เคยรู้สึกว่าตัวเองสำคัญกับใครบางคนในยามที่เขาเดือดร้อนไหมค่ะ

ตอนเขาแฮปปี้ก็ไม่เห็นจะนึกถึงเราเลยอะคะ พอมีเรื่องทุกข์ใจมีเรื่องให้ช่วยเรียกหาเราตลอด  เหมือนเราเป็นอากาศสำคัญแค่บางเวลาพอเรามีเรื่องรู้สึกไม่สบายใจพอไปปรึกษาก็เหมือนไม่อยากคุยกับเราซักเท่าไหร่ เราคงเป็นคนที่เผื่อแผ่คนอื่นมากเกินไปสินะ กฏของการเป็นคนมีน้ำใจ คือไม่ได้อะไรกลับมาเลย. 
การอยู่คนเดียวไม่ต้องรู้จักอะไรกับใครมากคงดีที่สุดสำหรับคนอย่างเราแล้ว  หลายครั้งเคยมีคนบอกเราว่า เธอใจดีเกินนะจนคนอื่นรู้สึกว่าเธอมีประโยชน์ต่อเขา ฟังแบบนี้แล้วรู้สึกว่า เราคงสำคัญแค่บางเวลาจริงๆละคะ เฮ้อ 
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่