ทำยังไงเมื่อกลับมาอยู่บ้านตัวเองแต่ความรู้สึกเหมือนมาขอคนอื่นอยู่อาศัย

อันนี้เป็นเรื่องตั้งแต่เดือนมี.คนะคะเราเป็นน.ศ.และเลี้ยงไซบีเรียน1ตัวค่ะปกติเปิดเทอมเราจะอยู่หอ พอปิดเทอมเราก็จะกลับมาบ้าน เมื่อช่วงประมาณกลางปีก่อน ญาติเรา*(เราขอเรียกว่าพี่สาวนะคะ) มาถามแม่เราว่าพอจะมีคอนโดให้อยู่บ้างมั้ยแม่เราก็ตอบว่าไม่มี แต่พี่สาวก็บอกแม่เราว่าเขามีปัญหากับสามีและไม่รู้จะไปอยู่ที่ไหน แม่เราก็เลยให้เขามาอาศัยอยู่บ้านเราค่ะ แรกๆก็ไม่มีปัญหาอะไร พอเขาอยู่ได้สักพักเขาก็ท้องค่ะ พอเขาคลอดออกมาเขาก็ขนของมาอยู่ชั้นล่างของบ้าน ขนที่นอน เตียงลูก ของเล่น ทุกๆอย่างลงมาช่วงเวลาที่เขาอยู่เดือนคือช่วงเวลาที่เราจะปิดเทอมค่ะ เราก็บอกแม่เราว่าเราจะกลับบ้านนะ เราอยากกลับบ้านแม่เราก็บอกว่าให้เราไปอยู่โกดังได้มั้ย(*โกดังไม่มีบ้านนะคะมีแต่ห้องไว้นอน) เราก็บอกกลับแม่ว่าแล้วหมาหล่ะ จะไปอยู่ไหน แม่ให้พี่สาวย้ายขึ้นไปอยู่ชั้น2ไม่ได้หรอ แม่เราก็บอกว่าเขาไม่ย้ายขึ้นไปหรอก เราก็ทะเลาะกับแม่ค่ะ เพราะเราอยากกลับมานอนบ้าน พอสุดท้ายเราก็ยอมไปนอนโกดังค่ะ แต่พอไปนอนโกดังก็เห็นว่าคนงานเขาเลี้ยงไก่ไว้ เช้าวันนั้นหมาเราก็วิ่งไล่ไก่ค่ะ แม่เราเป็นคนไล่จับหมา เราก็บอกแม่ว่าหนูอยู่ทีนี้ไม่ได้หรอกสักวันไก่เขาต้องตายเพราะหมาหนูแน่ๆ แม่เราก็เลยจำเป็นต้องให้เรากลับมาอยู่บ้านค่ะ พอเรากลับมาบ้านก็เห็นเขาพาลูกเขา2คนมาอยู่บ้านด้วย ก็ตามนิสัยของไซนะคะเจอเด็กก็อยากจะเล่นด้วย <ขอแทรกนิสัยลูกเขา2คนหน่อยนะคะ ลูกสาวหน้าอย่างหลังอย่าง ลูกชาย เวลาสอนอะไรทำหน้ามึนแกล้ไม่ได้ยิน> เราบอกน้องว่าเวลาเดินไปไหนก็อย่าวิ่งเดี๋ยวหมามันวิ่งตาม น้องไม้ฟังเลยค่ะ แรกๆเราก็ตีหมาเรานะคะ หลังๆน้องเขาเล่นของเล่นก็ชอบปาใส่หมาเราพอหมาเรากัดก็วิ่งไปฟ้องแม่บ้าง ร้องไห้บ้างแรกๆเราดุหมาค่ะ หลังๆเราก็พูดตรงๆกับน้องกลับน้องว่า ไม่ชอบให้มันแย่งของเล่นแล้วจะปาใส่มันทำไม สมควรที่โดนแย่ง แล้วหลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยดุลูกเราเลยค่ะ เราไม่ชอบเด็กที่ดื้อ พูดอะไรไม่ฟัง พอเราอยู่ได้อาทิตย์นึง พี่สาวก็พาลูกชายกลับบ้านค่ะ เหลือแต่ลูกสาว แม่เรามาเล่าให้ฟังว่า พี่สาวเราไลน์บอกว่า เอาลูกชายกลับบ้านไปแล้วนะอยู่บ้านหมามันก็ขย้ำ พอเราฟังเราโมโหเลยค่ะแต่แม่เราบอกว่าอดทนไว้ก็ดีแล้วที่เขาเอาลูกชายกลับไป แล้ววันเสาร์-อาทิตย์พี่สาวเราก็ชวนเพื่อนมาค่ะ ชวนมา2คนค่ะแล้วก็ลูกของเพื่อนเขาอีก2คน พอมาเราก็ไม่ได้จับลูกเรานะคะ เพราะเราเริ่มอคติแล้วเราคิดในใจว่านี่ไม่เกรงใจเลยหรอนี่คิดว่าเป็นบ้านตัวเองรึไงจะชวนเพื่อนมาวันไหนก็ได้ จะพาผชเข้ามาวันไหนก็ได้ แล้วเพื่อนเขากับพี่สาวก็นั่งกินข้าวกันค่ะ ปกติเราจะกินข้าวหมาเราจะไม่เข้ามาค่ะแต่เพื่อนเขามาเขาบอกให้เราผูกหมาไว้ เราก็เลยต้องยอมค่ะเพราะเราก็ไม่อยากดุหมาเราเราผูกเขาไว้ในบ้านให้ขนมเขากินดีกว่า ลูกสาวของพี่สาวเดินไปนั่งข้างหลังพี่สาวแล้วพูดกับแม่เบาๆว่า ทำไมไม่เอามันไปขังไว้ข้างนอกหล่ะ เราสวนกับเลยค่ะว่า ให้คนไปอยู่หน้าบ้านคนยังร้อนแล้วนับอะไรกับหมามันจะไม่ร้อนรึยัง พี่สาวกับเพื่อนก็มองหน้าเรา เราก็มองกับเลยเราเลี้ยงหมาเหมือนเลี้ยงลูกคนจริงๆเรารักหมาเราเหมือนรักลูกเรา แล้วเราก็ทนอยู่แบบนี้อ่ะค่ะจนสิ้นเดือนมี.ค