ควรภูมิใจที่มีแฟนดีๆหรือรุ่นน้องที่...??

เราคบกับรุ่นพี่คนนึง พี่เขารักและดูแลเราดีมากๆๆ เวลาว่างก็จะมาหาเราตลอด วันสำคัญก็จะเซอร์ไพรส์ให้ทุกครั้งจนเราคิดว่าเราสำคัญขนาดนั้นเลยหรอ ด้วยความใส่ใจของพี่เขาก็ทำให้หลายๆคนอิจฉาเราหนึ่งในนั้นก็เป็นรุ่นน้องคนนึงเป็นรุ่นน้องสนิทเราเอง วันนั้นเรากับรุ่นน้องคนนี้เจอกันที่งานน้องเขาก็เข้ามาทักมาถามเราเรื่องที่เราคบกับแฟนแล้วก็ชื่นชมแฟนเราต่างๆนานาแล้วบอกว่าเราโคตรโชคดีที่มีแฟนแบบนั้นอยากมีแบบพี่บ้างจัง....เราก็อมยิ้มแล้วบอกว่าขอให้ได้ดีกว่าแฟนพี่ละกันเนาะ ก็นั่งคุยกันเรื่อยเปื่อยจนแฟนเรามา เราสังเกตเห็นน้องเขาแอบมองแฟนเราบ่อยๆก็ไม่ได้เอะใจอะไรหรอกแต่ก็แอบคิดแหละ หลังจากวันนั้นแฟนเราก็ยังเหมือนเดิมแต่น้องเขาเริ่มมาตีสนิทเราแล้วชอบหยอกล้อแฟนเรามันเริ่มแปลกๆละ เราก็เลยบอกแฟนเราว่าน้องเขาชอบพี่รึเปล่าแฟนเราบอกเป็นญาติกัน เราก็สบายใจขึ้นแต่ก็น้อยใจหน่อยๆ วันนั้นแฟนเราทักมาถามเราว่าไปเที่ยวงานรึเปล่าเราบอกไม่แน่ใจน่าจะไม่ไปแต่เราไปแล้วก็ไปเต้นอยู่หน้าเวที ด้วยความบังเอิญหรือตั้งใจก็ไม่รู้แฟนเราเดินผ่านมาแล้วยืนมองเราสีหน้าคือรู้เลยว่าโกรธเราแต่ที่สำคัญคือเขามากับน้องคนนั้นไงเราก็ยิ่งนอยด์ไปใหญ่...กลับถึงบ้านเราเปิดโทรศัพท์ดูเห็นข้อความพี่เขาเด้งหลายข้อความก็ไม่ได้เปิดอ่าน...วันรุ่งขึ้นพี่เขามาหาเราที่ห้องถามว่าเป็นอะไรถามอะไรทำไมไม่ตอบ มีอะไรทำไมไม่พูด แล้วโกหกทำไม...เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไง เราเลยบอกเปล่าเราอยากอยู่คนเดียว พี่เขาเลยบอกว่าถ้ามันทำให้เรามีความสุขพี่เขาก็ยินดีแล้วก็ร้องไห้พร้อมหันหลังกลับไป เรายืนโง่ๆไม่รู้จะง้อหรืองอนดี ช่วงที่เราห่างกับพี่เขาน้องคนนั้นก็อยู่กับแฟนเราบ่อยๆเวลาเจอกันพี่เขาก็หันมามองเราแต่เราจะทำเมินแบบไม่เห็นไรงี้จนเดินผ่านค่อยหันไปมอง นานๆไปเขาเริ่มไปไหนมาไหนด้วยกันจนเราเริ่มคิดว่ามันใช่แล้วแหละเขาน่าจะคบกันละมั้งแต่ทำไมพี่เขาชอบทำหน้าอาลัยอาวรณ์เวลาเจอเรา..