แม่เลี้ยงเดี่ยว จะเจอรักใหม่ทีดีทำไมยากจัง

เริ่มต้นด้วยการเเนะนำตัวเองก่อน
เราอายุ่30. ลูกชาย2คน
สูงประมาณ165. หนัก56.  หน้าตาก้ถือว่า โอเคสุดในกลุ้มเพื่อนรุ่นเดียวกัน. ไม่แก่ แต่ติดตรงที่ผิวคล้ำไม่ขาว
ตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมา. มันก้มีคนที่พยายามเข้ามาในชีวิตเรา  มากมายหลายคน
แต่ทำไมเรารุ้สึกเหมือนแค่เค้าต้องการ มีความสัมพันธ์ มากกว่าสงสารหรือรักเรา
เราเลยไม่กล้าคบใครเลย.  คนรอบข้างก้บอกว่าเราควรเปิดใจนะ. ให้ตัวเองได้เจอคนดีๆ  บ้าง เราเลยเลือกที่จะลองเปิดใจดู  แต่สุดท้ายก้จบที่คุยกันแชทกัน ทักทายเมื่อเจอกันในที่สารธารณะ  ไม่กล้าสานต่อความสัมพันธ  ไม่กล้าไปไหนมาไหนด้วยกันสองคน
กลัวแบบ เค้าพาไปต่อไปมีอะไรประมาณนี้
อาจจะเป็รเพราะเราเจ็บปวดกับรักครั้งแรกมากเกินไป   ยังกลัว ที่จะเจ็บหรือกลัวการเริมต้นใหม่  อีกอย่างเราชอบคิดว่าใครจะมาจริงจังกะคนลูกติดแบบเรา
(ปล.เรารับผิดชอบลูกเองทุกอย่างค่านมค่าเรียน  ทุกๆอย่าง จนบางครั้งเรากลัวถ้ามีผัวแล้วต้องมานั่งเลี้ยงผัวถ้าเป็นอย่างนั้นลูกเราจะลำบากดพราะทุกวันนี้เราก้เป็นคนลำบากคนนึง)
ใครเป็นแบบเราบ้างค่ะ
แล้วเวลามีรักใหม่สมหวังกันบ้างใหม