คือสังคมเราจะอยู่แต่กับผู้ใหญ่ลุงป้าน้าอาญาติ บลาๆ เป็นส่วนมาก ละเราจะได้ยินคำนี้ประจำ
"ตั้งใจเรียนอย่าพึ่งไปทีปฟน" เราจะคำนี้บ่อยมากจนบางทีเราเกอดความลำคราญนะบางทีเราก้อยากมีคนที่คอยเทคแคร์เอาใจไส่เราบ้างเนอะตามประสาวัยรุ่นแต่ไม่ชอบเลยที่ผู้ใหญ่ชอบเอาคำๆนี้มากดความรู้สึกเราทุกๆครั้ง ปล.เรารู้นะว่าอะไรควรไม่ควรเราไม่เคยเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนไม่เคยทำในสิ่งที่วัยรุ่นเขาทำกัน ง่ายๆเราเป็นเด็กในกรอบมากจนบางทีเราไม่กล้าที่จะทำอะไรเพราะกลัวจะโดนว่าโดนตำหนิมันทำให้เรามักขาดความมั่นใจอยู่เสมอไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม(ลืมบอกจขกท.อายุ18 พึ่งเรียนจบม.6และกำลังจะต่อปวส.)
ผู้ใหญ่ชอบบอกตั้งใจเรียนอย่าพึ่งมีแฟน
"ตั้งใจเรียนอย่าพึ่งไปทีปฟน" เราจะคำนี้บ่อยมากจนบางทีเราเกอดความลำคราญนะบางทีเราก้อยากมีคนที่คอยเทคแคร์เอาใจไส่เราบ้างเนอะตามประสาวัยรุ่นแต่ไม่ชอบเลยที่ผู้ใหญ่ชอบเอาคำๆนี้มากดความรู้สึกเราทุกๆครั้ง ปล.เรารู้นะว่าอะไรควรไม่ควรเราไม่เคยเที่ยวกลางคืนกับเพื่อนไม่เคยทำในสิ่งที่วัยรุ่นเขาทำกัน ง่ายๆเราเป็นเด็กในกรอบมากจนบางทีเราไม่กล้าที่จะทำอะไรเพราะกลัวจะโดนว่าโดนตำหนิมันทำให้เรามักขาดความมั่นใจอยู่เสมอไม่ว่าจะทำอะไรก็ตาม(ลืมบอกจขกท.อายุ18 พึ่งเรียนจบม.6และกำลังจะต่อปวส.)