู้สึกผิดตรงนี้)
- เราโชคดีที่มีครอบครัว พ่อแม่ พี่น้องที่ดี คอยช่วยเหลือ จนเราอายที่จะขอความช่วยเหลือ แต่แม่เราก็คือแม่ และยังเป็นคอยเป็นห่วงเราเสมอ ช่วยเราทุกครั้งที่เราขอความช่วยเหลือ (ก็ละอายแก่ใจตลอด หวังว่าซักวันคงได้ตอบแทน)
- ส่วนครอบครัวเค้า ไม่เคยช่วยเหลืออะไรเลย มีแต่ขอ มีแต่เราให้ ซึ่งเราก็ไม่ได้คาดหวังมากว่าจะมาช่วยเหลือเราเพราะ บ้านเค้าก็ไม่มีสมบัติ และทรัพย์สิน อะไรเลย (ถือว่า เรารับรู้แต่แรกอยู่แล้ว แต่เราเลือกเอง)
คือ ตอนนี้เครียดมาก ไม่รู้จะทำยังไง กับเรื่องไหนก่อนดี เหมือนทุกอย่างมันรุมเร้ามาก สิ่งที่ทำให้เราสู้ และต้องอดทน คือลูกคนเดียว เราเลยพอที่จะอดทนได้ ณ ตอนนี้ แต่ความรู้สึกมันแย่ไปหมดแล้ว เหนื่อยจังเลยค่ะ ขอพื้นที่ให้ระบายหน่อยนะคะ เพราะบางเรื่องในนี้ แม่แต่คนในครอบครัวก็ไม่รู้ค่ะ ได้แต่เก็บไว้คนเดียว