เย็นวันนึงมีเพื่อนน้องเขาวิ่งมาหาเราแล้วบอกเราว่าน้องคนนั้นฝากบอกว่า"อย่าสำคัญตัวเองผิด"เรานี่อึ้งไป คือไปทำอะไรให้ นี่ก็หัวร้อนอยากเจอน้องเขาเต็มที รุ่งเช้าเราก็ดักรอน้องเขาแล้วถามว่าพูดแบบนั้นทำไม ไปทำอะไรให้นักหนา มันก็บอกว่าจะพูดไม่ทำไมก็เถียงกันจนพี่เขามาเราก็เดินหนี เราก็กลับห้องพี่เขาก็มาหาเราถามว่าเกิดอะไรขึ้นแล้วน้องเขามาหาเรื่องอะไรเรา เราก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่เขาฟังพี่เขาก็ทำหน้าหงุดหงิดแล้วก็ลงไปด่าน้องเขามั้ง ตอนเที่ยงพี่เขาก็มาหาเราแล้วก็ง้อเราและขอโทษที่ทำให้เกิดเรื่องแย่ๆเราก็ทำลีลาไม่ยอมคืนดี...อีกวันนึงเราก็เห็นเขาเดินมาด้วยกันอีก เรานี่ยิ่งจากงอนก็โกรธไปอีก...พี่เขาก็ทักมาหาตลอดแต่เราก็ไม่ตอบอะไรอีกเลย..จนเพื่อนเราบอกว่าน้องคนนั้นคบกับพี่เขาแล้ว เราก็คิดไว้แล้วแหละก็เลยเฉยๆ ตอนเย็นวันนั้นพี่เขาก็ส่งข้อความมายาวๆเราเลยเปิดอ่าน พี่เขาบอกว่า "ตัวยุ่ง คิดถึงจัง ไม่รู้ว่าตัวยุ่งคิดไรอยู่จะคิดถึงพี่บ้างรึเปล่า เป็นห่วงนะกินข้าวบ้างอย่ากินแต่มาม่าเข้าใจมั้ยย รู้แล้วใช่มั้ยว่าพี่คบกับน้องเขาจริงๆพี่อยากคุยกับตัวยุ่งนานแล้วนะแต่ทำไมไม่ตอบแชทพี่ จนตอนนี้พี่ต้อง......พี่ไม่อยากแก้ตัวอะไร แต่พี่มีเหตุผลของพี่และมันคือทางออกที่ดีสำหรับทุกคน ดูแลตัวเองดีๆนะตัวยุ่ง พี่รู้ว่าเราเก่งอยู่แล้ว รักเสมอตัวยุ่งของพี่"ตัวยุ่งคือพี่เขาจะแทนชื่อเราแบบนี้)น้ำตาก็ไหล เราควรรู้สึกยังไงดี....หลังจากนั้นเราก็ไม่ค่อยเจอพี่เขาเราเองแหละที่พยายามหลบหน้าก็ไม่รู้ว่าทำไม จู่ๆวันนึงเพื่อนพี่เขาก็เดินมาหาเราแล้วบอกว่ามีเรื่องจะคุยเราก็เดินตามไปจนถึงโต๊ะที่นั่งเราก็ไปนั่งคุยกับ(พี่ก.)จนมีคนเอามือมาปิดตาเรากลิ่นที่โชยมาก็รู้ละว่าเป็นพี่เขา เรารีบปัดมือออก พี่เขาเลยบอกว่าอย่าหนีได้มั้ยแล้วจับข้อมือเราไว้ ขอบตาพี่เขาเริ่มแดงแล้วพูดต่อ "รู้มั้ยว่าพี่เจ็บแค่ไหนที่เราเป็นแบบนี้"เรารีบสะบัดแขนแล้ววิ่งหนี (พี่ ก.)วิ่งตามเรามาเราก็เลยหยุดแล้วถามว่าพี่มีอะไรก็พูดมาเลยดีกว่า (พี่ ก.) เลยบอกเราว่า "ที่พี่เขาต้องไปคบกับน้องคนนั้นก็เพราะว่าน้องเขาไม่ยอมออกจากห้อง ไม่กินอะไรจนแม่น้องเขาขอร้องให้พี่เขาช่วยพูดให้แต่ไปๆมาๆก็ต้องคบกันเพราะน้องเขาไม่ยอมให้พี่เขามาคืนดีกับเรา และไม่อยากให้เราต้องมีเรื่องกับน้องเขาอีก..เลยจบปัญหาด้วยการไปคบกับน้องเขา "......นี่หรอรุ่นน้องที่แสนดีของพี่ #ที่จริงฉันก็เจ็บ#เจ็บไม่น้อยกว่าเธอด้วยซ้ำ